روزانه های سینمایی
این “ماشین عروس” گواهینامه” هم دارد

این “ماشین عروس” گواهینامه” هم دارد

مخالف خوانی ها راه به جایی نبرد. فیلم های ویدیویی یکی بعد از دیگری و هرسال بیشتر از دیروز در کنار فیلم های سینمایی ایرانی خود نمایی می کنند. شیب مخالفت ها در سالجاری بشدت کاسته شده است. معلوم نیست معترضان از اینکه حرف شان دررو نداشته است، خسته شده اند و نق نمی زنند یا اینکه کیفیت فیلم های ویدیویی بالا رفته است.

در سینمای ایران اکثر فیلم ها در اکران عمومی با شکست روبرو می شوند اما چرخ تولید هیچگاه از حرکت باز نمی ایستد. چرا؟ عقیده عمومی بر این است که حمایت دولت مشکل گشاست و کسی از جیبش مایه نمی گذارد.

آیا برای ادامه روند تولید و عرضه فیلم های ویدیویی هم می توان به این استدلال متوسل شد؟ خیر! با هیچ چسب و سریشی نمی توان ادعای کمک دولت را به این آثار چسباند. دولت هیچ هیزمی را برای گرم ماندن تنور چنین فیلم هایی در آن نمی ریزد.

بعضی از سرمایه گذاران و سازندگان فیلم های ویدیویی به دنبال دست و پا کردن سابقه و رزومه برای پریدن به عمق سینمای حرفه ای هستند و چندان در قید بازگشت سرمایه و سودآوری از فیلم های ویدیویی نیستند. برای آنها کافی است که روز ارائه درخواست پروانه ساخت فیلم سینمایی، نمونه کارهای ویدیویی را زیر بغل بزنند و در برابر مسئول مربوطه سرفرازانه خود را واجد شرایط برای حضور در عرصه سینمای حرفه ای بدانند.

عده ای هم بوی کباب به مشامشان خورده است و با دیدن پوسترهای رنگ و وارنگ در پشت شیشه های مغازه ها تصوری خوش بینانه از تجارت و کسب و کار ویدیو در سرشان نقش می بندد. غافل از آنکه…

اقلیتی هم کار بلدند و ویدیو ساختن شگردشان شده است. با ضوابط پخش تلویزیون آشنا هستند همانقدر که با روحیات و علائق مدیران مربوطه در شبکه ها بیگانه نیستند.

به هر حال هر قدر با تعابیر تحقیر کننده و حملات بی امان رسانه ای ویدیو را به گوشه رینگ بردند اما این مولود چموش دوباره سر بلند کرد و خودش را به هر قیمتی در سبد نمایش خانگی جا کرد. حدود ۵۰ فیلم ویدیویی موفق به اخذ پروانه شدند و به همین مقدار تا پایان سال در شبکه فیلم ویدیویی عرضه خواهد شد. می توان نتیجه گرفت قانون عرضه و تقاضا در این خصوص صادق بوده است و مخاطبان فیلم های ویدیویی یا تفاوتی بین کیفیت این گونه آثار با غالب فیلم های به اصطلاح سینمایی نمی بینند و یا فضای فان و سبک و سرگرم کننده ویدیو ها را به فیلم های تلخ اجتماعی و سریال های یکنواخت تلویزیونی ترجیح می دهند.این روزها "گواهینامه" را "ریز موج سیستم" و "ماشین عروس" را "هنرنمای پارسیان" روانه شبکه کرده اند، فرصت کردید این کارها را در ادامه دیگر فیلم های ویدیویی شبکه در ماه های اخیر ببینید و شما هم در باره دلیل ادامه سرمایه گذاری برای فیلم های ویدیویی نظر دهید.

سعید رجبی فروتن

در کنار روزمرگی های معمول، این جا خودم و افکارم را ثبت می کنم. از فرهنگ و هنر تا سینما و نمایش خانگی... می توانید نوشته های من را در «روزانه های سینمایی» دنبال نمایید.

اضافه کردن نظر

این سایت از اکیسمت برای کاهش هرزنامه استفاده می کند. بیاموزید که چگونه اطلاعات دیدگاه های شما پردازش می‌شوند.

مرا در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید