سعید رجبی فروتننزدیک به دو دهه از آغاز به کار موسسات فرهنگی و هنری اصطلاحا چند منظوره می گذرد . مجوز این موسسات که اساسنامه ای تقریبا تیپ دارند ، از سوی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی صادر می گردد . اما به مصداق آنکه :
که عشق آسان نمود اول ولی افتاد مشکل ها
مشکل از زمانی آغاز شد که با وجود حضور شخص معاونان وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی در هیات رسیدگی کننده به تقاضای موسسین این مراکز و آگاهی آنان از دامنه و قلمرو فعالیت های پیش بینی شده برای هر موسسه ، متاسفانه کسانی که پس از انتظاری نسبتا طولانی سرانجام موفق به دریافت مجوز می شوند و گل از گلشان باز می شود ، برای انکه رسما به بعضی از فعالیت های مصوب و مصرح در اساسنامه مبادرت ورزند ، دوباره باید حسب مورد از معاونت تخصصی ذیربط مجوز دریافت کنند . !
دزست متوجه شدید . مدیر موسسه فرهنگی و هنری دارای پروانه فعالیت باید با دوپینگ روحی و روانی ، بردباری پیشه کند و مراحل و تشریفات طولانی دریافت مجوز را چون گذشته طی کند و در این مسیر از سرزنش خار مغیلان و موانع نفسگیر بورکراسی هراسی به خود راه ندهد . یعنی دوباره دست و پنجه نرم کردن در دایره ی تست عدم اعتیاد ، اخذ گواهی سوءپیشینه ، تاییدیه محل از سوی اداره اماکن و … !
بدین ترتیب موسسه فرهنگی و هنری اولیه همانند یک مادر شروع به زاد و ولد میکند و در دامان خود چند موسسه کوچک و بزرگ دیگر می پروراند . جالب آنکه برای تاسیس هر موسسه اقماری جدید در بدنه دولت ، تعداد دیگری کارمند و کارشناس و مدیر و معاون و خدم و حشم به کار گرفته می شوند تا خدای ناکرده ماموریت های خود ساخته ، بر زمین نمانند .
کافیست در این روند که به نظر مصداق عینی اتلاف منابع و به زبان ساده تر اسراف است ، دقت شود که اگر در صدور مجوز اولیه باید تغییرات و اصلاحاتی صورت گیرد ، در انجام آن غفلت نشود و هر ملاحظه ای که هم اکنون در مجوز های بعدی منظور می کنیم ، در همان بدو امر مورد توجه قرار دهیم و واقعا همانطور که قانون گذار مد نظر داشته است ، موسسات فرهنگی و هنری ، مجاز به انجام چند فعالیت بطور هم زمان و البته با احراز شرایط اختصاصی هر کدام از آنها باشند .
این مقدمه را داشته باشید تا بگویم که از قبل بنا براین گذاشته شده بود که با تهیه و تصویب آیین نامه ای ، زمینه فعالیت موسسات تولید ، تامین ، تکثیر و توزیع باز ی های رایانه ای ، فراهم گردد. به نظرم رسید با جدا کردن ساحت تولید از سایر موارد ، کلیه موسسات فرهنگی و هنری به شرط قید تولید بازی رایانه ای در اساسنامه و آمادگی و استعداد در این زمینه ، مجاز به انجام این کار هستند و نیازمند ثبت و تاسیس موسسه ای تازه ای در این خصوص نمی باشند . از سوی دیگر اجازه فعالیت برای تامین ، تکثیر و فروش بازی به شرط دریافت مجوز انتشار برای هر محصول ، می تواند به اعضای یک رسته صنفی مشخص در مجامع امور صنفی و توزیعی اعطا شود . به عبارت روشن تر کلیه واحدهای صنفی که بر اساس ضوابط پیشنهادی وزارت ارشاد(که در هیات عالی نظارت بر اصناف ، به تصویب خواهد رسید .) چنانچه موفق به اخذ پروانه کسب شوند ، استحقاق ورود به این امور را دارند .
آیا با این پیشنهاد نمی توان از فربهی دولت خود داری کرد و او را به تمرکز بر امور نظارتی و کنترل محتوا در عرصه جنگ نرم ، هدایت کرد ؟
اضافه کردن نظر