آثار نو به نویی که این روزها در سینماها به اکران در می آیند و یا در شبکه نمایش خانگی عرضه می شوند، رکود هفته های قبل را تا حد زیادی از بین برده است و نشاط خاصی را به ساحت فرهنگی کشور بخشیده است. در سینما اکران همزمان تعداد زیادی فیلم سبب گلایه تهیه کنندگانی شده است که پاسخ لازم را از مخاطب نگرفته اند و افت فروش فیلم شان را به دلیل شلوغی اکران می دانند. در این میان فیلم هایی که سرحال تر از بقیه نشان می دهند، امید به فردایی دارند که با مبلغ خوبی به موسسات ویدیویی واگذار شوند و از طلسم شکستی که پاگیر بسیاری از فیلم های سال های اخیر شده است، برهند.
در شبکه ویدیویی کماکان حرف اول را موسسه "تصویر گستر پاسارگاد "می زند. موسسه ای که در تامین فیلم و سریال ایرانی فاصله معنا داری با سایر موسسات و شرکت ها دارد. نظم مثال زدنی در توزیع سریال "قلب یخی" در دو هفته اول، توزیع نخستین قسمت از مستند "روزی روزگاری فوتبال"، انتشار قریب الوقوع " یه حبه قند" و دیگر عناوینی که در نوبت پخش قرار گرفته اند، خبر از تب زودگذر نمی دهد. پیش از این موسساتی که ناگزیر به عرضه ۵ عنوان فیلم سینمایی ایرانی بودند،به محض فارغ شدن از تعهد خود دچار روزمرگی می شدند و وضعیتی مشابه سایر موسسات کم کار به خود می گرفتند. "تصویر گستر پاسارگاد" حداقل تا اینجای کار دولت مستعجل نبوده و حاشیه های ایجاد شده، نتوانست مانع از ادامه کار آن شود.
ریزش شمار تماشاگران سینما و کمبود آن، فاجعه تکثیر و نقض کپی رایت فیلم های ایرانی در شبکه ویدیویی علی الاجمال محدودیت های فراوانی را در راه سرمایه گذاری در این دو عرصه پدید آورده است. از دید رییس سازمان صدا و سیما زندگی برای سینمای ایران زمانی شیرین خواهد شد که سینماگران ضوابط پخش آن رسانه را آویزه گوش قرار دهند. در این شیوه فیلمسازی البته سینماگران نیازی به تصویب طرح و فیلمنامه اشان در شبکه ها ندارند و ناظری هم بر تیم تولید آنها تحمیل نخواهد شد. فقط کافی است نمونه های در حال پخش از شبکه ها را چند بار ببینند و همه چیز دست شان بیاید.!
آنطور که رییس رسانه ملی گفته است عدم نمایش و خرید فیلم های سینمایی ایرانی توسط سازمان متبوع وی ربطی به رابطه و تعامل ارشاد و صدا و سیما ندارد و خوشبختانه به گفته ایشان رابطه خوب و دوستانه ای برقرار است. مشکل در ضوابط و ممیزی متفاوت دو رسانه سینما و سیما می باشد.
در یک جمع بندی تنوع فیلم های به نمایش درآمده در سینماها و فراوانی فیلم های ایرانی و خارجی در شبکه ویدیویی علیرغم خبرهای نه چندان خوشی که از تعدیل نیروی بعضی از موسسات به گوش می رسد، پتانسیل تولید و تامین محتوا را در ایران نمایانگر است و مادام که سینما به تعداد کافی در کشور احداث نشود و شبکه ای به جز کانال های تلویزیون موجود، به روی سینماگران و برنامه سازان باز نباشد، حرکت افتان و خیزان آفرینشگران و سرمایه گذاران ادامه خواهد یافت و خدا نکند که تنگناهای نمایش و عرضه آثار به ریزش و نومیدی نیروهای خلاقه منجر گردد.
سلام ساعاتی قبل فیلم ساعت شلوغی ارش معیریان را که چند ماه پیش از ویدیو کلوپ خریده بودم و وقت نکردم ان را نگاه کنم امروز بالاخره دیدم شاید اغراق نباشد که بگویم فیلم ساعت شلوغی یک درام موزیکال قوی باشد که گریه ام را در اورد اخرین بار فیلمی که به دلم نشست محاکمه مرحوم ایرج قادری بود و دیگر فکر نمی کردم چنین فیلمهایی تکرار شود و من همین جا از ارش معیریان تشکر می کنم به نظر من این فیلم گمنام ماند و لیاقت پخش مجدد دارد