آقای علم الهدای سینما – نه امام جمعه محترم- در یادداشتی که امروز در این روزنامه منتشر کرده است، ضمن اشاره به رونق شبکه نمایش خانگی و عرضه پی در پی انواع فیلم در این شبکه، چنین برداشت کرده است که اگر مسئولین سینمایی می خواهند سینما زمین گیر شود و مردم احتیاجی به سینما رفتن نداشته باشند، بهوش باشند که نتیجه کارشان به کجا ختم می شود. وی در ادامه تبعات ناشی ازخانه نشین شدن مردم را یک یک برمی شمرد و به نتایج تلخی چون افزایش طلاق، سرگرم شدن به فیلم های مبتذل، فضای وب و خلاصه چند بلیه دیگر اشاره می کند.
محض اطلاع این دوست باید عرض شود، به مصداق آواز دهل از دور شنیدن خوش است، تنوع و عرضه عناوین سینمایی و غیر سینمایی الزاماً به معنی سود قابل توجه موسسات ناشر نیست. مطمئناً به وقت حساب و کتاب و کسر هزینه از درآمد ممکن است سودی که حاصل نشود هیچ بلکه ضرر و زیانی هم به بار نشیند.
از سوی دیگر در تحلیل افزایش ناهنجاری های اجتماعی نمی توان صرفاً یک عنصر را پر رنگ کرد و سایر مولفه ها را از یاد برد. از گذشته تا حال بویژه با گسترش تلویزیون، سینما چندان محلی برای گذران اوقات فراغت مردم نبوده است. چه آن زمان که هر ایرانی سالی یک بار به سینما می رفت و چه حالا که به قول ایشان هر شش سال یک بار به سینما می روند. در شهرهایی هم که مشکل سینما نداریم کافی است مسئول محترمی راساً تشخیص دهد و اجتهاد کند که هر فیلمی را نمایش نمی دهد و به دست خودش تماشاگران را به گرداب گناه سوق نمی دهد.
دسترسی مردم به امکانات سرگرم کننده در خانه نظیر؛ رایانه و اینترنت و سایر سرویس های متنوع تصویری در همه کشورها به واقعیت پیوسته است و کمیت و کیفیتی به مراتب بهتر از ما را هم در اختیار دارند. اما بعید است نابسامانی هایی که بدانها اشاره کرده اید، دامن آنها را هم گرفته باشد.
بضاعت سینمای ایران را هم که می بینید. تماشای بعضی از فیلم ها برای آحاد جامعه قابل توصیه نیستند و نیازمند رده بندی سنی و یا درج هشدارهای روشنگر هستند. مضافاً که شرایط اقتصادی به گونه ای شده است که هزینه سینما رفتن به صورت جمعی از تحمل دهک های زیادی از جامعه خارج است.
بنابراین تکلیف را روشن کنید موسسات ویدیو رسانه فیلم نمی خرند یا کم می خرند، مورد حمله و انتقاد قرار می گیرند. فیلم می خرند و رونقی به شبکه می دهند، مورد سرزنش واقع می شوند و آلت دست مسئولانی واقع می شوند که دوست دارند مردم را خانه نشین کنند!
آقای فروتن عزیز این آمار ها و ارقام عجیب و غریب رو در این یادداشت از کجا اوردن
جریان پدربزرگه و نوه و خرشه
آخرش نفهمیدیم چی کار کنیم
بنده خدا نمایش خانگی ، جمع کنیم بریم راضی ترن