خبرنگار ایسنا دوباره پرونده کلاه قرمزی ۹۱ را گشود

به گزارش خبرنگار سرویس تلویزیون خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)،‌ در یکی از سینماهای تهران، انیمیشن‌های خارجی با زیرنویس فارسی و البته بدون سانسور و همچنین نسخه‌ی کامل و باکیفیت سریال‌های ایرانی که از تلویزیون پخش شده است، فروخته می‌شود و به عبارتی در اولین نظر، مخاطب را به یاد آن ضرب‌المثل معروف می‌اندازد که «هرچه بگندد نمکش می‌زنند…وای به روزی که بگندد نمک!»

با اینکه اکثر ‌سریال‌های تلویزیونی توسط موسسه‌ی سروش سیما و انیمیشن‌های خارجی هم توسط موسسات ویدئو رسانه در بازار عرضه می‌شوند، اما در این غرفه‌ی فروش محصولات فرهنگی و هنری، فروشنده، نسخه‌های مجاز و غیرمجاز محصولات را کنار هم قرار داده تا مخاطب به رسم مشتری‌مداری بتواند هر کدام را که خواست انتخاب کند!

وقتی از او(فروشنده) درباره‌ی انیمیشن‌های خارجی بدون سانسور هم می‌پرسم، پاسخ می‌دهد:‌ «من برای فروش محصولات سمعی و بصری در سینما، روزانه ۳۰ ـ ۴۰ هزار تومان می‌پردازم. اگر تنها بخواهم همین فیلم‌ها و سریال‌های روز را بفروشم هزینه و کرایه‌ام هم در نمی‌آید، چه برسد به آنکه بخواهم از اینجا مخارج زندگی‌ام را بگذرانم.»

در سریال‌هایی که در این مرکز فرهنگی عرضه می‌شود می‌توان نسخه کامل و با کیفیت مجموعه‌های تلویزیونی جدیدی مانند «کلاه قرمزی ۹۱»، «مسیر انحرافی»، «خنده بازار»، «چک برگشتی»، «پنجره»، «کسی خوابه» را در کنار سریال‌های قدیمی مانند «به سوی افتخار»، «همسران»، «گاو صندوق» و … مشاهده کرد.

با این حال نمی‌توان از کنار این نکته به راحتی عبور کرد که ویترین فروش او در قسمت انیمیشن‌ها، بسیار به‌روزتر از موسسات ویدئو رسانه و در قسمت سریال‌های تلویزیونی، بسیار به‌روزتر از موسسه سروش‌ سیماست؛ چرا که اکنون او می‌تواند در قبال هزینه‌ی اندکی، هم نسخه‌ی کامل «کلاه قرمزی ۹۱» را در اختیار شما بگذارد و هم سریال «مسیر انحرافی» و طبیعی است که مخاطب ترجیح می‌دهد نسخه کامل کلاه قرمزی جدید را شش الی هشت هزار تومان بخرد تا اینکه بخواهد برای هر قسمت دو هفته صبر کند و هربار هم ۲۵۰۰ تومان هم بپردازد، که در آخر هم می‌شود ۳۲۵۰۰ تومان؛ یعنی چهار برابر قیمت بازارغیرمجاز!

در حین صحبت‌ با فروشنده، چند نفری می‌آیند و نسخه‌ی کپی را که هم کامل است و هم قیمت بسیار کمتری دارد نسبت به نسخه‌‌ی اوریجینال ترجیح می‌دهند؛ دقیقا همان‌طور که او می‌گفت!

خانمی که می‌خواهد یکی از سریال‌ها را بخرد وقتی فروشنده به او توضیح می‌دهد که این نسخه از تلویزیون ضبط شده است و نسخه اصلی یکی دیگر است، می‌گوید: «چه فرقی داره؟ فیلم فیلمه. تازه مگر هنوز سی‌دی اصلی کلاه قرمزی اومده؟! نیامده که! دارن هر قسمتش رو ۲ هزار تومن می‌فروشند. خب این که به صرفه‌تره» و سریالش را می‌خرد. به عبارتی فروشنده راضی است، خریدار هم راضی است! به نظر می‌رسد تنها ناراضی این معامله صداوسیما باشد که البته ضرر زیادی هم در این پروسه نمی‌کند!

به گزارش ایسنا، فروش غیرمجاز آثار فرهنگی و هنری در هر سطح و به هر میزان، حرکتی غیر‌اخلاقی و در واقع به نوعی ضایع کردن زحمات یک هنرمند و یا هدر دادن سرمایه‌ی یک سرمایه‌گذار است؛ اما گاهی سیاست‌های اتخاذ شده در جهت عرضه‌ی محصولات فرهنگی و هنری مجاز و مقابله با عرضه‌ی غیرمجاز آن‌ها، خود باعث تشویق فروشندگان محصولات غیرمجاز می‌شود و حتی ایده‌های نابی را در اختیار آنان می‌گذارد.

طبیعی است وقتی یک موسسه ویدئو رسانه برای هر قسمت از مجموعه‌ای که دو ماه قبل از توزیع، از تلویزیون پخش شده ۲۵۰۰ تومان طلب می‌کند، موسسه دیگر نسخه‌ی بدون کیفیت فیلم خارجی را با قیمت یک دی‌وی‌دی اوریجینال دوبله شده به مشتری می‌فروشد و یا موسسه‌ی دیگر یک فیلم خارجی را بدون هیچ آپشنی (شامل پشت صحنه، عکس‌های فیلم و … ) دو برابر قیمت بازار قاچاق به دست مشتری می‌دهد، مخاطب هم به خرید از بازار غیرمجاز ترغیب خواهد شد.

گزارش: خبرنگار ایسنا ـ محمد صادق لواسانی – کد ۴۴۷