ارسال خبر تاسف بار یکی از خوانندگان در باره بلای خانمانسوز کپی و سرفت محصولات شبکه نمایش خانگی، بار دیگر کاستی قوانین موجود و بازدارنده نبودن شیوه های مالوف را نمایانگر ساخته است. اگر قرض را بر صحت محتوای خبر ارسالی بگذاریم، آنچه که پیداست در بین ۱۶ استانی که کپی در آنها بیداد می کند، استانهای باصطلاح برخوردار هم به چشم می خورد و این بار قرعه فقط به نام استان های محروم و مرزی نیفتاده است. تضییع حقوق صاحبان فیلم علیرغم صراحت قانون و شرع مبین در منع این فعل مجرمانه و حرام، گویای این واقعیت است که در ارتکاب چنین گناه بزرگی تفاوت چندانی بین استان های مختلف وجود ندارد و اتفاقاً به دلیل شکاف طبقاتی چنین سیئه ای در استان های نسبتاً توسعه یافته هم مشهود است. این عمل می توانست روز به روز شیوع بیشتری نیابد اگر:
– تریبون های اجتماعی و فرهنگی فقط عرصه ای برای حمله و تخطئه معدودی از آثارسینمایی نباشند و همین مجامع و محافل مردم را به تماشای فیلم های بهتر دعوت کنند.
– روحانیون و شخصیت های موجه دینی و مذهبی در استانها با پذیرش هنرمندان و رفاقت و صمیمیت بیشتر با آنها، زبان گویایی برای طرح مشکلات آنها از جمله نهی اقشار مردم از ضایع کردن حقوق مادی و معنوی آنان باشند
– مبارزه با مظاهر متخلفانه فقط به پایتخت محدود نمی شد و عزم ملی برای مهار آتش ویرانگری که پایه های اقتصاد سینما و ویدیو را می سوزاند، متجلی می شد.
– موانع موجود در مسیر عرضه و فروش فیلم در مراکز عمومی خرید و مراجعه مردم برداشته می شد تا قدری از خسارات سنگین ناشی از دزدی آشکار سارقان کاسته می شد.
– واحدهای صنعتی تولید لوح فشرده خام که اغلب آنها دارای امتیاز ویدیو رسانه نیز هستند، در تزریق و پمپاژ انبوه دیسک خام به بازار تجدید نظر کنند تا مبادا مصداق یک بر سر شاخ بن می برید، باشند.
– موسسات ویدیو رسانه ای که به هر دلیل قدرت خرید رایت فیلم ایرانی را نیافته اند و مدام بر فشار و ابرام خود بر دریافت مجوز فیلم خارجی می افزایند، نیرو و انرژی خود را صرف سالم سازی بازار کنند و بدانند که در وضعیت موجود صاحبان سرمایه های اندک آسیب پبیشتر و سهمگین تری را متحمل خواهند شد. آیا موسسات نمی توانند در اعتراض به وضع موجود بصورت نمادین در یک روز و یا ساعت مشخص اقدام و حرکتی را صورت دهند؟
– آیا تهیه کنندگان سینما به جز مسائل لاینحل اختلافات و درگیری های معمول و بی پایان خود در برابر فاجعه ای که هم اینک در مقابل دیدگان همه ما در حال وقوع است، احساس مسئولیت نکرده و فقط به فکر آتو گرفتن و زیر گیری از حریفند تا او را به خاک سیاه بنشانند. گیرم که جنگ روانی به نفع یکی مغلوبه شد، در فردای پیروزی از سینما چیزی باقی خواهد ماند که تا این حد گیس و گیس کشی به راه انداخته اید؟
– از رسانه ملی که فقط به فکر توسعه کانال ها و تکثیر قل های خویش است و سینما را چیزی در حد جوجه اردک زشت می پندارد، انتظاری نمی رود. همان بهتر که عیش آن را منقص نکنیم. ولی دیر نیست روزی که دوستان مسئول از خواب غفلت بیدار شده و کوتاهی خود در فرهنگ سازی و آموزش آحاد مردم برای نادیده نگرفتن حقوق هنرمندان شان را به یاد آورند. روزی که رمق و سرمایه ای برای تولیدات هنری در بخش خصوصی باقی نمانده است و بند ناف همه پدیده های هنری به شکم نهادهای دولتی و عمومی وصل شده است و در صف فراورده های هنری که از رسانه های این چنین خارج می شوند، دیگر جوجه اردک زشتی به چشم نمی آید.
سلام نحوه اخذ مجوز ویدیو کلوپ و مدارک مورد نیازش چیه وبرای دریافت فیلم از چه مراکزی باید اقدام کرد و برای ویدیو کلوپ چیزی به عنوان برگرداندن فیلم هم وجود دارد
آرمان عزیز شجاعت ترا در این وانفسا تحسین می کنم. نمیدانم در کدام استان ساکنی. در بعضی از استانها کلاً کار به اتحادیه صنفی مستقل فروشگاه های عرضه محصولات فرهنگی واگذار شده است و در بعضی از جاها موافقت اولیه را ارشاد داده و پروانه کسب را اتحادیه صنفی همگن می دهد. معدودی از استانها هم در تاریخ گذشته فریز شده اند و اصرار دارند خودشان مجوز بدهند. اگر اطلاعاتم ناقص است سایر دوستان تکمیل کنند.
سلام چه جوری بود که در گذشته زمانی را می گویم که فیلم های موسسات به صورت قابدار و با قیمت ۳۸۰۰ تومان بفروش می رسید وتنها خریدار این محصولات صاحبان ویدیو کلوپ ها بودند به تعداد۱ تا ۲ عدد می خریدند از هر عنوان و مشتری هیچگاه سی دی اصل را نمی خرید موسسات به خوبی روزگار می گذراندند ولی امروزه که کرایه فیلم به پایان کار خود رسیده و محصولات اورجینال بیشتر سبد خریدار را تشکیل می دهد موسسات همیشه می نا لند ممنونم که جوابم را بدهید
سلام در استان کرمان هستم ولی فکر نمی کنم به صنف ربطی داشته باشد در شهرستان ما فقط به مجوز ارشاد لازم است
شاهد از غیب رسید. قربونش برم هر استانی ساز خودش را میزند. تازه کجاشو دیدید. سه سوته فیلم را از پرده میکشن پایین و برای سازمان سینمایی تره خرد نمی کنن
سلام اگه قرار بود صنف مجوز بدهد که بابد ویدیو کلوپ مثل بقیه صنف ها مالیات بدهد به نظر من بهترین روش همان مجوز ارشاد می باشد و بس… مگر کار فرهنگی کردن نم مالیات دارد
سلام نحوه مجوز گرفتن به اینگونه است اول یه مغازه کرایه کرده ووسایل مغازه را جور کرده بعد به اداره فرهنگ وارشاد اسلامی مراجعه و فرم های مربوطه را پر می کنیم بعد از مدتی یک نفر از ارشاد برای تاییید کردن به مغازه شما امده واوضاع را بررسی و بعد ازیک ماه مجوز ویدیو کلوپ صادر می شود به اعتبار یکسال و تا اماده شدن مجوز هم می توانی درب مغازه ات باز باشد ونیازی وربطی به صنف شهرداری اداره مالیاتی هم ندارد و درستش هم همین است