سعید رجبی فروتنمدت زمان زیادی نمی گذرد که تهیه کنندگان سریال ساخت ایران از پخش تیزرهای سریال از شبکه های سیما سخن به میان آوردند اما به نظر حاصلی در بر نداشت. تلاش سازندگان قهوه تلخ برای همین کار با نافرجامی قرین شد. تهیه کننده سریال قلب یخی خیلی خودش را به زحمت نیانداخت و به اعتبار نوع قصه دندان چانه زنی با مدیران سیما را درآورد. تهیه کننده شبکه کودک عموپورنگ به مقامات ارشد تلویزیون متوسل شد و رضایت آنها را برای پخش برنامه ای که اختصاصاً برای شبکه نمایش خانگی تولید کرده بود، به دست آورد اما به یکباره ورق برگشت و آرزو بر دل او ماند.
حالا دیگر باید مطمئن بود که رسانه ملی به دلایلی که فقط برای خودش محفوظ است، قصد اطلاع رسانی و ارائه خدماتی از این قبیل را – با فرض گرفتن پول- برای رسانه معتبر دیگری در داخل کشور ندارد.
پخش تیزر و آنونس پیشکش این رسانه شریف تاکنون برای فرهنگ سازی و برحذرداشتن مردم از تهیه نسخه کپی نرم افزار های تولید داخل، آلبوم های موسیقی، بازی و فیلم کمتر تلاشی را صورت داده است و اصرار عجیبی دارد که نگاه ها فقط به آنچه که از استودیوهای جام جم پخش می شوند، زل بزنند. همین! کد ۳۹۴
اینها فکر میکنند کسی این سریالهای مزخرف رو نگاه میکنه اصلا این رسانه ملی نیست رسانه ی که نمیتوانی حرف دلت رو بزنی کجاش ملی است یک مشت سریال و تله فیلم عذاب اور در تلویزیون تولید میشود تلویزیمن در سال از این همه سریال فقط ۲ تا ۳ تا خوب هستن بقیه زیر صفر هستن نمونه اش حیرانی – پشت کوههای بلند — دختر به نام اهو – فرم ندارد قصه معلوم و تکراری
ما دلمان خوشه سریال درست میکنیم شما نگاه سریال ۲۴ کنید تمام جهان رو فتح کرد و البته فرار از زندان و لاست و غیره…
البته ما هم سریال این طور ی مثل یوسف پیامبر داریم ودرچشم باد ولی ۵ سالی ۱ مرتبه است که خیلی کمه
در تلویزیون به چیزی که گیر نمیدن فقط در دیوار فیلم است وگرنه به هر چیزی ممیزی میگیرن
بعد زورشون میاد یه تیزر کوچولو برای شبکه ویدویویی پخش کنن
الان شده در تولیزون هر هر چیزی باشه فقط مردم سرگرم بشن ولی غافل از انجا که دیگه مردم حداقل در دورورم خیلی کم اخبار و سریال تلویزیون رو میبینه چون جذب نمیکنه و مردم سراغ منو تو میرن هر روز در مدرسه بحث منوتو است
خطاب به آقا میلاد
در همین اول ارادت خود را خدمت شما ابراز مینمایم تا دوستی هایمان ملموس تر باشد.در ادامه به نوعی اعلام میکنم که با ایده و نظر شما مخالف نیستم و محترم میدانم اما گمان میکنم نوع بیانتان کمی میبایست واکاوی واسیب شناسی شود وبا انعطاف بیان شود چون این اریکه خواستگاه فرهنگ و فرهیختگان است پس بیان دیدگاه ها بایست براساس غنای موجود این سایت ومخاطبان فهیم ان باشد.
چراهایی که از بیان شما درک مینمایم به نیکی میدانم همه از روی دلسوزی و درد است اما من مخاطب انچه از کامنت شریفتان حاصل مینمایم نوعی عصبانیت و دلخوریست پس آهسته و پیوسته گام برداشتن در این وادی زیبا و شیواست.
برادر گلم اقا میلاد عزیز رسیدن به ارمانشهری که شما از سریالهایی چون ۲۴ – فرار از زندان – لاست و غیره مد نظر دارید باتوجه به عدم بستر در جامعه کنونی با توجه با امکانات و شرایط حال امکان پذیر نیست و حتا اگر موجی از این تب در کشور ایجاد شود که شده ( همانند سریالهایی چون قلب یخی – قهوه تلخ – ساخت ایران و مشابه ) مستلزم ونیازمند بسترهاییست قوی که بدون دغدغه مالی و معنوی اجرا و عملی گردد.
اگر میبینید این چنین سریالهایی در داخل با وقفه و اما اگرهایی روبرو میشوندپارامترهاو پشتوانه مالی قوی مثل صدا و سیما موجود نیست که نیرو محرکه شان باشند و همانند رسانه ملی بدور از سروصدا کار پیش برود.از این رو چون تهیه کننده ومتولیان بخش خصوصی این پروژه ها یکی از اهدافشان سودآوری از محصول برای ادامه بقاست سوژه ها را به نوعی دستپاچه و اغلب سست و کم محتوا آماده میسازند و با کمبود وقت فقط رفع تکلیف نموده و کار به دید مخاطب تقدیم مینمایند
بیان در این خصوص با مصادیق و شواهد مثالهای محکم در نگاه و ایده های حقیر بسیار موجود است که انشاءالله در آینده نزدیک در صورت عنایت اقای فروتن در یادداشتهای سلسله وار تقدیم خوانندگان محترم خواهم کرد.
شاید مدتهاست تب سریالهای ماهواره ای از جیم کلاسیک گرفته تا فارسی ۱ کاملا جامعه مارا در بر گرفته و حتا به واسطه دیده شدن این سریالها که انها هم در جایگاهی سخیف وسست میباشند اما با توجه به برخی جذابیتهای تزریقی در ان که نویسنده وکارگردان در بازخوردهای روانشناسانه جامعه از مخاطب دیده و نیاز جوامع کمتر پیشرفته و به نوعی جهان سومی را هضم نمود در سریال خود لحاظ مینماید و نهایت منتهی میشود به این مقوله که مخاطب راوادار به پیگیری افراطی این دست از سریالها مینماید تا جایی که حتا از کارو زندگی و فعالیت روزمره بزند تا سرساعت خاص به ان سریال برسد.
انشاءالله اگر خدا خواست یادداشتهای سلسله واری در خصوص علل روی آوردن مخاطب به سریالهایی خاص از شبکه های مختلف خواهم داشت و به نوعی با ریز شدن در نوع نگرش جامعه به سریالها از "24" تا "عشق ممنوع" به نوعی واکاوی خواهم نمود که چه انگیزه ای در کار است که اینگونه مخاطب را درگیر خود خواهد نمود