با اعلام قبلی، نشستی تحت عنوان «به کسی مربوط نیست؟» در خانه هنرمندان برگزار شد. موضوع جلسه بی آنکه از عنوان جلسه مستفاد شود، بحث تکراری چالشهای نظارت بر رسانههای صوت و تصویر فراگیر بود.
بر خلاف انتظار، نماینده حقوقی ساترا در نشست شرکت نکرد تا در برابر حقوقدانان و نیز نمایندگان تشکلهای صنفی از مواضع و وظایف سازمان متبوع خود دفاع کند. به همین خاطر جلسه شکل چالشی به خود نگرفت و شرکتکنندگان هم زاویه و دریچه تازهای را به روی موضوع مورد اختلاف بین فعالان تولید و انتشار محتوا از طریق سکوهای اینترنتی، نگشودند.
اگر طراحان جلسه قصد آن داشتند که توجه جامعه هدف خاصی را به نشست جلب کنند تا معلوم شود، حل ریشهای اختلاف نظر بین اهالی نمایش خانگی به کسی مربوط هست یا نه به نظر میرسد در تامین هدف خود موفق نبودند. به آن نشان که کسی از مقامات مسئول فرهنگی ولو به عنوان مستمع در جلسه شرکت نداشت و تکصدایی حاکم بر فضا راه به جایی نبرد.
از سوی دیگر بانیان جلسه باید با اندیشه قبلی خود جوابی برای این سوال میداشتند که بالاخره به کسی مربوط است یا نه؟ مرجع و مراجع موردنظر آنها برای رسیدگی به چالش حقوقی و اداری موجود چه کسی است. با فرض اینکه مرجع پاسخگو هم معلوم شود، اصولاً چه انتظاراتی از او میرود.
در نشست به تشکیل سازمانی مستقل برای امر تنظیم گری اشاره شد و بر نقش موثر و مداخله گرایانه صنوف مرتبط تاکید گردید. بیان چنین نکاتی در چند سال گذشته بارها گفته شده است و گوش شنوایی متاسفانه برای شنیدن آن پیدا نشده است.
جلسه با تیتر سوالبرانگیز آن زمانی میتوانست، جذابیت بیشتری داشته باشد که از قبل سفارش چند مقاله محققانه و علمی داده میشد تا بازتاب و انتشار آن تلنگری به جامعه هدف بزند و احساس مسئولیت بیشتری کنند.
البته به گواه پروژههای تحقیقاتی مراکز دولتی و نیز دانشگاهی تحقیقات و پایاننامههای مرتبطی طی سالیان اخیر در زمینه چگونگی نظارت بر عملکرد پلتفرمها و نارساییهای موجود نوشته و منتشر شده است که شاید طرح بعضی از آنها به مذاق جلسه اخیر خوش میآمد.
اضافه کردن نظر