تلویزیون شأن کارگردان را به اپراتور تنزل داده است !

مدیران سیما فیلم برای اینکه هیچگونه دخل و تصرفی در فیلمنامه های مصوب صورت نگیرد، نسخه مهر و موم شده آن را در اختیار کارگردان قرار می‌دهند تا عینا ساخته و پرداخته شوند.
این تصمیم ظاهراً بعد از آن گرفته شده است که تلویزیون در سالهای گذشته به خاطر تغییرات اساسی و معنادار بعضی از متن سریال‌ها با مشکل روبرو شده و امکان پخش آنها منتفی شده است.
اگر فرض را بر صحت این ماجرا قرار دهیم، این انحراف از دو جا ریشه می‌گیرد. یا ناظر کیفی به وظایف خود آشنا نبوده و دغدغه‌های سازمان را به خوبی دنبال نکرده است و یا آنکه فیلمنامه مصوب مشکل اساسی داشته است و نویسنده ناگزیر از بازنویسی اساسی آن شده است.
البته بسیار بعید است که تنها عامل توقیف برخی از سریال‌ها تغییر دامنه دار آنها بوده باشد. آهنگ تند تحولات اجتماعی، تغییر مدیران و نگرش‌ها، بسته شدن فضای سیاسی و عواملی از این دست می‌توانند سریال‌های تولید شده و یا در حال تولید را برای همیشه روانه بایگانی کرده باشد.
اما از مطلب اصلی دور نشویم. تدبیر اخیر مدیران سیما، به نوعی از آن طرف بام افتادن و افراط در برابر تفریط است.
کمترین عارضه آن، نمایش اوج بی‌اعتمادی به تهیه کنندگان خوش سابقه‌ای است که در روزهای سخت و زمان کم باقیمانده تا مناسبت‌ها و تعطیلات، تولیدات نمایشی جذابی را به آنتن رسانده‌اند.
مدیران تلویزیون باید به خوبی از این قاعده آگاه بودند که فیلم و سریال در چند مرحله شکل و شمایل نهایی خود را پیدا می‌کند. هنگام نگارش و بازنویسی فیلمنامه، در حین تولید(دورخوانی، تصویربرداری و …) و سرانجام عملیات پس تولید بویژه تدوین و صداگذاری.
تغییرات و اصلاحاتی که فیلمنامه اولیه در فرایند تولید و آماده‌سازی فیلم پذیرا می‌شود، امری کاملا طبیعی و دموکراتیک است و در هر مرحله از کار تهیه‌کننده، سرمایه‌گذار و سفارش‌دهنده از جزییات آن مطلع می‌شوند. پس کاری مخفیانه و خودسرانه محسوب نشده و کارگردان برای روایت هر چه سلیس‌تر فیلمنامه ناگزیر از اقدامات مکمل بوده است.
در شرایط جدیدی که تلویزیون ایجاد کرده است و بی شباهت با مناسبات پادگانی نیست، کارگردانان باید هر گونه اندیشه و نگرش شخصی را کنار بگذارند و اپراتورگونه به تصویر کردن فیلمنامه بپردازند، فارغ از آنکه نتیجه نهایی با پسند و سلیقه او سازگار باشد یا نباشد. اگر روزی تلویزیون به همکاری با کارگردانان مولف و خلاق دلخوش بود، حالا دیگر زمینه حضور و درخشش چنین هنرمندانی فراهم نیست و اگر کارگردانانی غم نان و کاهش اعتبار حرفه‌ای خود را نداشته باشند، می‌توانند به کارمندان حرف شنوی تلویزیون در طول قرارداد همکاری باشند.!