سعید رجبی فروتنانتظار می‌رود با وجود دو مرجع صنفی و دولتی برای نظم و نسق دادن به اکران، روند اکران فیلم‌ها سرعت و آهنگ بهتری داشته باشد و با اعلام« برنامه آینده» و «بزودی» وقفه‌ای در نمایش فیلم‌های در نوبت اکران پدید نیاید.
عده‌ای از اساس هیچگونه ترتیبات و سازوکاری را برای اکران فیلم قائل نیستند و همه چیز را در گروی توافق سینمادار و تهیه‌کننده می‌دانند. طرفداران این نظریه تاسیس نهادها و مراجعی مثل «شورای صنفی» و «شورای راهبردی اکران» را حکایت آفتابه لگن هفت دست، شام و ناهار هیچی می‌دانند. صاحبان این عقیده بی توجه به واقعیت‌های حاکم بر نظام تولید و پخش در ایران، الگوی نظام پخش فیلم در قبل از انقلاب و یا وضع حاکم بر سینماهای آمریکا و اروپا و شرق آسیا از گذشته تا حال را مفیدتر می‌دانند.
غافل از آنکه در کشورهای یادشده با وجود تلویزیون‌های خصوصی الزاما همه فیلم‌ها برای نمایش در سینما ساخته نمی‌شوند و فرصت عرضه در سایر پلتفرم‌ها را دارا هستند؛ بطوریکه به دلیل فراوانی سالن‌های نمایش فیلم و تنوع ظرفیتی آنها، فیلمی جای فیلم دیگری را تنگ نمی‌کند. مضافا که سرمایه‌گذاران فقط به بازار داخل فکر نمی‌کنند و به دلیل آنکه دولت‌هایشان در سیاست خارجی زیرساخت‌های لازم را فراهم کرده‌اند، آثارشان را به سینماهای سراسر جهان ارسال می‌کنند. بسیاری از خطوط هواپیمایی، دریایی و ریلی و مراکز اقامتی حقوق نمایش فیلم‌ها را می‌خرند و در یک کلام زمینه گسترده‌ای برای نمایش فیلم‌ها فراهم است. در سینمای ایران کدامیک از زمینه‌های فوق در داخل و خارج فراهم هستند.؟
البته انتظار می‌رود با وجود دو مرجع صنفی و دولتی برای نظم و نسق دادن به اکران، روند اکران فیلم‌ها سرعت و آهنگ بهتری داشته باشد و با اعلام« برنامه آینده» و «بزودی» وقفه‌ای در نمایش فیلم‌های در نوبت اکران پدید نیاید. اما متاسفانه چنین نیست.
به عنوان مثال مدتی است اکران آنلاین فیلم‌های «جنگ جهانی سوم»، «غریب»، «خط استوا» و «بخارست» آغاز شده است و فیلم‌هایی نظیر «بچه‌های طوفان» از مدار اکران خارج شده و افت فروش «عروس خیابان فرشته» کاملا محسوس است. با این حال خروجی جلسات اخیر شورای صنفی نمایش موافقت با اکران یک فیلم به نام «یقه سفیدها»از ۲۷ اردیبهشت و فیلم«ارثیه فامیلی» از سوم خرداد بوده است.! همین شورا زمان فصل بعدی اکران را به پس از تعطیلات نیمه خرداد موکول کرده است. بنابراین تا آن زمان بیش از ۶۰۰ سالن سینما در کشور باید با فیلم‌های موجود سرکنند و دم برنیاورند. این در حالیست که الگوریتم‌های تعبیه شده در سامانه سمفا برای زمان پایان نمایش یک فیلم، می‌تواند به شورای صنفی کمک کند و آنها را در معرض کم‌کاری، سوءتفاهم یا حق‌کشی قرار ندهد.. شاید اینگونه برنامه‌ریزی‌ها که کمتر هوشمندانه است، باعث شده است تا منتقدان فلسفه وجودی دفتر و دستک‌های دایر شده برای اکران را زیر سوال برده و آنها را به چوب لای چرخ تنزل دهند.!
نسخه خلاصه این یادداشت به قلم نگارنده در روزنامه خراسان(اینجا)به چاپ رسیده است.
روزانه‌های سینمایی در تلگرام: t.me/cinemadailyir
اضافه کردن نظر