سعید رجبی فروتنفیلم های سینمایی«ما خیلی با حالیم» و «نیلوفر» که این روزها در پیشخوان های فروش مراکز عرضه فیلم خودنمایی می کنند، هیچ ویژگی خاصی ندارند تا در یاد تماشاگران پیگیر سینمای ایران بمانند.
رونمایی از «نیلوفر»
کارگردان خارجی فیلم«نیلوفر» خانم «سابین ژمایل» اصالتا لبنانی فرانسوی است و یکی از تهیه کنندگان فیلم هم تبعه فرانسه است. این دو در کنار «فرشته طائر پور»تهیه کننده ایرانی، قصه ای را که اصولاً در عراق می گذرد، در لوکیشن های ایران جلوی دوربین برده اند. «نیلوفر» به رغم گذشت ۱۲ سال از ساخت آن به جز تک نمایش هایی در داخل، فرصت اکران عمومی نیافت و اینک برای نخستین بار در شبکه نمایش خانگی کشور عرضه می شود. سربسته بگویم که مضون اصلی فیلم یادآور فیلم ماندگار «عروس اتش» «خسرو سینایی» است. شخصیت متفاوت «شهاب حسینی» در نقش یک چوپان و «فاطمه معتمد آریا» در نقش زنی فرهیخته و آداب دان در بافت زندگی قبیله ای، جلب توجه می کند و این دو فضای خشن فیلم را تا حد زیادی تلطیف می کنند.
موسسه «سوره» داوطلب تامین و عرضه این فیلم قدیمی شده است تا شمار فیلم هایش را تا اینجا در شبکه به دو عنوان برساند. «طائر پور» همزمان در سینماها فیلم پر هزینه «خاله قورباغه» را اکران کرده است که برخلاف تصور او از رقابت با کمدی های پرفروش بازمانده است. کودکان پیگیر انیمیشن های روز دنیا حالا دیگر مثل نسل های گذشته، علاقه ای به تکنیک های سنتی عروسک گردانی آن هم بدون جلوه های ویژه ای که فناوری CGI به سینما هدیه کرده است، ندارند.
«ما خیلی با حالیم»
فیلم در واقع زرد شبکه، «ما خیلی با حالیم» است. سازندگان چنین فیلم هایی وقتی که امید به بازگشت سرمایه در نمایش خانگی و تولید های ارزان قیمت را از دست دادند، با کمی سرمایه گذاری بیشتر سینما را آماج تولیدات نازل خود قرار دادند. تیم تولید«ما خیلی با حالیم» عناصر و مواد لازم برای ساخت یک فیلم تجاری و بفروش را در خدمت گرفته است تا به جز اتلاف وقت بیننده عامی، لبخندی را هم بر لبان او بنشاند. بازیگرانی که رکن اصلی چنین فیلم هایی هستند و شهره به بازی در فیلم های شونه تخم مرغی هستند، این بار روایت گر قصه سرراستی شده اند تا به نیاز روانی بیننده خسته و عصبی این سالهای ایران پاسخ دهند.
«سرو رسانه پارسیان»تامین کننده فیلمی شده است که نامش بیش از هر چیز یادآور فضای برنامه تلویزیونی «خندوانه» و وامدار آن است.
اضافه کردن نظر