سعید رجبی فروتن
اولین فیلمی که آبان ماه در شبکه نمایش خانگی توزیع شد همان فیلمی است که قبل از اکران و در حین نمایش عمومی، دچار حاشیه های زیادی شد و با این حال نتوانست اقبال عمومی را در پی داشته باشد. فیلم سینمایی«پاتو کفش من نکن» با قید مناسب برای گروه های سنی ۱۸ سال به بالا به نمایش درآمد. در سینمای جهان فیلمی که با رده بندی ۱۸+ به نمایش درآید شانس زیادی برای فروش بالا ندارد و در واقع چنین توصیفی از یک فیلم، حکم تیرخلاص را برای آن دارد. «پاتو کفش من نکن» به خاطر شوخی ها و دلالت های جنسی و نمایش موقعیت های نامتعارف، ظاهراً بدترین و شدیدترین نوع رده بندی را دریافت کرده است اما در واقعیت نه تهیه کننده فیلم و نه افکار عمومی چنین حسی را در قبال فیلم ندارند. تازه ترین ساخته «محمدحسین فرحبخش» در مدت زمان کوتاهی پس از ساخت روانه اکران شد و بلافاصله پس از نمایش عمومی رخت ویدیو به تن کرد تا راهی به درون خانه ها نیز باز کند. اینکه مخاطبان و خانواده ها چقدر به رده بندی ۱۸+ که در جامعه مذهبی ایران حکم چیزی فراتر از هشدار را دارد، توجه کنند، به میزان آگاهی و نیز فرهنگ سازی برای جاانداختن مفهوم رده بندی سنی دارد.
برای مخاطبان همیشگی نمایش خانگی «پاتو کفش من نکن» حکم آن دسته از فیلم های نازل ویدیویی سال های گذشته و حال را دارد که در کوتاهترین زمان ممکن تولید می شوند و امضای کارگردانی هنری به معنای واقعی کلمه پای آنها نیست، سهل است خطاها و شتابزدگی های محسوس در اجرا و تدوین آنها مشهود است. گمان نمی رفت بعد از واکنش ها در قبال فیلم کمدی «50 کیلو آلبالو»، نمونه مبتذل تری از آن در نوبت ساخت و نمایش قرار گرفته باشد. با این حال باید امیدوار بود نوار تولید فیلم های نازل حداقل با تکرار شوخی ها و لودگی های جنسی ادامه نیابد.
از فرحبخش بعید بود فیلمش اصلا درحد نامش نیست!/سطحی؛تکراری؛ابکی