نمایش خانگی در هفته ای که گذشت، دو فیلم ایرانی را به خود دید که از یک موضوع و تم مشترک برخوردار بودند. «خیانت» همان تم بشدت تکراری یک دهه اخیر سینما، این بار در قالب داستان هایی متفاوت خود را روایت می کند. «هاتف علیمردانی» در ششمین تجربه سینمایی خود، بی توجه به تجربه قابل اعتنایی همچون «کوچه بی نام»، فیلم «هفت ماهگی» را به گونه ای ساخته است که در امتداد سینمای روی به رشد او نیست. «هفت ماهگی» را هر فیلمساز متوسط الحال دیگری هم می توانست بسازد تا فیلمی به انبوه فیلم هایی که فقط ارزش یکبار دیدن را دارند، افزوده شود.
برای فیلمسازی که اصرار دارد سالی یک فیلم جلوی دوربین ببرد! بی شک صرفه جویی و کاهش هزینه ها در مراحل مختلف تولید فیلم، نکته ای کلیدی است تا سرمایه در گردش موجود، کفاف ادامه راه فیلمسازی او را بدهد. به همین خاطر«هفت ماهگی» حکایت فرزند ناقص الخلقه ای است که وقت و انرژی کافی برای پرورش درست قصه آن گذاشته نشده است و به همین خاطر حس باور پذیری را در مخاطب خود، بارور نمی سازد. حضور دائمی و غیر قابل توجیه «سالومه»(با بازی هانیه توسلی)در خانه مادر «مهرداد»(با بازی فرشته صدر عرفایی)، شک و بدگمانی همسر «مهرداد»(با بازی باران کوثری)در حق «مهرداد»(با بازی حامد بهداد) و نیز رابطه نامتعارف «سالومه» با همسر سابق خواهر «مهرداد» در سطح متوقف مانده اند و از عمق و وزن لازم برخوردار نیستند. داستانهای فرعی و خرده پیرنگ های مکمل می توانست حفره های موجود در فیلمنامه را پر کند تا در نهایت طفل داستان نُه ماهه به دنیا بیاید.
در فیلم «افسونگر» اولین ساخته سینمایی«حسین تبریزی» سریال ساز پرکار تلویزیون، وضعیت متفاوت است. «تبریزی»بر خلاف فیلم «هفت ماهگی» که کارگردان آن سعی کرده است به ورطه پند و اندرز نیافتد و قشر روشنفکر را از فیلم نراند، خواسته یا ناخواسته در همان چارچوب و قواعد تلویزیونی رفتار کرده است و قصه ای را در تراز یکی از اپیزودهای سریال«شاید برای شما اتفاق بیافتد»سرانداخته است. داستان ۸۰ دقیقه ای فیلم «افسونگر» را در یک ویدیو کلیپ دو تا سه دقیقه ای هم می توان روایت کرد، راننده متخلفی پس از زیر گرفتن یک پسر بچه از صحنه تصادف می گریزد و خود را در دام حوادث مهلک دیگری می اندازد، اما در یک بزنگاه پی می برد، همه مصیبت هایی که بر او رفته است، در واقع چیزی جز یک کابوس تلخ بیشتر نبوده است…
«افسونگر» با همین نتیجه گیری مستقیم اخلاقی در تور خرید موسسه «سوره» گیر کرده است و به عنوان سومین فیلم این موسسه در شبکه توزیع شده است. فیلمی که میزان فروش ناچیز آن نشان می دهد که اصلاً لقمه گلوگیری برای اکران در سینماها نبوده است.
اضافه کردن نظر