سعید رجبی فروتن
نام «کامران محمدی»برای کسانی که ادبیات داستانی را دنبال می کنند، نامی آشناست. از میان سه گانه «محمدی» که شامل رمان های «آنجا که برف ها آب نمی شوند»، «بگذارید میترا بخوابد» و «اینجا باران صدا ندارد»می باشد، رمان «بگذارید میترا بخوابد» این شانس را داشته است که برای ساخت یک اثر ویدیویی مورد اقتباس قرار بگیرد.
«بگذارید میترا بخوابد» در سال ۱۳۹۰ منتشر شد. «کامران محمدی» قبل از این کتاب، برای رمان «آنجا که برف ها آب نمی شوند»، نامزد دریافت دو جایزه معتبر ادبی شده بود.
«بگذارید میترا بخوابد»، به اعتبار تحصیلات دانشگاهی نویسنده رمان، اثری روان‌شناختی است. «به این معنا که نویسنده‌اش بیش از هر چیز، در جست‌وجوی تحلیل روانی آدم‌هایش است. آدم‌هایی که وجه مشترک زندگی‌شان، عشق، خیانت و فراموشی است. رمان دست‌کم از سه خط داستانی متقاطع تشکیل شده که می‌توان در هر یک، حضور یکی از این عناصر را پررنگ‌تر دانست: ماجرایی در گذشته که زندگی خواهر و برادری به نام ایوب و ماریا را تحت تاثیر قرار داده و فراموش شده است، ماجرای عشقی ماریا و هیوا و ماجرای رابطه‌ی همزمان ایوب با سه زن به نام‌های ستاره، شهرزاد و میترا که خیانت، محتوای اصلی‌اش است. «کامران محمدی» این سه داستان را به صورت درهم‌تنیده و غیرقابل تفکیک روایت می‌کند، به گونه‌ای که رمان، به صورت شبکه‌ای از روابط این شش نفر ساخته می‌شود. این ساختار شبکه‌ای از جمله برجستگی‌های «بگذارید میترا بخوابد» محسوب می‌شود، چرا که خواننده را مثل تار عنکبوت، لابلای خطوط متقاطع خود گیر می اندازد.»
«آرش سنجابی» سال گذشته با دعوت از نویسنده رمان «بگذار میترا بخوابد» او را به عنوان مشاور کارگردان در کنار خود نشاند و موفق شد رمان ۱۶۶ صفحه ای او را در ۶۶ دقیقه(بدون احتساب تیتراژ) آداپته کند و مقابل دوربین ببرد. وجه اشتراک«آرش»و«کامران»الفت هر دوی آنها با دنیای ادبیات بویژه داستان است. «آرش» قبل از آنکه فیلمساز باشد، اشعار، داستان ها و ترجمه های ادبی زیادی را روانه بازار نشر کرد. حالا مدت هاست که تعداد فیلم های مستند و داستانی «سنجابی» از دفترهای ادبی او پیشی گرفته اند و این جوان کرمانشاهی فرصت زیادی برای آفرینش های سینمایی ماندگار در سینمای ایران دارد. ناگفته پیداست که در فیلمی مثل«بگذارید میترا بخوابد»بازیگرانی همچون«نیما شاهرخ شاهی»و«سحر قریشی» توانایی ارائه بازی های پیچیده درونی را ندارند و برای درام های روانکاوانه انتخاب اول کمتر کارگردانی هستند اما در بازاری که هیچ تضمینی برای تامین و بازگشت سرمایه وجود ندارد، استفاده از بازیگرانی که حداقل فروش را تضمین بکنند، تصمیم قابل دفاعی است که تهیه کننده و کارگردان فیلم ناگزیر از اتخاذ آن شده اند.
پنجاه و یکیمن فیلم ویدیویی شبکه را موسسه «پارسیان »تامین کرده است.
اضافه کردن نظر