توضیح: این یادداشت به قلم نگارنده در شماره ۵۶ روزنامه سینما به چاپ رسیده است:
تجدید نظر در ترکیب شورای ویدیویی و تغییر نیمی از اعضای آن اتفاق خوبی بود که باید به نیکی از آن یاد کرد. نه اینکه اعضای قبلی در کارشان تسلط نداشتند و عامل ترویج و تایید فیلم های نازل ویدیویی بودند و پس از این با حضور اعضای جدید، ویترین و پیشخوان مراکز فروش یکسره در اختیار فیلم های با کیفیت و دیدنی قرار خواهد گرفت، خیر! قطعاً چنین اتفاقی نخواهد افتاد و اگر هم روزی روزگاری عناوین با کیفیت حجم بیشتری را در سبد محصولات نمایش خانگی به خود اختصاص دهند، اولاً به زودی حاصل نخواهد شد ثانیاً به جز عوامل زیادی که باید دست به هم دهند، وقت سعد و طالع هم باید مدد کنند تا مخاطبان اینگونه آثار شاهد مراد را در آغوش کشند.!
صدور احکام اعضای جدید شورای ویدیویی خوب است به این اعتبار که اینگونه مسئولیت ها سرقفلی افراد خاصی نیست و بهتر است گردش نخبگان در مراجع حساسی مانند شورای پروانه ساخت و نمایش بصورت ادواری تغییر کند و حتی موکول به تغییر دولت ها نگردد. حضور چهره های فکری و ذوقی جدید و با انرژی می تواند فضای بحث و بررسی در جلسات شوراها را دستخوش دگرگونی کرده و عمق و غنای بیشتری به آنها بخشد. بطور کاملاً طبیعی هر قدر اعضای شوراها تجربه های حرفه ای، سواد رسانه ای و پیشینه مطالعاتی لازم را داشته باشند، با وسعت و دقت نظر بیشتری به اظهار نظر پرداخته و ای بسا راهنمایی ها و توصیه های کارشناسی آنها بتواند در مسیر ساخت تا نمایش فیلم ها و برنامه های ویدیویی، تغییرات و رویکردهای مثبتی را برجا گذارد.
از سوی دیگر تنوع محصولات نمایش خانگی در یک دهه اخیر از حیث قالب های هنری(سریال، مستند، داستانی، ترکیبی) و گستردگی موضوعات قابل طرح، ضرورت حضور متخصصان و کارشناسانی در حوزه هایی به جز سینما را در شوراها یادآور می شود تا به جامعیت جمع بندی آرا و نظرات اعضا کمک کند. تنها نکته ای که در این میان ذهن را به خود مشغول می کند آن است که چرا بر خلاف گذشته، شورای پروانه ساخت و نمایش در حوزه ویدیو و نمایش خانگی با یکدیگر تجمیع شده اند و اعضا همزمان به مطالعه و اظهار نظر در باره طرح و فیلمنامه های رسیده و آثار تولید شده می پردازند؟ یکی از اعضای سابق شورا در گفتگویی با روزنامه سینما اظهار داشته بود اعضا هر هفته ۱۰ تا ۱۲ طرح و فیلمنامه را می خوانند و همزمان فیلم هایی هم برای بازبینی در اختیار آنها قرار می گیرد تا در جلسات هفتگی به بحث در باره آنها بپردازند. اگر فرض را بر این بگذاریم که تعداد فیلم های متقاضی دریافت پروانه نمایش نیز حداقل ده عنوان در هفته هستند، مجموع کارهایی که اعضا باید مورد مطالعه و بازبینی قرار بدهند، حجم زیادی است و مجال تفکر و تمرکز در باره آنها کمتر حاصل می شود. ممکن است گفته شود، با توجه به عضویت ۹ نفر در شورا، برای کاهش فشار به اعضا، تقسیم کار بین آنها صورت می گیرد و عده ای فیلمنامه می خوانند و عده ای فیلم می بینند.! در اینصورت می توان پیشنهاد داد به تناسب گرایش حرفه ای و علاقه اعضا، دو شورای پنج نفره بصورت مجزا به انجام وظیفه بپردازند و یک نفر در هر دو شورا عضویت داشته باشد تا ملاحظات شورای پروانه ساخت را به وقت بازبینی آثار تولید شده به شورای پروانه نمایش منتقل کند. مضافاً که نظر شخصی هر عضو شورا نمی تواند حجتی برای دیگر اعضایی باشد که فیلمنامه ای را نخوانده و یا فیلمی را ندیده اند.!
اضافه کردن نظر