سعید رجبی فروتنسال ۹۲ بی شک سال طلایی تولید و عرضه فیلم های ویدیویی در شبکه نمایش خانکی بود. در این سال تعداد فیلم های ویدیویی توزیع شده به ۵۶ عنوان بالغ شد. این در حالیست که معمولاً چنین فیلم هایی به ندرت از ۴۰ عنوان در سال تجاوز می کرد. دلیل افزایش ۴۰ درصدی فیلم های کم خرج و عامه پسند نیازمند تحلیل جداگانه ای است. بی شک دلایلی همچون بی پولی تلویزیون و سر ریز شدن سرمایه های کوچک و نیروی کار به طرف ویدیو و نیز مهیا بودن ظرفیت پخش گسترده – قریب به ۱۰۰۰۰ مرکز فروش تخصصی و بیشتر غیر تخصصی- در سراسر کشور از جمله مولفه های موثر در پیدایش وضعیت کنونی است.
در این سال برای نخستین بار فیلم های ویدیویی به دنباله سازی روی آوردند. سه گانه فرار از کمپ و چهار باغ ۱ و ۲ از جمله محصولاتی بودند که با این ترفند از مشتریان دلبری کردند. همانطور که در یادداشت های پیشین نیز گفته شد، شمار رو به افزایش فیلم های ویدیویی به معنای ارتقای کیفیت آنها نبود و اگر چند عنوان از تله فیلم های ساخته شده در شبکه های سیما را استثنا کنیم، اغلب محصولاتی از این دست، به نشان درجه کیفی “ج” احتمالاً با ارفاق مرجع نظارتی نائل آمدند.! نشان به آن نشان که مثل سال های دور، تلویزیون کمتر عنوانی را از ۱۵۰ فیلم ویدیویی تولید شده توسط بخش خصوصی در ۳ سال اخیر خریداری و پخش کرده است.
در روزهای منتهی به سال نو توزیع فیلم های ویدیویی در غیاب آثار سینمایی شتاب روزافزونی به خود گرفته است. این روزها در مراکز عرضه حرف اول را آلبوم های موسیقی، انیمیشن و فیلم های عامه پسند ویدیویی می زنند. فیلم های ؛ “چهار باغ ۲″، “اند خلاف”، “برای بانو “، “رنگ و ترنج”و “من کارگرم”، عناوین تازه منتشر شده ای همچون گناهکاران و عملیات مهد کودک را به حاشیه برده اند.
اضافه کردن نظر