سعید رجبی فروتنالوند، گل پخش، به پخش، گلرنگ، عقاب و … شرکت هایی هستند که در ۱۸ ماه گذشته با ورود به شبکه نمایش خانگی، مناسبات و آرابش سنتی شبکه را دستخوش تغییر اساسی کرده اند. ورود شرکت های پخش حرفه ای که عموما" تجربه آنها در زمینه توزیع مواد غذایی، بهداشتی و در یک کلام غیر فرهنگی است، با واکنش های مثبت و منفی گوناگونی مواجه بود. به زعم عده ای این حضور را باید به عنوان یک تهدید نگریست . از دید این گروه ورود سرمایه ها و پتانسیل های تازه همیشه خطر جدی محسوب شده و ممکن است داشته های شبکه را به باد دهند. به نظر نمی رسد تهیه کنندگان و کسانی که نخستین بار پای شرکت های پخش مواد غذایی و بهداشتی را به شبکه باز کردند، از کار خود پشیمان باشند. همزمان با توزیع نخستین قسمت های قهوه تلخ بود که یک شرکت با سابقه مواد غذایی ، قرارداد همکاری با تهیه کننده سریال را منعقد کرد. مدتی نگذشت که پس از پخش شش قسمت از مجموعه پایان همکاری آن دو اعلام شد. گستره کار و اقبال و تقاضای نسبتا" خوب مردم نسبت به مجموعه باعث شد تا تهیه کننده سراغ شرکت های مشابهی را بگیرد تا از تمام توان و ناوگان آنها نهایت بهره را ببرد. تاکید تهیه کننده بر پخش مویرگی و همزمان محصول در نقاط فروش و پیشگیری از رایت و تکثیر فیلم، امضای قراردادهای تازه ای را با شرکت های پر آوازه پخش اجتناب پذیر ساخت. ناآشنایی شرکت های تازه وارد با ساختارهای سنتی شبکه و عدم همکاری با نمایندگان شناخته شده توزیع سبب می شد در استان هایی که نمایندگان توزیع از قدرت و نفوذ زیادی برخوردار بودند، با استفاده از اهرم های قدرت مانع از پخش بی دغدغه سریال شوند. اگر چه به مرور مقاومت ها در اثر محبوبیت نسبی اثر شکسته شد و یا از شدت آن کاسته شد، اما ارتباط و پیوند معنادار و پایداری بین شرکت های پخش و نهادهای سنتی شکل نگرفت و همچنان استخوان لای زخم باقی ماند و هر بار به بهانه ای از جمله توزیع سریال های جدید، زخم کهنه سر باز می کرد. بعضی از شرکتهای پخش به مرور که اشراف بیشتری نسبت به شبکه پیدا کردند، جای پای شان را محکم کردند و با ملاحظه برنامه های در دست تولید شبکه و نیز به سودای عرضه فیلم های سینمایی ایرانی پر مخاطبی که باید دیر یا زود وارد شبکه شوند، نقشه های تازه ای در سر پروراندند. در این میان شرکت هایی مبادرت به سرمایه گذاری در تهیه و ایجاد زیر ساخت های صنعتی کردند و چند خط تکثیر صنعتی وارد کشور کردند. تعدادی هم برای کارآموزی و درک بهتر مناسبات تولید، بی مناسبت ندیدند که در ساخت برنامه های شبکه سرمایه گذاری کنند و شرکتی هم یکسره با تهیه کنندگان فیلم های میلیاردی ۹۰ وارد مذاکره شد و حق پخش آنها را در شبکه خریداری کرد. بدین ترتیب هر قدر موسسات ویدیو رسانه به دلیل شرایط حاکم بر شبکه ریسک نکردند و از خرید فیلم ایرانی تا کاهش قیمت ها از سوی تهیه کنندگان، سیاست مدارا و وقت کشی را پیشه کردند، سرمایه گذاران مورد اشاره با حمایت موسسات جدید ویدیو رسانه، خلاء موجود در شبکه را تاحدی پوشش دادند. در حالی که جمعی کماکان بر طبل مخالفت با ادامه حضور و میدانداری شرکت های پخش می کوبند، بعید نیست که تعدادی از این شرکت ها وفتی چم و خم کار را یاد گرفتند در هیبت ویدیو رسانه ظاهر شوند و با اخذ مجوز در آینده هل من مزید گویان سایر موسسات را به رقابت فراخوانند.
ادامه دارد
اگر با من عنوان این مطلب جالب و تحلیلی را میگذاشتم
میهمانان ماندنی یا….؟
چون تجربیات قبلی به ما آموخته اند جذابیتهای کار در شبکه نمایش خانگی هر چند در بدو امر به دلیل ماهیت شبه صنعتی آن
برای این میهمانان تازه وارد زیاد است ولی ذهنیت صرفاً تجاری این گروه
در دراز مدت با ماهیت واقعاً فرهنگی وطبعاً ریسکی این فعالیت همخوانی ندارد
جناب آقای موسی قناد
بایدبگم ،جانا سخن از زبان مامیگویی ، من در آیه یاس نمی خوانم خدمت جناب آقای فروتن عرض کردم که شوینده هاهرچقدرقوی باشندبین یک حصول فرهنگی وتاید و چیپس فرقی نمی گذارندوشرکتهای شوینده به هـیچ عنوان دل سوز فرهنگ این آب وخاک نخواهند بود.ارشاد بجای سامان دهی فروشگاه های فرهنگی مسئولیت روازسرخودبازکرده و توپ راتوزمین ویدئورسانه اندأخته است وفقط میگوید
خودتان دست بجنبانیدو واینگونه وانمود میکند که درسایه الطاف دوستان همه راضی هستند !؟
با عرض سلام.اقای فروتن معاون شما که به استان ها سفر می کنند گزارش رو خدمت شما می رسونن که با بعضی از کارهای به اصطلاح درست خودتون و به اصطلاح اشتباه ما دارید ریشه شبکه خانگی رو می کنید.تا دیر نشده فکری کنید.
قربان اخیرا” سیاست تازه ای که سبب خشکاندن ریشه های شبکه شود یا سبب تسریع در انجام آن گردد، وضع نشده است! ضمنا” از اینکه عوامل متعدد اجتماعی، اقتصادی و فناوری از بنده دستور نمی گیرند و مخاطبان نیز در انتخاب بین رسانه های موجود و در دسترس؛ با بی رحمی، تمام توجه اشان را معطوف شبکه نمایش خانگی نمی کنند و به میل من و شما رفتار نمی نمایند، صمیمانه عذرخواهم. اگر با شکاندن کاسه کوزه ها بر سر بنده خیالتان آسوده می شود و اعصابتان قدری آرام می گیرد به همین اندازه راضی ام. دریغ نفرمایید.
مانده ام در کشورهایی که استفاده از لوح فشرده در حال منسوخ شدن است چه مجازاتی را برای مسئولان مربوطه مقرر کرده اند.؟
جناب آقای فروتن
بعد از موسسه رسانه های تصویری که از رانت دولتی استفاده می کند و از بیت المال هزینه می کند و کاری به سود و زیان ندارد (کسی نظارت ندارد )بقیه شرکتها از بدو تاسییس همانند تصویر دنیای هنر و قرن ۲۱ و جوانه پویا و سینما هفت و غیره که به کارنامه فعالیت آنها نگاه می کنیم میبینیم در ابتدای امر کارنامه درخشانی در بر دارند و با خرید عناوین منتخب سینمای ایران کار را شروع کردند و تا حدودی موفقیت آمیز بود ولی رفته رفته بنا بر عواملی روز به روز تضعیف و از سرمایه اولیه خود کاسته شده است و در حال حاضر شرکتهای پخش مواد غذائی و بهداشتی نیز با وارد شدن به میدان شیشه عسلی در دست دارند که روی آن عسلی بیش نیست ورفته رفته از عسل آن کاسته و به زهری خواهند رسید که از زهر هلائل بدتر خواهد بود و آواز دهل از دور خوش است کالاهای در سبد مواد غذائی با تاریخ اعتبار مصرف ۳ساله است ولی کالای در سبد فرهنگی ۳روزه بیش نیست چرا شرکتهای پخش مواد غدائی در حال حاضر بیشتر تمرکز توزیع خود را روی نمایندگان توزیع معطوف کرده اند وبا اسرار زیاد خواهان این هستند که کالاهای آنها توسط نمایندگان توزیع شود زیرا هزینه های زیاد و چندش آوار بودن گرفتن کالا ازدست فردی که کارش هیچگونه هماهنگی با کالای فرهنگی ندارد دردناک است باعث شده است که موفق نباشند و هنگامی که آغاز مرجوع کردن کالا های خود در سوپر مارکتها آغاز گردید آن موقع است که در باتلاقی گرفتار میشوند که دوستان در وزارت ارشاد با دادن چراغ سبز به آنها گرفتار شدند
قبول کنید موسسات و صاحبان فیلمی که کالای خودشان را در اختیار شرکت های پخش می گذارند، بیشتراز بنده و شما دغدغه بازگشت سرمایه اشان را دارند. چرا فکر می کنید موسسات فقط نشسته اند تا چراغ سبزی از سوی دولت روشن شود و بدون هیچ آگاهی و تحقیقی کالایشان را در اختیار شرکت های پخش قرار دهند.؟ دقت کرده اید که طی یکسال گذشته کمتر موسسه ای بوده است که از حضور شرکت ها و ظرفیت های تازه در زمینه پخش گلایه کند. موسسات برای آنکه بیشترین حجم از محصولشان در بازار نشانده شود و بیشترین فروش را برایشان رقم زند، از هر فرصت و دستاویز مشروعی استفاده می کنند. در حال حاضر طرح ساماندهی پخش و توزیع – که شرکت های بزرگ پخش یکی از محورهای اصلی اجرای سناریوی آتی هستند- مستقیما” توسط اتحادیه صنفی موسسات و با حضور اکثریت قریب به اتفاق آنها نهایی شده است و فقط از دولت توقع حمایت ازاجرای آن را دارند. بنابراین چنانچه حضور شرکت های جدید به تعبیر شما چندش آور باشد، در وهله اول صاحبان کالا باید پی به این واقعیت ببرند. مگر اینکه موسسات با عینک دیگری به واقعیت نگاه کنند. به هر حال بر خلاف گلایه ها و اعتراضات شمادوستان، موسسات به عنوان تامین کنندگان کالا قصد توسعه همکاری با شرکت های پخش را دارند. همچنین بزودی اتحادیه طی نشستی مطبوعاتی جزئیات بیشتری از طرح ساماندهی پخش را به اطلاع عموم خواهند رسانید
ضمنا عزیزانی که مراکز غیر مرتبط فرهنگی را درگیر کار فرهنگی نمودند عزیزانی هستند که به نقض کردن حقوق واحدهای صنفی که قانون جایگاهی برای آنها مشخص کرده و مصوب مجلس محترم شورای اسلامی و تائید شوارای محترم نگهبان است هیچگونه اعتقاد و پایبندی به قانون اساسی ندارند و نمی دانم چگونه این افراد جایگاهی دارند
در ضمن در صورت ادامه فهالیت این عزیزان ( شرکتهای پخش مواد غذائی و بهداشتی ) باید در استانها و شهرستانها پروانه فعالیت دریافت نمایند در غیر اینصور فعالیت آنها غیر قانونی و قابل پیگرد میباشد زیرا این عزیزان باید تابع قانون نظام صنفی باشند
درست می فرمایید. بدون اخذ مجوز ادامه فعالیت برای این دسته از شرکت ها مشکل ساز خواهد شد.
اولا جناب اقای فروتن لازم نیست الان کاری رو انجام داده باشد که بخواد ضربه بزنه.نکنه مجوزهایی که به تله فیلم های مزخرفی همچون ارث شیرین بابای اجباری و غیره داده میشد بنده صادر می کردم.۱ سال قبل شبکه خانگی در چه حالی بود و الان در چه حالی است.موسسه ای مثل تصویر دنیای هنر هر هفته فیلم پخش می کرد.هنرنمای پارسیان هم برترین عناوین ایرانی رو توزیع می کرد.اما الان ؟
به نظر شما شبکه خانگی الان وضعیتش خیلی خوبه؟
جناب اقای فروتن بنده از کارهای غیرقانونی همکاران شما در امور سمعی و بصری ناراحتم که با بی قانونی میان و فکر می کنن که مامور اداره اماکن هستن تو کیس رو می گردن و اخر دست می بینن هیچی نمی تونن پیدا کنن کیس رو می برن میگن باید بریم درست نگاه کنیم.
مانده ام در کشورهایی که این چنین تخلفاتی انجام می گیرید از سوی این جور کارمندان باید چه کار کنیم که بعدا نگن اعصابتون خرابه و دارید کاسه کوزه ها رو سر ما می شکنید
دوست عزیز در برابر هر کار غیر قانونی حق شماست که متقابلا” شکایت کنید و تظلم خواهی نمایید. بنده پاسخگوی عمل کارکنانی نیستم که از مدیر دیگری دستور می گیرند. چنانچه به طرح شکایت در شهرستان تمایلی نداری، مراتب را مستندا” به دفتر بازرسی و رسیدگی به شکایات وزارت خانه منعکس کنید. مطمئن باشید که هیچ مانعی از سوی این اداره برای ادامه فعالیت یا توسعه اقدامات دو موسسه مورد اشاره ایجاد نشده است. در شبکه حق انتخاب برای مخاطب فراهم است و هیچ اجبار و تحمیلی برای دیدن فیلم هایی خاص وجود ندارد. قدرت تشخیص و شعور سینمایی مردم خوشبختانه آنقدر ارتقا یافته است که فیلم خوب را از بد تشخیص دهند.
نیاز مخاطب (مشتری) همیشه خواست خودش رو به بازار تحمیل میکنه. یکی از این خواستها دسترسی آسان و قیمت پایینه. راههای جدیدی که به این نیاز پاسخ بده (چه ما خوشمون بیاد چه نه وچه درست باشه و چه غلط) در نهایت موفق میشه. در مقابل ما راه حل اجرای خودمون رو که به واقعیت بازار جواب میده باید ارایه کنیم. این راه حل نباید فقط خواست ما رو در بر بگیره و مشتری رو یک تابع بدونه. این اصل رو فراموش نکنیم که همیشه حق با مشتریه