سعید رجبی فروتندر سال های اخیر پخش کارتون های روز جهان اعم از سینمایی و سریال ویژگی و مزیت تازه ای را به شبکه نمایش خانگی بخشیده است. هر قدر تلویزیون با زمان پخش انیمیش های خاطره آفرین خود بیشتر فاصله می گیرد، محاطبان می توانند در سبد فیلم های متنوع شبکه، آثار مورد علاقه خود را یافته و آنها را به راحتی تهیه کنند. مجموعه کاملی از کارتون های اموزشی، سرگرم کننده و حتی انیمیشن هایی برای بزرگترها نظیر عصر حجر، طیف وسیعی از مخاطبان را به مشتریان ثابت شبکه بدل ساخته است. حضور دوباره دوبلورهای حرفه ای و نام اشنا خوشبختانه سبب اتصال و پیوند بینندگانی گردید که به هر دلیلی با صداهای تازه به راحتی کنار نمی آیند و کار دوبلورهای جوانی را که فراتر از قصه و دیالوگ فیلم، مزه پراکنی می کنند، نمی پسندند. کارتون هایی با تکنیک دو بعدی، سه بعدی و ترکیب رئال- انیمیشن و عروسکی به خوبی توانسته اند طرفداران سرسخت هر یک از این تکنیک ها را به خود جذب کند و سلیقه آنها را جوابگو باشند. حتما" شما هم از واکنش بینندگان دهه ۶۰ با برنامه ای که هم اینک به پخش کارتون ها و برنامه های محبوب تلویزیون برای کودکان و نوجوانان آن دهه اختصاص یافته است – بچه های دیروز – مطلع هستید. برنامه ای که در آن، زیر نویس های برنامه به صراحت احساسات کودکان دیروز و میانسالان امروزی را بروز می دهند. به عقیده روانشناسان بسیاری از مفاهیم آموزشی را در فرایند یادگیری از طریق انیمیشن بهتر می توان به کودکان منتقل کرد و فقط باید به این نکته مهم توجه داشت که در سنین نوباوگی به دلیل رشد بخش هایی از مغز که کار پردازش داده های اطلاعات را بر عهده دارند، بهتر آن است که حجم مطالب واقعی بر مسائل غیر واقعی بچربد تا این بخش از مغز یادگیری را با اختلال همراه نسازد.
کارتون کارتونهای قدیم هم موضوع داشت هم مطلب و هم آموزنده
در حال حاضر کارتونها بدون مطلب ، بد آموزی ، خشن ، انحراف اخلاق و غیره
ای یادش بخیر