سعید رجبی فروتنهر شبکه تلویزیونی را که می بینی، ایستگاه های رادیو را که تغییر می دهی، یک پیام ثابت و مکرر در همه آنها مشاهده می کنی؛ دعوت از مردم برای تهیه و خرید گیرنده دیجیتالی. چند ماهی است که معرفی سیستم جدید مبدل آنالوگ به دیجیتال و تاکید بر وضوح و کیفیت بالای صدا و تصویر آن، شالوده زیرنویس ها، پخش آنونس های دیداری و شنیداری، مصاحبه ها و گفتگوها و اجراهای پلاتویی مجریان صدا و سیما شده است. در اینکه انجام این کار ضروری است و سبب افزایش ضریب نفوذ برنامه های شبکه های تلویزیونی در منازل می شود، تردیدی نیست. این اقدام پاسخ خوبی به همه کسانی است که با خرید نسل جدید تلویزیون های مسطح، از کیفیت نازل تصویر – آنالوگ- شبکه های سراسری سیما، گله مند بودند و ناگزیر با نصب دیش و رسیور در زمره تماشاگران تلویزیون های ماهواره ای قرار می گرفتند.
این مقدمه را نوشتم تا از نقش بی بدیل تلویزیون در فرهنگ سازی و اصلاح رفتار و نگرش مخاطبان یاد کنم. تصور کنید اگر یک دهم حجم سنگین تبلیغاتی و اطلاع رسانی ایجاد شده کنونی، به ترغیب مردم برای استفاده از نسخه اصلی؛ فیلم، بازی، نرم افزار و موسیقی اختصاص می یافت، امروز شاهد رونق نسبی اقتصاد وابسته به این محمل ها بودیم. خرید نسخ کپی محصولات سمعی و بصری و سرقت این اثار در فضاهای گوناگون مجازی و واقعی، شرایطی را باعث شده است تا بسیاری از سرمایه هایی که به این عرصه ها وارد شده بودند، با غبن و ندامت عطای آن را به لقایش بخشند و با خروج از کشور بدنبال فرصت های سرمایه گذاری توام با امنیت در آنسوی آبها باشند. حکایت کوچ بازی سازان یا برنامه نویسان دارای نبوغ بالا به خارج از کشور، واقعیت آشکاری است که نمی توان از آن چشم پوشید. اگر چه در ظاهر سرخوش از آنیم که استعداد ایرانی جای پایی در پروژه های مهم کشورهای توسعه یافته برای خود ایجاد می کند و در نهایت موجب انتقال دانش به کشورمان می شود اما این همه واقعیت نیست. بسیاری از مهاجران با رفتن شان دریغ و حسرت انتقال سرمایه ها و منابع مالی را برای مان باقی می نهند و منتهی شدن همه راهها بسوی منابع و کمک های دولتی را به یادمان می آورند. از سال ۴۸ که نخستین قانون حمایت از مولفان و مصنفان نوشته شد، از سال ۷۲ که مقررات حمایت از پدید آورندگان نرم افزار وضع شد و از تصویب و اصلاح مکرر قانون نحوه مجازات اشخاصی که در امور سمعی و بصری فعالیت غیر مجاز می کنند، باید دستگیرمان شده باشد که وضع و اعمال اقدامات پیشگیرانه مقدم بر بگیر و ببند و مجازات و تنبیه است. پیشتر هم گفتم متاسفانه از آنجا که صدا و سیما به دنبال بازگشت سرمایه نیست و بنا را بر پخش رایگان تولیداتش گذاشته است، از تکثیر یا پخش غیر قانونی آثارش برآشفته نمی شود، سهل است خوشنود هم می شود چون پیام و محتوای محصولاتش جامعه گسترده تری را در برگرفته است. این سازمان با در دست داشتن اهرم های کافی راه جلب و جذب بودجه را یافته است و خوب می داند هنگام بررسی لوایح بودجه ، چگونه نزد کمیسیون های مربوطه در مجلس دلبری کند و در نهایت به مرادش برسد. ایرادی هم ندارد. به قول قدیمی ها خوش حلالش! اشکال کار در آنجاست که رسانه ملی باید مصالح دیگری از جمله حمایت از تولیدات محتوایی و فرهنگی در سایر رسانه ها را از یاد نبرد. گلایه ناشران، نویسندگان و اولیای فرهنگی کشور از صدا و سیما برای کم کاری در ترویج فرهنگ کتابخوانی جای انکار ندارد. کدام فیلم یا سریالی سراغ دارید که کاراکتر های آن با کتاب مانوس باشند و هنجار کتابخوانی را بطور غیر مستقیم به مخاطب القا کنند. ؟تهیه کننده ها خیلی که همت کنند روزنامه جام جمی را به دست بازیگرانشان می دهند تا مشکل ممیزی هم پیدا نکند.!
مدیران سازمان فخیمه صدا و سیما باید بدانند؛ توسعه متوازن و معقول در گروی توجه به همه مظاهر فرهنگی است. شناخت مخاطب از محیط پیرامونی و افزایش معرفت و آگاهی او تنها از رهگذر پخش و نمایش برنامه های رادیویی و تلویزیونی – آن هم بصورت کاملا" انحصاری- بدست نمی آید. تقویت و تحکیم سرمایه های مادی و معنوی در عرصه های فرهنگی و هنری- غیر از صدا و سیما- بدون شک تاثیرات مثبتش را در کیفیت بخشی به تولیدات رسانه ملی نیز می گذارد. تغذیه آنتن رادیو و تلویزیون با حمایت موثر از تئاتر، سینما، موسیقی، بازی سازی و سایر برنامه های نرم افزاری راه میان بری است که عمق و رفعت قابل توجهی به فرهنگ و هویت ملی می بخشد و تواناتر شدن رسانه ملی را در رقابت با رسانه های بیگانه به دنبال می آورد. از زبان سرمایه گذاران و دست اندرکاران نمایش خانگی، سینمای ایران، بازی سازان، برنامه نویسان و تهیه کنندگان آثار موسیقایی کشور، به مدیریت رسانه ملی می گویم، دعوت از عموم مردم برای پس زدن نسخه بدلی محصولات و استفاده از نسخه اصلی تولیدات دیداری و شنیداری – در قالب برنامه های تاثیر گذار- رسالت و وظیفه ای است که اهمال در انجام آن عواقب فرهنگی و اقتصادی بی شماری را در پی خواهد داشت.
جناب آقای فروتن
الحمدالله که وزارت خانه وضع مالی خوبی دارد یه مقداری وجه نقد به صدا وسیما بدهد تا کار تبلیغات برای تشویق مردم بابت خرید محصولات اورجینال انجام دهد زیرا صداو سیما کار مجانی انجام نمی دهد
درست می فرمایید .مدیا اصلاح شد.
بله نکته مهمی است. تاتر و کتاب هم نیاز به تبلیغ دارد و افسوس تنگ نظری ها و اضافه کنید به ان باندبازی ها و دو رویی هایی که هست متاسفانه اجازه نمی دهد تبلیغ اثار اصیل به درستیصورت گیرد. البته بازهم متاسفانه