مورخی گفته است؛ نگارش تاریخ از آن جایی آغاز می شود که شما کاغذی را که مچاله کرده اید تا دور بیاندازی، دور نیاندازی! زیرا همین کاغذ ممکن است سند مهمی برای تاریخ باشد. بطور کاملا" تصادفی به سندی برخورد کردم که سال های قبل برای ترسیم و تبیین سیاست های حوزه نمایش خانگی تهیه کرده بودیم . به نظر می رسد با گذشت زمان، فرصتی خوبی است تا با بررسی محتوای آن، نگرش آن روز(سال ۸۲) سیاست گذاران کشور را با واقعیت های کنونی محک زنیم. اگر اشتباه نکنم این سند از نخستین مستنداتی است که خوشبختانه حاوی تعریف از کلید واژه هاست و این امر کمک زیادی به درک واحدی از متن اثر می کند.
هم اینک رسانه های مربوط به حوزه نمایش خانگی به عنوان یکی از مهم ترین پدیده ی ارتباطی ، جای خود را در حوزه های فرهنگی ، اجتماعی ، صنعتی و صنفی کشور باز کرده اند.
دسترسی ارزان و توام با صرفه به اینگونه رسانه ها ، هم زمان با کاهش فرصت دشواری های حضور در بیرون از خانه و نیز فراوانی و کیفیت و کارآمدی ابزار نمایش ، شمار کاربران کالاهای نمایش خانگی را هر زمان، افزون می کند .
استقبال گسترده از محصولات نمایش خانگی ، طبعاً زمینه های برداشت ، صدور ، ورود و توزیع غیرقانونی این محصولات را فراهم آورده است و از دیگر سو ، به دلیل تسلط اقتصادی و صنعتی برخی کشورهای تولید کننده بازار رسانه ها ؛ عرضه وسیع محصولات و افزایش روز افزون تقاضا ، بدون رعایت حقوق معنوی و مادی آثار ، تحرک غیرقانونی تجارت آثار نمایش خانگی را دامن زده است.
در کنار چنین وضعیتی ، تعداد صاحبان حرف و مشاغلی که کار تأمین ، تولید و تکثیر ، توزیع و فروش محصولات نمایش خانگی اند در پی رشد تقاضا، گسترده شده و که نیاز به ساماندهی دارند.
از این رو ، معاونت امور سینمایی و سمعی و بصری وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی که مجزی بند ت قانون تشکیل وزارت متبوع است به منظور حمایت و نظارت بر حوزه نمایش خانگی ، سیاست های خود را بشرح زیر اعلام می دارد و از کلیه دستگاههای محترم ذیربط انتظار دارد در چارچوب وظایف و اختیارات خویش، همکاری و هماهنگی لازم برای اجرا آن را اعمال نمایند.
بخش اول – اهداف کلان :
۱- توسعه شبکه نمایش خانگی در جهت غنی سازی بخشی از اوقات فراغت مخاطبان
۲- حمایت از تأمین برنامه های متناسب به منظور پاسخگویی به نیازهای مخاطبان
۳- افزایش زمینه های ایجاد اشتغال از طریق گسترش کمی و کیفی شبکه
۴- بهبود زمینه ها و شرایط اقتصادی برای تولید محصولات نمایش خانگی
۵- بهبود و ارتقای کیفیت عرضه محصولات شبکه نمایش با توجه به رشد فناوری
۶- حفظ و اعمال نقش حمایتی و نظارتی دولت و واگذاری نقش تصدی و امور اجرایی به بخش غیردولتی
۷- حمایت از حقوق قانونی کلیه فعالان عرصه نمایش خانگی
۸- کاهش نقش و فعالیت شبکه غیر رسمی علنی و غیرعلنی در شبکه نمایش خانگی
بخش دوم – سیاست های اجرایی
الف- تولید
۱- حمایت از تولید برنامه های ویدیویی
۲- ایجاد انگیزش و فضای رقابتی سالم بین تولید کنندگان برنامه های ویدیویی
۳- حمایت خاص از تولید موضوعاتی که منطبق با سیاست خای تعریف و اعلام شده در معاونت امور سینمایی و سمعی و بصری
ب- تأمین
۱- واردات قانونی فیلم خارجی به داخل کشور برای عرضه در شبکه نمایش خانگی مجاز می باشد.
۲- خرید کلیه حقوق پخش و نمایش عناوین خارجی به صورت یکجا به جز حق سینمایی بلامانع است. بدیهی است بهره برداری از سایر حقوق پخش (غیرنمایش خانگی) تابع قوانین و مقررات مربوط می باشد.
۳- از خرید حقوق داخلی توسط موسسات بر اساس آئین نامه مصوب حمایت خاص می شود.
ج- توزیع
۱- زمینه سازی جهت کاهش قیمت محصول
۲- حمایت از گسترش شبکه عرضه محصولات نمایش خانگی در اقصی نقاط کشور
۳- حمایت از اطلاع رسانی و تبلیغات در شبکه نمایش خانگی
۴- کمک به بهره گیری از شیوه های نوین و کارآمد در زمینه های اطلاع رسانی ، بازاریابی و فروش محصولات نمایش خانگی
۵- حمایت از گسترش نظام و عرضه محصولات به بازارهای خارجی و بین المللی
۶- تلاش در جهت ثبت و حفظ حقوق مالکیت مادی آثار در بازارهای خارجی و داخلی
۷- حمایت از احداث فروشگاه های زنجیره ای و نمونه
۸- کمک به ایجاد استقرار نظام قانونمند صنفی عرضه محصولات نمایش خانگی
د- توزیع نقش و مسئولیت نقش بخش دولتی
۲-۱-تهیه ، ابلاغ اهداف کلان و سیاست های شبکه نمایش خانگی
۳-۱- اعمال حمایت های لازم در کلیه زمینه های قانونی مربوط به عرضه نمایش خانگی به ویژه در زمینه هایی که دچار کمبودها، مشکلات و موانع رشد و توسعه است.
۴-۱- تمهید و اجرای راه کارها و اقدامات لازم برای ارتقاء و گسترش شبکه نمایش خانگی از طریق سیاست گذاری و تقنین و اجرای آنها
۵-۱- تعیین و تعریف شاخص های کمی و کیفی و استاندارد سازی در کلیه محصورهای مربوط به فعالیت در عرصه نمایش خانگی
۲- بخش غیردولتی
تصدی و اجرا در تمامی زمینه های مربوط به تولید ، تأمین ، تکثیر ، توزیع بر طبق مقررات و موازین توسط بخش غیردولتی مجاز می باشد.
بخش سوم – تعاریف و اصطلاحات
۱- حقوق نمایش خانگی
عبارتست از حقوق مالکانه قابل واگذاری از سوی مالک فیلم به موسسات ویدئو رسانه به منظور تکثیر برنامه در فرمت های مختلف قابل عرضه در شبکه نمایش خانگی
۲- تهیه و تولید
منظور از تهیه و تولید هر گونه عملیات مرتبط با تولید برنامه های داستانی و غیرداستانی ویژه شبکه نمایش خانگی و نیز تهیه و تأمین برنامه های داستانی و غیرداستانی ایرانی و خارجی می باشد . در فرایند تهیه و آماده سازی برنامه های شبکه نمایش خانگی ، عملیاتی نظیر خرید حقوق ویدیویی و آماده سازی فنی ، ترجمه دوبله ، صداگذاری و مستر سازی تا آماده شدن برای تکثیر برنامه در قالب های نمایش خانگی به شکل DVD- VCD و یا …. صورت می گیرد.
۳- تکثیر
عملیاتی فنی است که طی آن برنامه ای قابل عرضه در شبکه نمایش خانگی پس از اخذ پروانه نمایش از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی به شکل نسخه هایی در داخل یا خارج از کشور ضبط یا تولید گردیده و یا بسته بندی مناسب و محصول مربوطه قابلیت عرضه در شبکه نمایش خانگی را خواهد داشت.
۴- محصولات نمایش خانگی
فرمت هایی از محصولات قابل استفاده در خانه با اشکال مختلف اعم از VHS-VCD-DVD و …. می باشد.
۵- توزیع
به مجموعه فعالیت هایی که در زمینه بازاریابی ، انبارداری ، تبلیغات و فروش محصولات نمایش خانگی تا دسترسی مخاطب به محصول در داخل یا خارج از کشور صورت می گیرد ، گفته می شود.
۶- شبکه نمایش خانگی
به مجموعه ای از اجزای دست اندرکاران در زمینه های تهیه و تولید ، تکثیر و توزیع محصولات نمایش خانگی مجاز اطلاق می گردد.
۷- پروانه نمایش خانگی
مجوزی است برای برنامه های داستانی ، غیرداستانی و تکثیر و توزیع در شبکه نمایش خانگی که از سوی اداره کل ذیربط معاونت امور سینمایی و سمعی و بصری در وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی صادر می شود.
چرا مورد اجرا قرار نگرفت