روزانه های سینمایی
استراتژی های بنگاهی در مدیریت رسانه های تصویری- ۳

استراتژی های بنگاهی در مدیریت رسانه های تصویری- ۳

در آخرین قسمت از مقاله استراتژی های بنگاهی، راهبردهای دیگری را که ذیل" استراتژی تنوع" تعریف می شوند، مرور می کنیم 

استراتژی مشارکت: در این راهبرد یک یا دو شرکت تشکیل سازمان جداگانه‌ای می‌دهند تا به هدف‌های مشترک خاصی دست یابند.

به عنوان مثال این استراتژی می‌تواند در رسانه‌هایی کاربرد دارد که یک رسانه در نوعی خاص و رسانه دیگر در نوعی متفاوت سهم بازار خوبی داشته باشند. این دو به کمک هم با سهولت بیشتری در تعقیب اهداف خود تلاش می کنند.

همانطور که پیشتر گفته شد در صنعت نمایش خانگی ایران، انتزاع بر ائتلاف همواره پیشی داشته است و به جز تشکیل شرکت های پخش مشترک، مشارکتی از نوع تعریف مزبور مشاهده نشده است.

احتمال می رود در صورت استقبال موسسات ویدیو رسانه از طرح بارگذاری آرشیو موسسات در ذخایر و سامانه های رایانه ای مستقر در موسسه رسانه های تصویری(server) و بهره برداری رسمی از پروتکل موسوم به iptv از آن پس نسخه اینترنتی فیلم های موسسات از طریق آن موسسه به مشتریان و کاربران فروخته شود. در این روش با فرض اینکه موسسه رسانه های تصویری با برداشتن موانع حقوقی احتمالی، امتیاز راه اندازی سیستم ویدیوی درخواستی را در فضای مجازی در اختیار گرفته است، می توان خوشین بود که با ایجاد ارزش افزوده تازه برای شبکه، موسسات ویدیو رسانه از سهم بازار جدید بهره مند گردند. البته این اقدام الزامی را برای تشکیل سازمان جدید پدید نمی آورد.

 •    واگذاری : گاهی اوقات فروش یک واحد مستقل (زیان‌ده) از سازمان رسانه‌ای می‌تواند به سرمایه‌گذاری در بخش‌های دیگر منجر شود و ضامن موفقیت سازمان شود. با کمال تاسف این اتفاق در مورد موسسات ویدیو رسانه ای مصداق دارد که پس از یک دوره فعالیت گسترده و خیره کننده و حجم بالای سرمایه گذاری در خرید فیلم و راه اندازی پخش مستقل و واحدهای زنجیره ای مرتبط، به دلیل عدم دریافت پاسخ لازم از بازار، ناگزیر از تعدیل و سپس تعطیل کردن بسیاری از فعالیت ها و واحدهای خود شدند.
 •    انحلال یا همان تیر خلاص برای یک موسسه زمانی شلیک می شود که هیچ راهی جز فروش تمامی دارایی‌های آن باقی نمی‌ماند. موسساتی که حالا دیگر نامی از آنها در حافظه باقی نمانده است و به بایگانی تاریخ پیوسته اند را،  در این عداد به شمار آورید.

کاهش : هنگامی که مدیران سازمان رسانه‌ای نتوانند اهدافی را که برای تحقق آنها سرمایه گذاری کرده اند، بدست آورند، متوسل به گروه بندی جدیدی در هزینه و دارایی می شوند تا شیب نزولی فروش و سود محصولات را تصحیح و در نهایت متعادل سازند. بدون تردید به دلیل مخاطرات و ریسک بالای سرمایه گذاری در شبکه نمایش خانگی و مساعد نبودن فضای کسب و کار، مدیران موسسات فعال به دفعات ناگزیر از اتخاذ راهبرد مزبور شده اند و اگر امروز چراغ موسسات هنوز کورسویی دارد جز به مدد تدابیری از این دست حاصل نشده است. تجدید نظر در سرمایه گذاری برای خرید رایت، جلب همراهی تهیه کندگان به سینما به مشارکت در هزینه و سود تولید محصول، عقد قرار داد صرفاً پخش(حق العمل کاری) از جمله تمهیدات بعضی از مدیران از ابتدای سال ۸۹ بوده است.
 

 

سعید رجبی فروتن

در کنار روزمرگی های معمول، این جا خودم و افکارم را ثبت می کنم. از فرهنگ و هنر تا سینما و نمایش خانگی... می توانید نوشته های من را در «روزانه های سینمایی» دنبال نمایید.

اضافه کردن نظر

این سایت از اکیسمت برای کاهش هرزنامه استفاده می کند. بیاموزید که چگونه اطلاعات دیدگاه های شما پردازش می‌شوند.

مرا در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید