جناب آقای مسعود داودی، صاحب امتیاز، مدیر مسئول و سردبیر روزنامه محترم بانی فیلم
احتراماً پیرو درج جوابیه این اتحادیه در ستون بازتاب صفحه دوم شماره ۲۲۲۲ مورخه ۲۱ اسفند ۱۳۹۰ با تیتر "جوابیه اتحادیه شرکت های ویدئو رسانه" و همچنین پاسخ آن روزنامه محترم به جوابیه این اتحادیه خواهشمند است دستور فرمایید جوابیه این اتحادیه به شرح زیر در همان ستون به چاپ برسد:
فرموده اید که تیتر روزنامه بانی فیلم ارتباط چندانی با شاکله فعالیتهای شرکتهای عضو اتحادیه ندارد، اگر تیتر روزنامه شما در مورد اینکه "شبکه نمایش خانگی تهدیدی برای سینمای ایران است" را در کنار این واقعیت بگذاریم که در سالهای گذشته این شبکه توانسته با خون دل و ضررهای فراوان مادی تک تک اعضا خود، جور عدم اقبال مخاطب به گیشه و کمبود تعداد سالن های سینما را بکشد، پاسخ دادن به این اجحاف چرا ربطی به شاکله شرکتهای تحت پوشش این اتحادیه ندارد؟ مسئولیت دفاع از مرارت ها و سختی هایی که این موسسات در طول سالیان گذشته در راه اعتلای سینمای ایران کشیده اند بر عهده چه کسی جز اتحادیه موسسات ویدئو رسانه است؟ ضمناً محبت بفرمایید و در صورت امکان موارد شعار زدگی پاسخ این اتحادیه را مشخص فرمایید چرا که صادقانه جستجوی ما در زمینه یافتن مصداق های شعار زدگی در جوابیه قبلی، نتیجه ای در بر نداشت.
قطع به یقین هماهنگ کردن تیترها با فعالان حوزه های مختلف امکان ندارد اما اصول اولیه حرفه روزنامه نگاری ایجاب می کند که هر روزنامه پیش از انتخاب تیتر، کاملا آن را سبک و سنگین کند و پس از اطمینان از اینکه توانایی قبول مسئولیت چنین تیتری وجود دارد، آن تیتر اتخاب شده و روزنامه کاملا در برابر آن پاسخگو باشد. یکی از دلایل اینکه در بسیاری از روزنامه ها شورای تیتر وجود دارد دقیقا همین نکته است .
مهمترین نکته ای که این اتحادیه بر آن تاکید داشت این بود که رشد، پویایی و مستقل شدن موسسات ویدئو رسانه و موفقیت آنها در جذب حداکثری مخاطب نباید به عنوان تهدیدی برای سینمای ایران تلقی شود، چرا که نمایش خانگی نهادی جدا از بدنه سینمای ایران نیست، در برابر سینمای ایران نیست، بلکه یک عضو از خانواده بزرگ سینمای ایران است.
موفقیت نمایش خانگی به منزله ایجاد فرصت های بهتر برای سینمای ایران است و نه به زعم شما تهدیدی برای آن، تیتری که شما برای جوابیه این اتحادیه انتخاب نموده اید حاکی از این نکته است که شما دچار سوء برداشت از جوابیه این اتحادیه شده اید. عرض ما این بوده که تهیه کنندگان نباید نگران موفقیت های بدست آمده در شبکه نمایش خانگی باشند، چرا که شبکه نمایش خانگی در عین حال که به تلاش برای شکوفایی هر چه بیشتر خود ادامه می دهد، خود را به عنوان بهترین یار و همراه در کنار سینما می بیند و این دو رسانه، نمایش خانگی و سینما، هر دو بدور از هر گونه نگرانی در مورد یکدیگر باید به دنبال ارائه آثار به گونه ای باشند که خوراک برای همه نوع مخاطبی در آن وجود داشته باشد و تمام تلاش خود را برای جذب بیشترین میزان ممکن مخاطب انجام دهند. اتفاقا بحث مخاطب در سینمای ایران به فرمایش شما بحثی نخ نما و تاریخ مصرف دار نیست، بحث اصلی سینماست، سینما بدون مخاطب یا نمایش خانگی بدون مخاطب چه معنایی می تواند داشته باشد؟ چگونه می توان بدون توجه به نیازها و سلائق مخاطب اقدام به ساخت فیلم های سینمایی کرد؟ چرا شما بحث مخاطب در سینما را اشتباها به بحث نخ نما در مورد فیلم های گیشه ای و احیاناً سخیف مربوط دانسته اید؟ آیا شما جز این می اندیشید که فیلمی در سینما جاودانه خواهد شد که با شناخت دقیق نیازهای مخاطب خود ساخته شود؟
متاسفانه علیرغم تلاش بسیار ارتباط پاراگراف آخر جوابیه شما را با جوابیه خود متوجه نشدیم، خواهشمند است در صورت امکان راهنمایی بفرمایید دقیقاً منظور شما از این پاراگراف چیست؟ کد خبر ۳۳۰
اتحادیه ویدئو رسانه ایران
من الان پرسیدم
دارد صبر می کند که سوت پایان و قصه پریا را با هم توزیع کند .
نظر شما چیست؟