تا پیش از این منتقدان سینمایی کمتر در باره تولیدات سریالی شبکه نمایش خانگی اظهار نظر می کردند و در اتحادی نانوشته آثار نمایشی نمایش خانگی را خیلی جدی نمی گرفتند. اگر حاشیه ای دامن گیر سریالی می شد، این قاعده مستثنی می شد و حاشیه پردازان، حق مطلب را برای دامن زدن به حاشیه ها ادا می کردند. بایکوت سریال های شبکه نمایش خانگی، مجموعه های قوی و ضعیف را شامل می شد و همه به یک چوب رانده می شدند. در این میان جشن حافظ که به ابتکار مرحوم «علی معلم»برگزار می شد، نخستین بار مجموعه های نمایش خانگی را در دایره ارزیابی های خود قرار داد و برترین های شبکه را معرفی کرد. جشنواره دولتی «یاس» نیز سرانجام در چهارمین دوره خود، روی خوش یه سریال های شبکه نشان داد و برای جبران مافات، به معرفی برترین های شبکه از ابتدا تاکنون پرداخت.!
این مقدمه را گفتم تا عرض کنم، این روزها به بهانه انتشار نسخه الکترونیکی نشریه «شهرزاد»، منتقدان سینمایی و سینماگران به صف شده اند تا محاسن و نقاط مثبت سریال «شهرزاد» را در این نشریه بازگو کنند. این اقدام به آن معناست که اغلب نویسندگان و منتقدان به درخواست تیم اداره کننده نشریه، راضی به حرف زدن شده اند و ای بسا شرایط به گونه ای رقم خورده است که این عده در نقدهایشان فقط از جنبه های مثبت سریال حرف یزنند و با ادای احترام به «حسن فتحی» او و اثر فاخرش را مورد تحسین قرار دهند. به هر حال از هر زاویه که بنگریم شکست سکوت نویسندگان و سایر صاحبنظران مغتنم است ولو آنکه این دوستان در رفتاری حرفه ای اصرار دارند، در وقت مقتضی و مناسب حرف شان را بزنند.
اضافه کردن نظر