سالهاست که مسئولان ارشد رسانه ملی از راه اندازی تلویزیون تعاملی صحبت می کنند و بعضاً مراسم راه اندازی آزمایشی و رونمایی برای آن برگزار می کنند. علی عسگری سومین رئیس سازمان صدا و سیماست که طی یک دهه گذشته از افتتاح قریب الوقوع IPTV صحبت کرده است و بر قابلیت های ویژه آن تاکید کرده است. رئیس رسانه ملی بی آنکه اشاره ای به دلایل ناکامی های روسای قبل از خود بکند، از قوت سرویس آی پی تی وی طراحی شده سخن به میان آورده است.! بخوانید:
«رئیس سازمان صداوسیمای جمهوری اسلامی ایران عنوان کرد: امروز فضای مجازی از اهمیت بسیار ویژه و کارکردهای فراوانی برخوردار است، لذا برای بهرهگیری مناسب از این ظرفیت قرار است معاونت فضای مجازی در صداوسیما تشکیل شود. وی با تأکید بر اینکه باید به سمت شبکههای اجتماعی ملی و ایرانی نظیر سروش برویم تا از انتقال اطلاعات به کشورهای بیگانه جلوگیری شود، گفت: در بحث تولید محتوا برای استفاده در فضای مجازی و شبکههای اجتماعی نیز برنامهریزی خوبی صورت گرفته است.
عسکری افزود: راهاندازی شبکه تعاملی نیز از دیگر برنامههای رسانه ملی است که به زودی به سرانجام خواهد رسید و آیپیتیوی بسیار قوی راهاندازی شده که به زودی به بهرهبرداری میرسد.»(روزنامه جوان ۴ دیماه ۹۵)
صنعت گیم هم برای دوستان فعال در ایران همین حالت رو داره. از روزی که فهمیدن این صنعت پردرآمدترین صنعت دنیاست، همه به هول و ولا افتادن گیم تولید کنن، یا به این و اون سفارش بدن که چجور گیمی تولید کنن! تا حالا هم حتی یک اثر قابل ملاحظه از کشورمون ندیدیم – مگر اینکه در راستای فرهنگ اکرام ابتذال ایرانی، همین که هستن، بگیم خدا رو شکر که هستن و حلوا حلواشون کنیم! اگر ربط بازیهای ایرانی رو به بازیهای خارجی، مثل ربط کامیکهای ایرانی به کامیکهای خارجی بدونیم، تا اینجا ما در مقابل جرج کارلینهای اونا، امیرمهدی ژوله ارائه کردیم!
گیریم بهترین سیستم آی.پی. تی.وی دنیا رو در تخیلیترین حالت ممکن به مخاطب ارائه کنیم. در نهایت قراره با چی تغذیه بشه؟ همون سریالهای اصحاب کهف و یوسف پیامبر و غیره ذلک که تا حالا هزار بار پخش شده رو میخوایم با ریمستر داغون وطنی به اچ.دی. ارائه بدیم؟
یکی از مسخرهترین دروغهایی که به مردم گفتن تا بیش از قبل خونشون رو تو شیشه کنن، این بود که اینترنت نامحدود، موجب اعتیاد فرد به اینترنت میشه و بنیان سست خانواده ایرانی رو دچار رسوب میکنه! با این دروغ، قیمت سرویسها رو دو برابر و چند برابر کردن و روز به روز محدودتر کردن. همینجوری پیش بره، به نظرم هر کاربر علاقمند اینترنت که ترجیح میده با شعور خودش اندیشه کامل تولیدکننده فیلمها و موسیقیها رو لمس کنه و خودش تصمیم بگیره موافق باشه یا نه، تا آخر عمر، عملا اندازه خون دیه یه آدم باید پول تو جیپ این سرویسدهندهها بریزه. واقعا به مثل "پول خون پدرشونو میگیرن" تجسم بخشیدن!
به نظرم با یک چنین وضعیتی، حرف زدن از آی.پی.تی.وی همونقدر قابل اعتناست که بحث تولید ملی و از اون دقیقتر، خودروی ملی قابل اعتناست. به نظرم هر مدیری هم که واقعا اهل ریخت و پاش نباشه و مثل دولت قبل، به جای تولید برنامه فاخر، پشت به پشت شبکه تلویزیونی باز نکنه تا با تقلید از خود آمریکای جهانخوار باهاش رقابت کنه، با کمی آشنایی به شرایط اینترنت و وضعیت فرهنگ و هنر، و رقابت تنگاتنگ شبکههای ماهوارهای که برخلاف اهالی رسانه ما نباید به هزار و یک نفر پاسخگو باشن، کلا قید این قضیه آی.پی.تی.وی و هر چیز دیگه رو خواهد زد. تو حوزه فرهنگی و هنری ایران، تقلا برای تغییر و پیشروی، عین دست و پا زدن تو باتلاق یا ریگ روانه. طبق چیزی که ما داریم میبینیم، هر کسی پست مدیریتی به عهده میگیره، باید خیلی آروم پشت یقه جلویی رو بگیره و یقه خودشو بده به پشت سری تا با هم از میدون مین مدیریت فرهنگی کشور رد بشن. :d
جناب شهبازی ضمن تشکر لطفا قدری در باره کیفیت ممیزی در عناوین خارجی توسط شرکت وی اُ دی و مقایسه آن با فیلم های دارای پروانه نمایش صحبت کنیدحنمماً اطلاع داری که انتشار فیلم هابدون پروانه نمایش ظاهراً به استناد قانون و مقررات نشر اینترنتی صورت می گیرد
در رابطه با ممیزی نمیتونم حرف خاصی بزنم. نیاز به بررسی و تماشای گسترده آثار هست که برای بنده مقدور نیست.
در رابطه با انتشار دارا یا فاقد پروانه نمایش هم به همین صورت. امیدوارم عذر من رو بپذیرید. در جایی که حرفی برای گفتن نداشته باشم ترجیح میدم سکوت کنم. اگر مطلع بودم مذایقه نمیکردم.