روزانه های سینمایی

برکینگ بد این بار در تلویزیون

بعد از اینکه سریال عشق تعطیل نیست آزادانه به تقلید و اقتباس از سریال آمریکایی فرندز روی آورد و با این حال با قبول شکست در برقراری ارتباط با مخاطب، در قسمت پنجم به نقطه پایانی رسید. این روزها زمزمه هایی از تاثیر پذیری سریال تلویزیونی در حال پخش جاده قدیم از مجموعه آمریکایی برکینگ بد به گوش می رسد.

جالب اینجاست که ماه گذشته تصویر گستر پاسارگاد خبر از دوبله این مجموعه آمریکایی داد و نوید پخش آن را در مرداد ماه اعلام کرد. ردگیری و رصد تشابه تولیدات ایرانی با نمونه های مشابه خارجی گویای این واقعیت است که مجموعه های پر مخاطب خارجی در ایران بینندگان زیادی دارند و رسانه های رسمی کشورمان چند گام عقب تر به بعضی از این مجموعه ها ناخنک می زنند. تاثیر پذیری آثار هنری و ادبی از یکدیگر امر متعارفی به شمار می رود، اما اگر راه اقتباس یکطرفه باشد و سینماگران و مجموعه سازان ایرانی صرفاً مقلد محصولات دیگران باشند، به مرور از اعتبار و وزانت هنری آنها نزد مخاطبان کاسته خواهد شد. روزنامه جوان در شماره روز دوشنبه ۱۸ خرداد خود در این باره نوشته است:
سریال جاده قدیم به کارگردانی بهرام بهرامیان که با دو اثر توقیف شده «پریناز» و « آیینه شمعدون» از جمله چهره‌های حاشیه‌دار سینما به شمار می‌رود، سریالی است که کاراکتر‌های اصلی آن با چهره‌های آفتاب سوخته و به اصطلاح عامه «دهاتی»، از لهجه خاصی برای صحبت کردن استفاده می‌کنند که مخلوطی از چند گویش و لهجه شهرستان‌های مختلف است. ابداع این نوع گویش برای بازیگران به طور عامدانه از سوی فیلمساز صورت گرفته تا با به حداقل رساندن حساسیت‌ها احتمال اینکه داستان این کاراکتر‌ها به شخص یا اشخاصی بر بخورد، به حداقل برسد.
سازندگان «جاده قدیم» که به سفارش شرکت پالایش و پخش فرآورده‌های نفتی ساخته شده است برای جذاب‌تر شدن داستان انواع و اقسام فیلم‌ها و سریال‌های ایرانی و خارجی را باز‌سازی کرده‌اند. یکی از کپی‌هایی که گویا صرفاً از سر تفنن انجام شده بازسازی سریال «برکینگ بد» است. امیررضا طلاچیان، یکی از نویسندگان این سریال می‌گوید: ما «برکینگ بد» را در چهار قسمت تعریف کرده‌ و با والتر وایت شوخی کرده‌ایم. 
والتر شخصیت اصلی سریال امریکایی، استاد شیمی است که دچار سرطان ریه می‌شود و تصمیم می‌گیرد با ایجاد یک لابراتوار تولید موادمخدر صنعتی، آینده فرزندان خود را تأمین کند. سازندگان «جاده قدیم» تلاش داشته‌اند تا در جزئی‌ترین موارد بازیگر خود را به چهره والتر وایت نزدیک کنند. این کار شاید برای کسانی که سریال‌های خارجی را دنبال می‌کنند، جالب به نظر برسد، اما برای بینندگان عادی تلویزیون که ترجیح داده‌اند به جای دنبال کردن سریال‌های خارجی، مجموعه‌های ایرانی را نگاه کنند، چطور باید این کپی‌کاری تفسیر و تبیین شود تا مثلاً درگیری استاد شیمی با دستیار بی‌دست و پایش بیننده را به یاد «برکینگ بد» بیندازد؟! شوخی با فیلم و سریال محبوب مشهور کار چندان عجیبی نیست، مجموعه کمدی «Scary Movie» براساس همین جنس از شوخی‌ها ساخته شده ولی در «جاده قدیم» برخلاف ادعای سازندگان، باز‌سازی «برکینگ بد» بار طنز چندانی را به همراه نداشته است.

سعید رجبی فروتن

در کنار روزمرگی های معمول، این جا خودم و افکارم را ثبت می کنم. از فرهنگ و هنر تا سینما و نمایش خانگی... می توانید نوشته های من را در «روزانه های سینمایی» دنبال نمایید.

اضافه کردن نظر

این سایت از اکیسمت برای کاهش هرزنامه استفاده می کند. بیاموزید که چگونه اطلاعات دیدگاه های شما پردازش می‌شوند.

مرا در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید