روزانه های سینمایی
مشک آن است که خود ببوید

مشک آن است که خود ببوید

مرسوم شده است که قبل از به نمایش در آمدن فیلم یا سریالی عواملی از تولید آن فیلم و یا ذینفعانی که نان آنها در تنور تبلیغ و بزرگنمایی پخته می شود، به هر رطب و یابسی متوسل شوند تا فضای مثبتی را به نفع آن اثر ایجاد کنند. در این میان برد با کسانی است که در جراید آدمهایی داشته باشند تا در این کارزار تبلیغی نقش خود را به خوبی ایفا کنند. شاید در بدو امر چنین کاری قابل سرزنش نباشد و به ترغیب مخاطب برای تماشای فیلم یا سریال مورد نظر بیانجامد اما مشکل از جایی آغاز می شود که حاصل کار چیز دندان گیری از کار درنیاید و با مشاهده اثر عرق سردی بر تن نشیند.

 مدتی پیش بود که برای سریال مسیر انحرافی بازار گرمی نسبتاً خوبی در فضای رسانه ای ایجاد شد. دو قسمت اول سریال هم رضایت بخش بود ولی در ادامه بیننده با بهت و ناباوری شاهد سکانس های مطول و دیالوگ های کشدار و بی ربطی بود که به هیچ وجه قدرت پیشبرد داستان را نداشته و ندارند. اینجاست که تبلیغات قبل از پخش – که سطح توقع مخاطب را فزونی بخشیده است- تاثیر معکوسی را بر جا می گذارد و پس از چند روز سکوت و ناباوری به محض بروز نخستین واکنش های منفی، صدای بقیه نیز در می آید و انتقادات سیر صعودی به خود می گیرد. شاید اگر عوامل فیلم جوگیر نمی شدند و از همان ابتدا به به چه چه نمی کردند و قضاوت را به مخاطب و اهل فن می سپردند الان شکل اعتراضات به گونه  دیگری رقم می خورد و بیننده احساس نمی کرد از بازیگران محبوبش رودست خورده است. کد خبر ۳۷۸

در همین رابطه بخوانید.

 

سعید رجبی فروتن

در کنار روزمرگی های معمول، این جا خودم و افکارم را ثبت می کنم. از فرهنگ و هنر تا سینما و نمایش خانگی... می توانید نوشته های من را در «روزانه های سینمایی» دنبال نمایید.

۱ نظر

این سایت از اکیسمت برای کاهش هرزنامه استفاده می کند. بیاموزید که چگونه اطلاعات دیدگاه های شما پردازش می‌شوند.

مرا در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید