سعید رجبی فروتنجشنواره جهانی فیلم فجر نه در گوشه ای از تهران دراندشت بلکه در ناف و مرکز شهر روزانه از چند هزار نفر – عموماً جوان- دلبری می کند و تلاش دارد تا سیمایی تازه از خود در انظار مهمانان خارجی حاضر در جشنواره به نمایش بگذارد. به موجب کتاب راهنمای بازار جشنواره، پنج موسسه ویدیو رسانه در بازار فیلم سی و چهارمین جشنواره فیلم فجر حضور دارند. موسسات قرن ۲۱، سینما ۲۴ و تصویر دنیای هنر به همراه دو موسسه دولتی سوره و رسانه های تصویری به عنوان خریدار در بازار معرفی شده اند تا امکان صحبت و مذاکره با شرکت های خارجی دارنده رایت را داشته باشند. این درست که دسترسی به فیلم های روز جهان با دوبله و زیر نویس آسان تر از گذشته شده است و به جز اینترنت می توان ترتیب ملاقات با آنها را در دو سه پردیس سینمایی هم داد و نسخه شسته رفته و تکثیر صنعتی فیلم های برفوش! آمریکایی را با ناشران به ظاهر جعلی از فروشگاه های سطح شهر خریداری کرد، اما نفس حضور این خریداران در بازار فیلم ارزشمند است و از اینکه عده ای اسیر موج نشده و در این وانفسا برای خرید رایت هزینه می کنند، باید به احترام شان کلاه از سر برداشت. رییس سازمان سینمایی هم در جنب این بازار به خبرنگاری گفته است:«در حال حاضر خبر خوب در این باره این است که VOD آغاز به کار کرده و حدود ۱۰۰ تا ۱۵۰ فیلم قابل نمایش است. آنها در همین بازار جشنواره هم غرفه دارند و در آینده نه چندان دور VOD راهش را باز و جایگاهش را پیدا می‌کند.»(اینجا)
با این همه اتفاق اصلی سینما کماکان در سالن های سینما رقم می خورد و شش فیلمی که از اسفند سال گذشته اکران خود را آغاز کرده اند، همچنان شاهد حضور تماشاگران هستند تا مجموع فروش آنها روند افزایشی خود را ادامه دهد.
با همین دست فرمان، بعید نیست فروش کل این شش فیلم به اندازه نیمی از کل فروش سینمای ایران در سال ۹۴ شود. گیشه سینماهای کشور در سال گذشته بیش از ۷۰ میلیارد تومان فروش داشتند و شش فیلمی که در این هفته ها از پرده ها کام می گیرند، در آستانه عبور از مرز ۳۰ میلیارد تومان قرار دارند. شک نباید کرد که پخش مکرر و جنون آسای تیزر پنج فیلم از شش فیلم موجود در شبکه ماهواره ای فارسی زبان GEM، نقش موثری در کشاندن مردم به سینماها داشته است و از آنسو روی خوشی که رسانه ملی به فیلم «بادیگارد» نشان داده است، رقم فروش این فیلم را به ۵ میلیارد تومان رسانده است. در باره کیفیت نازل و غیر استاندارد دو فیلم کمدی اکران نوروزی کارشناسان زیادی با یکدیگر اتفاق نظر دارند اما با این حال اظهار نگرانی منتقدان و کارشناسان مانع از کاهش حضور تماشاگران در سینماها نشده است سهل است در تشدید آن نقش داشته است.! مگر در «برنامه هفت» نشنیدید که « منوچهر هادی» کارگردان «من سالوادور نیستم» صریحاً به فراستی گفت: از حمله تو به فیلم خوشحالم زیرا باعث افزایش فروش آن می شود.! ادعای گزافی نیست اگر بگویم حکایت سالن های شلوغ این دو فیلم یادآور تئاتر ها و نمایش هایی است که به اسم «تئاتر آزاد» مشهورند. چیزی که در فرنگ از آن به «کمدی دلاآرته» یاد می کنند. جالب است که اتفاقاً مردم علاقمند به اینگونه نمایش های بعضاً سخیف به صرف خنده دار بودن آنها و مقید نبودن به زبان فاخر نمایش، برایشان سر و دست می شکنند.! وجه مشترک دو فیلم کمدی« ۵۰ کیلو آلبالو» و «من سالوادور…» فیلمنامه هایی است که منطق آنها لنگ می زند و اجراهای سردستی کارگردانان نشان از بی اعتنایی عامدانه و آگاهانه سازندگان به اصول اولیه است. بنابراین شاید درست تر این باشد که هر دو فیلم را با معیارهای رایج نقد سنجش نکرد.
از من گفتن: تجربه «تئاتر آزاد» این روزها در سینمای ایران در حال تکرار است.!
با سلام….
حرف شما کاملا درست درباره دو فیلم کمدی بفروش نوروز.موافقم که فیلم من سالودر…. فیلم ضعیفیه ولی دیگه نباید پنجاه کیلو البالو رو هم رده با اون اورد.فیلم مانی حقیقی خیلی هم فیلم بدی نیست؛داستانش کلیشه عاشقانه ست ولی خوب ساخته شده و قطعا از سالوادور بهتره؛نقد آقای فراستی در برنامه هفت هم خیلی خوب بود