سعید رجبی فروتندو فیلم سینمایی ایرانی باد در علفزار می پیچد و طهران تهران نتوانستند آنگونه که باید به بازار ویدیو رونق و گرمی ببخشند و دل سرمایه گذاران را به سود معقولی خوش کنند. حالا نوبت آن رسیده است تا طاووس به میدان آید و دیدگان را به خود فراخواند. طاووسی که کرک و پر ندارد، تا چه حد بتواند در جلب رضایت مخاطب توفیق به دست آورد به عوامل متعددی بستگی دارد. وجه اشتراک طاووس های بی پر با باد در علفزار می پیچد آن است که هر دو فیلم در سینما فروش قابل توجهی نداشته اند. اینطور که مزد آبادی کارگردان اثر گفته است؛ مضمون نخستین اثر سینمایی او برگرفته از مفهوم یک آیه شریفه قرآنی است و بازیگرانی چون عرب نیا و قاضیانی تلاش کرده اند تا فضای باور پذیری از قصه را برای بیننده خلق کنند. خدا کند رقابت هفت پرده فیلم دیگر این روزهای شبکه با طاووس های بی پر رونق مجددی به شبکه ببخشد.
۳ comments
شما همچنین دوست خواهید
وعده فراموش شده دبیر شورای صنفی نمایش
دبیر شورای صنفی نمایش در آخرین جلسه شورا در هفته اول اسفند سال گذشته گفته بود، اگر فیلم‌های اکران نوروز دچار افت فروش نشوند، فیلم‌های دیگری جایگزین آنها در عید فطر نخواهند شد. کاش پیش‌بینی دبیر شورا درست از آب درمی‌آمد...
سعید رجبی فروتن
نقد فیلم مستند، روایت سفر عراق عجم از دید دوربین سلطان صاحبقران
مستند سفرنامه تاریخ عجم ساخته محمدطالبی و محصول صداوسیمای استان مرکزی برای کسانی که از اطلاعات جغرافیایی و تاریخی این سفر آگاه هستند، شورانگیز نیست. فیلم ۸۴ دقیقه‌ای طالبی و اطلاعات نریشن آن حاوی نکات تازه‌ای در...
نقد فیلم سینمایی پالایشگاه
«پالایشگاه» به کارگردانی مهرداد خوشبخت از معدود فیلم‌های سینمایی ایرانی خریداری شده از سوی تلویزیون است که در تعطیلات نوروزی پخش شد. خلاصه یک خطی داستان فیلم آن است که جمعی از مهندسان و کارگران پالایشگاه آبادان در...
آخرین مطالب
این هفته که هفته فروش گنجشک و قناری و طاووس بی پر بود که بعض از مشتریان میگفتند شما فروشگاههای عرضه محصولات فرهنگی دارید کم کم به پرنده فروشی روی می آورید ما هم در پاسخ صحبتی نداریم جز سکوت
– هفت پرده: تولید ۷۹، اکران نشد، شبکه ویدئویی ۹۰
– طهران تهران: تولید ۸۸، اکران نوروز ۹۰، مجوز شبکه ویدئویی شهریور ۸۹، پخش در شبکه ویدئویی دی ماه ۹۰
– باد در علفزار می پیچد: تولید ۸۶، اکران ۸۹، شبکه ویدئویی ۹۰
– طاووس های بی پر: تولید ۸۷، اکران ۸۹، شبکه ویدئویی ۹۰
اینها را نوشتم تا یادآوری کرده باشم تجربه موفق فاصله کوتاه زمان تولید، اکران و توزیع در شبکه (به عنوان نمونه : جدایی نادر از سیمین، اخراجی ها ۳، ورود آقایان ممنوع) تا چه اندازه بر فروش فیلم ها در شبکه تاثیرگذار است. مثلا شما ببینید فیلم هایی از قبیل پرسه در مه و عصر جمعه چه زمانی توسط موسسات پرده نقره ای و سینما هفت خریداری شدند و هنوز خبری از ورودشان به شبکه نیست! در ضمن ۴ فیلم هفت پرده، طاووس های بی پر، باد در علفزار می پیچد و طهران تهران بدون کوچکترین اضافاتی نسبت به نسخه اکران وارد شبکه شدند. معلوم نیست موسسات تا چه زمانی می خواهند به این روش غلط ادامه دهند و از ظرفیت های موجود برای تولید یک DVD استاندارد بهره ای نبرند. مدیران موسسات هم خدا را بنده نیستند و از زمین و زمان و گرانی فیلم ها و سیاست های غلط مدیران گله می کنند اما دریغ از ذره ای احترام به شعور مخاطبین وعلاقه مندان!
از دیدگاه من به عنوان کسی که از اولین روز تولد شبکه ویدئویی تمامی اخبار و اتفاقات شبکه را با دقت دنبال می کند بیشترین نقش در ریزش مخاطب را برخی از مدیران سودجوی موسسات که کمترین دغدغه ی فرهنگی ندارند، ایفا کردند.