همکارم سابقم آقای "امیرحسین علم الهدی" در "بانی فیلم" امروز یادداشتی را تحت عنوان "لجبازی بزرگسالان" به چاپ رسانده است. از آنجا که ایشان یادداشت خود را به یکی از پست های منتشره در "روزانه های سینمایی" مستند کرده است، یادداشت متقابلی را برای بانی فیلم ارسال کردم تا با انتشار آن فضای گفتگو و مفاهمه تقویت گردد.
چنین کنند بزرگان
جناب آقای علم الهدی
با سلام- یادداشت شما را در روزنامه سینمایی " بانی فیلم " خواندم. از اینکه بنده را متصف به خصلت انصاف دانسته ای، ممنونم. تلاش کرده ام تا با درج یادداشت هایی از این دست در وب سایت شخصی ام، همگان را به نگاه عمیق تر و لحاظ دیدگاه کارشناسی در روند تصمیم گیری ها دعوت کنم.
آنطور که در نوشته شما پیداست، یادداشت بنده را مقدمه ای قرار داده ای تا به حساب و کتاب فروش فیلم " کلاه قرمزی و بچه ننه" برسی و برآوردی واقع بینانه از تعداد تماشاگران فیلم داشته باشی. به نظرم قدری در محاسبه به خطا رفته ای و بدون در نظر گرفتن کف و سقف بهای بلیط این فیلم در سینماهای تهران، به اشتباه میانگین بهای بلیط را به جای ۳۵۰۰ تومان، ۴۵۰۰ تومان محاسبه کرده ای. اگر یکبار دیگر ضرب و تقسیم لازم را بر اساس میانگین واقعی بلیط تکرار کنی، رقم تماشاگران اگر از سال های گذشته در چنین ایامی بیشتر نباشد، کمتر نخواهد بود.
از سوی دیگر حال که به شهادت تصاویر و واقعیات موجود، موجی از استقبال مردم برای تماشای فیلم ایجاد شده است به نظرم دامن زدن به این حرکت خودجوش پسندیده تر از آن است که با کج سلیقگی به جان کلمات بیافتی و صفت "عالی" را برازنده فروش فیلم ندانسته و بر اساس ذهنیتی که ماههاست بر تبیین آن اصرار می ورزی، فروش این فیلم را هم با مسامحه" خوب" تلقی کنی.!
من و شما به یاد داریم که از گذشته تا حال برای رونق بخشیدن به گیشه سرد بعضی از فیلم ها، عوامل فیلم در تبلیغات کاه را کوه کرده و می کنند و با لطایف الحیل می کوشند تا انگیزه مردم را برای حضور در سینماها تقویت کنند.
به نظرم برای شما به خوبی قابل پیش بینی باشد که "کلاه قرمزی و بچه ننه" در روزهای آینده رکوردهای خیره کننده ای را خلق خواهد کرد و شاید در آن زمان دیگر نتوان کاری برای تخفیف و تنزل استقبال و حضور شور آفرین مردم در سینماها انجام داد.
در مورد حذف پردیس های سینمایی از چرخ اکران فیلم مزبور، اگر چه موضوع این یادداشت نیست، صادقانه عرض می کنم؛ بردارانم در حوزه هنری می توانستند تدابیر شایسته تری را وفق فریضه " امر به معروف و نهی از منکر" اتخاذ کنند و از این پس نیز احاله دادن موضوع به مراجع دیگر وافی به مقصود نخواهد بود.
شما و خوانندگان را به یادداشتی تحت عنوان " در معرکه آرا حق با کیست؟" در سایت شخصی ام ارجاع می دهم.
بنابراین جا دارد در پاسخ به واقع بینی و انعطاف پذیری "شورای صنفی نمایش" در برابر مصوبه پیشین خود و ارجح دانستن منافع صنعت سینما، شما همکار خوب گذشته ام به اصلاح یادداشت منتشره اقدام کنی و دوستانم در حوزه و شهرداری نیز به صرافت بازخوانی دیدگاه های خود در ماه های اخیر افتاده تا انشاءاله سبب گشایش بن بست کنونی شوند. –
سعید رجبی فروتن- اول شهریور ۹۱
اضافه کردن نظر