سعید رجبی فروتنسالن سازی کار به صرفه ای برای سرمایه گذاران شده است. در حال حاضر تعداد زیادی از سازندگان مجتمع های تجاری در شهرهای کوچک و بزرگ احداث توامان فضاهای تجاری و سالن های نمایش فیلم را در دستور کار خود قرار داده اند. در دهه هفتاد و هشتاد موتور محرکه سرمایه گذاران برای ساخت مجتمع های تجاری سینمایی بیشتر به خاطر تسهیلات ارزان قیمت مثل تبصره ۳ و ۵۰ قوانین بودجه سنواتی آن سالها و نیز بهره مندی از امتیازات و معافیت هایی مثل ماده ۱۶۱ قانون برنامه های سوم و چهارم توسعه اقتصادی و اجتماعی بود. قانونی که به شهرداری ها اجازه داده بود به اندازه پیش بینی فضای سالن نمایش فیلم در مجتمع های تجاری، سازندگان از پرداخت عوارض تجاری به اندازه همان فضا معاف گردند.
در دهه ۹۰ و در غیاب تسهیلاتی مثل آنچه که در دو دهه گذشته بود، ریسک بزرگ سرمایه گذاران ساخت مجتمع تجاری «کوروش» در غرب تهران که شهرت آنها در تولید و پخش انواع مواد شوینده و کالاهای بهداشتی بود، به نقطه عطفی در سالن سازی بدل شد. افتتاح پردیس سینمایی «کوروش» با ۱۴ سالن نمایش در دل این مجتمع بزرگ تجاری که اتفاقاً زودتر از صدها واحد تجاری آن به بهره برداری رسیدند، سبب شد تا به مرور با افزایش بهره وری از سالن ها و حضور چشمگیر تماشاگران سینما، ارزش افزوده واحدهای تجاری سال به سال افزایش یابد و فعالیت اقتصادی سالن های سینما و تئاتر و واحدهای تجاری مقرون به صرفه گردد و سود خوبی را نصیب مالکان آنها سازد.
ساخت سالن های سینما و به تعبیر درست تر نمایش فیلم در ایران را باید به دو مقطع قبل از ساخت پردیس سینمایی کوروش و پس از آن تقسیم کنیم؛ زیرا بی اغراق آثار و نتایج اقتصادی ناشی از کارکرد همین پردیس نه فقط در تهران بلکه در سایر شهرها نیز نمودار گردید و سرمایه گذاری های مشابهی ابتدا در کلان شهرهایی مثل شیراز، اصفهان، تبریز و کرج صورت گرفت و در ادامه به شهرهای درجه دومی مثل همدان، اراک، قم و قزوین کشیده شد. سرمایه گذاری هزاران میلیارد تومانی برای ساخت مجتمع های تجاری و سینمایی که بدون پرداخت هیچگونه تسهیلات خاص بانکی و یا کمک های موثر دولتی انجام شده است، حالا به شهرهای بیشتری نیز سرایت کرده است. طی روزهای آینده همزمان با افتتاح ۶ سالن سینما در تبریز، سه سالن نیز در شهرستان دامغان به بهره برداری می رسند و بزودی اسلامشهر در نزدیکی تهران صاحب مجتمع بزرگ تجاری و سینمایی تازه ای خواهد شد. این در حالیست که به زمان افتتاح چندین پروژه بزرگ در تهران نزدیک می شویم و این بار مناطقی در بخش های مرکزی و شرقی تهران صاحب مجتمع های تجاری و سینمایی می شوند تا ظرفیت های سالن های سینما را به میزانی بیش از انقلاب اسلامی برسانند.
همانطور که پیشتر گفته شد به جز آنکه اشتیاق مردم برای فیلم دیدن در پردیس های سینمایی به خاطر کیفیت مطلوب صدا و تصویر، امکانات رفاهی و تنوع و کثرت فیلم ها افزایش یافته است، جاذبه های تجاری و تفریحی این مجتمع ها نیز در کشاندن مردم به بیرون از خانه و صرف وقت و سرمایه برای گذران مطلوب اوقات فراغت موثر واقع شده اند. یک تحقیق ساده به خوبی نشان می دهد که سرمایه گذاری اولیه سازندگان اینگونه بناها، خریداران سرقفلی واحدهای تجاری و نیز بهره برداران سالن های نمایش فیلم همگی به یک معامله سودآور روی آورده اند و هر گاه فیلم های پر فروشی در سینماهای سراسر کشور اکران شده اند، رونق اقتصادی بهتری برای این گروه به بار نشسته است. فروش ۱۰ تا ۲۰ میلیارد تومانی ۶ فیلم در اکران ۹۶ اگر به ۱۰ فیلم و یا بیشتر در سال ۹۷ بیانجامد، می تواند انگیزه سرمایه گذارانی را که فقط به دنبال عرصه های مناسب و سودآور می گردند، تقویت کند تا به جای بازارهای پر التهابی همچون ارز، طلا و مسکن به افزایش زیرساخت های نمایشی و تجاری مکمل آن روی بیاورند.
ساخت مجتمع های تجاری و سینمایی به دنبال الگوهای موفق در تهران، گویای یک کنش اقتصادی در راستای عرضه و تقاضا و نیز فضای مساعد کسب و کار در اینگونه فعالیت هاست و تکوین و رشد آن در فرایندی کاملاً طبیعی و درونزا رخ داده است. در آینده با افزایش سالن های سینما در کشور، اکران طولی فیلم های تولید شده رشد قابل توجهی یافته و ضمن کاستن از صف اکران فیلم های در نوبت نمایش، ساز و کار بهتر و منظم تری به پخش فیلم بخشیده خواهد شد و از حجم انتقادات تهیه کنندگان سینما در قبال بی عدالتی های موجود کاسته خواهد شد.
آخرین خبر منتشر شده در زمینه سودآور بودن ساخت مجتمع های تجاری و سینمایی در کشور، عرضه ۳۰ درصد از سهام پردیس سینمایی کوروش در سازمان بورس است. این اقدام که در نوع خود بی نظیر است، نقطه عطفی در کارنامه اقتصاد فرهنگ در ایران است و می تواند به سرمایه گذاری ها در این راستا ابعاد گسترده تری بدهد.
اضافه کردن نظر