سعید رجبی فروتناز روزی که نوید پخش دیجیتالی فیلم ها در جشنواره فجر امسال بر زبانها افتاد، به این فکر می کردم که کاش این اقدام نه بصورت صد در صدی بلکه در برنامه تدریجی و زمان بندی شده به اجرا در میامد. این کار می توانست محاسن زیادی را به همراه داشته باشد. از جمله اینکه؛ ۱- مسئولان خرید سیستم و دستگاه های نمایش، فرصتی برای آزمودن کیفیت محموله های خریداری شده را می یافتند ۲- عجله و شتابی برای تجهیز تعداد زیادی سالن در تهران و شهرستانها بر خود تحمیل نمی کردند. ۳- مجالی برای آموزش اصولی اپراتور در سینماهای مجهز شده مهیا می گشت و تجربه کار با سیستم ها برای نیروهای آموزش دیده به دست می آمد.
دقایقی قبل خبری روی خروجی خبرگزاری ها قرار گرفت و توقف نمایش اولین فیلم سه بعدی سینمای ایران را به دلیل نقص فنی گزارش دادند. همان فیلمی که در شب افتتاحیه جشنواره از جسارت و نوآوری سازنده اش تقدیر به عمل آمد. امید است با پیش بینی های لازم و اعزام متخصصان کار آزموده به شهرستانها و ده استان کشور که میزبان جشنواره هستند، کام تماشاگران تلخ نگردد.
اضافه کردن نظر