سعید رجبی فروتنامروز مشغول بازبینی پشت صحنه های سریال ساخت ایران بودم. مطابق معمول چنین محتواهایی عوامل اصلی فیلم یا سریال در باره بازخوردهای اثر در جامعه صحبت کرده و البته به روایت آنان همه واکنش ها در قبال سریال یا فیلم مثبت و قابل قبول ارزیابی و گزارش می شود. سیرت مردم ما هم چنین حکم می کند که اگر با دست اندرکاران آثار سینمایی یا تلویزیونی برخورد کنند، کریمانه لب به تحسین کار پخش یا عرضه شده بپردازند و وارد معقولات نشده و بحث کارشناسی را به میان نکشند.
با این وجود به نظر می رسد؛ در تولید پشت صحنه سریال ها می توان دوربین را به میان مردم برد و در آیینه نظرات آنها، کیفیت کار منتشر شده را ارزیابی کرد. البته فراگیری و نفوذ محصولات نمایش خانگی به اندازه رسانه ملی نیست ولی می توان در مراکز عرضه پر فروش، سراغ خریداران و مخاطبان جدی شبکه نمایش خانگی را گرفت و به طرح گفتگو با آنها اقدام کرد.
بدیهی است در این میان هر قدر گروه سازنده سعه صدر به خرج دهد و بازتاب دهنده نظرات موافق و مخالف بصورت توامان باشد، صداقت آنها بیشتر به دل خواهد نشست و باور پذیری اثر دوچندان خواهد شد.
پرسش از بینندگان الزاماً نباید پیرامون کیفیت کار و پسند و یا ناپسندی آنها باشد، می توان از آنها در باره استفاده از نسخه اصلی یا کپی محصول، قیمت محصول، دلایل علاقمندی بیننده و مسائل دیگری سوال کرد.
حتماً متوجه شده اید که تلویزیون هر گاه فشاری را متوجه یکی از برنامه هایش می بیند، دستور اعزام گزارشگرانش را به سطح شهر می دهد تا از مردم جویا شود که آیا آش به آن اندازه شور بوده است که معترضین ادعا می کنند؟ کمترین تاثیر چنین برنامه هایی کنترل و مدیریت اعتراضات و جلوگیری از گسترش آنها و نیز معطوف کردن بینندگان به جنبه های تازه ای در برنامه مورد نظر است.
به عنوان مثال تهیه کننده شام ایرانی می توانست به ضمیمه قسمت نخست بخش مربوط به خانم ها، گزارش تصویری تهیه شده از گفتگو با مردم را در باره قسمت اول شام ایرانی بگنجاند و بدین ترتیب پیشاپیش تنوع نظرات مردم و بینندگان را به نمایش بگذارد تا عده ای تصور نکنند فقط حق با آنهاست و نقطه نظراتشان عین حقیقت است.
البته برای اجرای این پیشنهاد دیر نیست. اگر بناست تا قسمت بعدی شام ایرانی بعد از ماه مبارک توزیع شود، تهیه کننده می تواند، نظرات منتخبی از آرای مخاطبان را در باره قسمت های توزیع شده برنامه اعم از آقایان یا خانم ها، تهیه کند و در ابتدای قسمت بعدی برنامه ارائه دهد.
تا عده ای تصور نکنند فقط حق با آنهاست و نقطه نظراتشان عین حقیقت است.
جناب آقای فر وتن
جمله بالاقسمتی از نوشته شما است چقدر به جمله ائی که فرمودید اعتقاد و ایمان دارید؟
اینجانب با تجربه حدود بالای۱۵سال در امر فرهنگی تنها چیزی که تا کنون شاهد آن نبودم نظرات مردم و منتقدان خود ، افراد هیچگونه حقی در اظهار نظرنداشتند و ندارند و فقط مرغی که یک پا بیشتر ندارد