تلخ و شیرین سالی که گذشت

-حادثه آتش سوزی در موسسه سینما خانه ایرانیان و وارد آمدن خسارت چند صد میلیون تومانی به مدیر این موسسه یکی از رویدادهای تلخ در بهار سال ۹۰ بود. متاسفانه عامل یا عاملین این حادثه احتمالاً عمدی شناسایی نشدند و به کیفر عمل ننگین خود نرسیدند.

– ادامه کم کاری موسسه جوانه پویا که زمانی در بین سایر موسسات پیشتازی رشک برانگیزی داشت و نظم و ترتیب خوبی در انتشار آثارش مشاهده می شد، افسوس و حسرت بیشتری در دل علاقمندان به این موسسه قدیمی باقی نهاد. اگر کم تحرکی موسسه تصویر دنیای هنر را هم در سالی که گذشت، به یادآوریم، آنگاه ترنم این ضرب المثل قدیمی چندان بی ارتباط با مشی دو موسسه مذکور نیست. رهرو آن نیست که گه تند و گهی خسته رود _ رهرو آن است که آهسته و پیوسته رود

– تشکیل اتحادیه صنفی موسسات ویدیو رسانه در ادامه تجربه راه اندازی انجمن صنفی موسسات از جمله اتفاقات شیرینی بود که با اهتمام هیات رییسه اتحادیه برای شناسایی و ساماندهی بازاریابان و موسسات و شرکت های پخش حلاوت آن دوچندان شد. این اتحادیه از این پس نقش بیشتری را در پیشبرد امور مختلف شبکه برعهده خواهد گرفت و در پرتو حمایت های دولت می تواند، عمق و غنای بیشتری به کارآمدی شبکه در عرصه های مختلف اقتصادی و اجتماعی ببخشد.

– درنگ و تامل مدیران موسسات برای خرید رایت ایرانی و پرهیز از شتابزدگی برای تامین فیلم اگر چه سبب کندی آهنگ توزیع فیلم در شش ماهه اول سال گردید اما این مشی معتدل مانع از رشد و ترقی بی جهت بهای رایت فیلم ایرانی گردید. به هر حال این همگرایی خواسته یا ناخواسته صنفی گام مثبتی برای اتحاد مدیران به شمار می رود.

– با کوچ تعداد دیگری از تهیه کنندگان سیما به شبکه نمایش خانگی و ساخت نمونه برنامه هایی از سوی چهره های مشهور تلویزیونی نظیر بیژن بیرنگ، عموپورنگ، فیتیله ایها و تهیه کنندگان سریال ساخت ایران، این حقیقت آشکار شد که هم تلویزیون دوست ندارد همه تخم مرغ هایش را در سبد چنین برنامه سازانی بگذارد و هم این مهاجران نشان دادند به تاسی از هنرمند سلف و خلفی چون مهران مدیری، قادرند در عرصه های دیگری با مردم و مخاطبان رودرو گردند.

– بی شک حادثه تلخ امسال توقف توزیع و سپس تولید سریال قهوه تلخ بود که تلخ تر از آن بازگو نکردن دلیل واقعی ایست طولانی مدت نبض این مجموعه پرطرفدار بود. در گفتگو با مجله صدا پیشه به این مطلب اشاره ای کرده ام.

به بایگانی سپردن دوبله قسمت های باقیمانده سریال ۲۴ دولت را به این نتیجه رساند که تا زمان اتمام دوبله سریال های خارجی از صدور پروانه نمایش برای آنها تعجیل به خرج ندهد. ایضاً برای سریال های ایرانی تا پایان تصویر برداری دوسوم مجموعه!

– هر قدر کاهش میل و رغبت مخاطبان برای خرید عناوین خارجی شیب منفی خود را در سال ۹۰ هم نشان داد، اما مجموعه بن تن و انیمیشن هایی چون رنگو، هری پاتر، کونگ فو پاندا، گربه چکمه پوش و عناوینی از این دست مانع از قطع ارتباط کامل بینندگان با آثار خارجی شدند.

– سرمایه گذاری شرکت گلرنگ و تامین کم سابقه فیلم ایرانی توسط موسسه رسانه های تصویری در یک دهه اخیر، کمک بسیاری کرد تا کمبود نقدینگی موسسات برای خرید رایت ایرانی تا حدی جبران شود و ویترین شبکه کماکان مزین به اثار ایرانی گردد.

– انتشار و بازپخش بسته و مجموعه فیلم های ایرانی و خارجی از سوی موسسه رسانه های تصویری و قرن ۲۱ در اشکال جذاب، توانست دل بسیاری از علاقمندان را خوشنود سازد و کلکسیون این جماعت را کامل کند.

– پایداری دست اندرکاران و مدیران موسسات و خالی نشدن میدان از نیروها و سرمایه های انسانی ارزشمند آن در کنار ائتلاف و اتحاد بعضی از آنها برای کار مشترک، نوید آینده بهتری را از رهگذر تجارب به دست آمده می دهد. راه اندازی پخش های مشترک با حضور آقایان رحمتی و انصاری از یکسو و تاسیس شرکت مشابهی از سوی آقایان ابوحمزه، گلی و اسدزاده از سوی دیگر مصداق روشنی برای این ادعا هستند.

– اگر خلل و وقفه ای در تامین ارز برای موسسات در سال ۹۱ ایجاد نشود، نظم و نسق بهتری بر شبکه از حیث تامین فیلم خارجی و پاسداشت حقوق شرکت های خارجی، حاکم خواهد شد. در سال های ۸۵ تا ۸۸ متاسفانه به دلیل هرج و مرج در این زمینه انبوه آثار خارجی به بازار عرضه شد و علاوه بردلزدگی مخاطب و انباشت میلیونها نسخه در انبار موسسات، عارضه رقابت منفی و دست اندازی موسسات به فیلم های یکدیگر را باعث شد.

– تغییر عنوان ستاد مبارزه با محصولات غیر مجاز و نامگذاری آن به ستاد صیانت از محصولات فرهنگی و هنری در سه ماهه سوم سال شوک محسوسی را به شبکه وارد ساخت و هنوز بارقه هایی از تدوین یک استراتژی و برنامه عملیاتی مشخص که برگرفته از تحولات فناوری و پیچیدگی عمل سارقان باشد، از ستاد جدید مشاهده نشده است. قطعاً در این مسیر شورای عالی مجازی می تواند کمک بزرگی به رعایت حقوق مولفان و مصنفان در فضای سایبر کند و مانع از تضییع حقوق مالکانه موسسات و تهیه کنندگان گردد.

دریغ است که از گشوده شدن باب عرضه فیلم مستند- بیش از گذشته – در شبکه صحبت ننمود. انتشار آثار مستندی از سوی مرکز سینمای مستند، رسانه های تصویری و اشخاص حقیقی در این خصوص قابل اشاره هستند. صدور مجوز تاسیس یک موسسه ویدیو رسانه با رویکرد کاملاً تخصصی در زمینه مستند و مجاز بودن موسسات برای تامین و عرضه ۵۰۰ دقیقه فیلم مستند به جای یک عنوان فیلم سینمایی ایرانی، از دیگر اتفاقات شیرین سال سپری شده بود. دو مستند مهار نشده و آشنای محبوب از جمله پدیده های دیدنی سال ۹۰ به شمار می آیند.

 … بر این نمط می توان ناکامی ها و کامیابی های دیگری را از زبان شما افزود.