چه زود برگشتی؟!

کسانی که در سینما تازه ترین فیلم داریوش مهرجویی را دیده اند و نتوانستند با فیلم ارتباط برقرار کنند، این روزها با توزیع نسخه ویدیوی فیلم ممکن است دو نوع واکنش از خود نشان دهند. فرض را بر این می گذراند که اشکال از گیرنده بوده و آنها در درک پیام فیلم ضعیف عمل کرده اند. یا آنکه با یادآوری احساس ناخوشایندی که پس از تماشای فیلم به آنها دست داده بود، تلاش می کنند قید تماشای دوباره فیلم را بزنند و مشوق کسی هم برای دیدن آن نباشند.

دسته سومی هم وجود دارند که اصلاً موفق به تماشای فیلم "چه خوبه که برگشتی" در سینما نشده اند و این روزها به احترام سابقه و خاطره خوبی که از آثار مهرجویی دارند؛ مشتاقند تا با خرید فیلم، تازه ترین دست پخت مهرجویی را نظاره گر باشند.

 با احترام به آرا و نظرات مختلفی که پیرامون فیلم "چه خوبه که برگشتی" ابراز شده است متاسفانه باید اذعان کرد که اثر فاقد قصه سرراستی است و تلاش برای درک و کشف معنا و نگرشی خاص در لحظه لحظه فیلم راه به جایی نمی برد و اینکه چرا استاد در این سالها آگاهانه و عامدانه از سینمای مالوف قصه گوی خود فاصله گرفته است، قطعاً ریشه در سلوک هنری و شخصی او دارد و شاید خودش هم اصراری نداشته باشد که بینندگان زیادی با دیدن چنین فیلمی مشعوف شده و بگویند: استاد!" چه خوب شد که برگشتی"

سی و چهارمین فیلم ایرانی شبکه را از نمایندگی های توزیع "تصویر دنیای هنر بخواهید"