سعید رجبی فروتنهمکارانم در بعضی از استان هایی که میزبان شعبه ای از جشنواره فیلم فجر هستند، گزارش از سردی فضای سینما یا سینماهای نمایش دهنده فیلم های جشنواره می دهند. هر قدر در تهران سینما دوستان با علاقه برنامه های جشنواره را دنبال می کنند و گزارش ضریب اشغال صندلی های سینماها رقم بیش از ۵۰ درصد را نشان می دهد، در شهرستانها تا این تاریخ نمایش فیلم های جشنواره همزمان با تهران نتوانسته است به یک پدیده و حرکت فرهنگی مبدل شود. در چرایی این اتفاق می توان دلایلی از جمله جذاب نبودن فیلم ها، کمبود بودجه و اعتبارات دستگاه های دولتی و غیر دولتی، گرفتاری های معیشتی مردم، ترک عادت سینما رفتن و خانه نشین شدن مردم را ذکر کرد. از سوی دیگر نباید این نکته را هم نباید از یاد برد که صرف ارسال و نمایش مکانیکی فیلم ها به استانها کافی نیست و لازم است برنامه جشنواره همزمان در هر استان به صورت یک بسته فرهنگی – اجرایی پیش بینی و تدارک دیده شود. به عنوان مثال اعزام بازیگران و کارگردانان در نشست های پرسش و پاسخ با مردم می تواند سبب شور و اشتیاق بیشتر مردم شود و به انتخاب و داوری مردم عمق و وسعت بیشتری ببخشد.
اصلی ترین دلیل، نبودن فیلم های خوب جشنواره است.بعد از سال ها برای اولین بار گیلان هم فیلم های جشنواره را پخش می کند ، درحالی که فیلم های توکلی ، مهرجویی ، داودنژاد ، شهبازی ، میری و شعیبی که انتظار می رود از فیلم های خوب جشنواره باشند هیچ کدام این جا نمایش داده نمی شوند.واقعا انتظار دارید مردم به سینما بروند؟
تنها فیلم های خوبی که این جا هم پخش می شوند قاعده تصادف و سر به مهر هستند.واقعا آسمان شهرستان ها رنگ دیگریست…