سعید رجبی فروتننشانه های آشنا و بختک شده روی پوسترهای محصولات شبکه نمایش خانگی این ها هستند؛
پیژامه، نیش های تا بناگوش بازشده، موتور هزار، زنان بزک شده، عکس قلبی سرخ که تیری از آن رد شده، ماشین های مدل بالا و… وهمین طور چیزهای چندش آور و مهوعی از این دست تا دلتان بخواهد! و البته اسم هایی مطنطن و مشعشع!
چند روز پیش طبق معمول برای خرید چند فیلم ایرانی و خارجی، به فروشگاه همیشگی این سال هایم رفتم؛ اما با ورود به محل و دیدن پوسترها و «اعلانات» فیلم های تولیدی برای عرضه در شبکه نمایش خانگی، حس عجیب و نه چندان غریبی بهم دست داد که تا حدی تکان دهنده و مأیوس کننده بود!
پوسترها و البته مشخصات سازندگان و خلاصه فیلم ها و نیز «خود» فیلم ها، گویای یک اپیدمی و جنبش مبتذل و نازل سازی «بساز و بنداز»ی بود که ظاهرا شیوع وحشتناک و نگران کننده ای در شبکه فیلم های تولیدی برای عرضه در «خانه»های مردم یافته است!
هرطرف را که سر می چرخاندم با یک قیافه بزک شده و یک نشانه فیلمفارسی گونه روبه رو می گشتم که به طرز مهیبی حال به هم زن بود!
اسم ها هم که خدا نصیب نکند! اوج ابتذال و فیلمفارسی گری!
صدرحمت به «مادرزن سلام» و امثالش! قیافه های کج و معوج و دفرمه بازیگران تلویزیونی بی مایه و لمپن، ضربدر اسم های آبکی و لمپنیستی، تقسیم بر اشکال چندش آوری همچون پیژامه مردانه و بزک زنانه و موتور و… و بخصوص آن لبخندهای ناشی از نیش های تا بناگوش بازشده! تصورش را بکنید!
این ها محصولاتی است که به لطف ولنگ و باز بودن فضا- البته برای چنین فیلم هایی! و بلبشوی مدیریتی و هیاهوی بی تدبیری آقایان مسئول و مدیر، روانه خانه های مردم می شود و خانواده های ایرانی باید بنشینند پای چنین فیلم هایی و لابد از آنها «فرهنگ» و «دیانت» و «اخلاق» و «قانون» یاد بگیرند!
یک مشکل دیگر هم هست! این فیلم ها شاید ادعای اخلاق پروری و از این جور چیزها نداشته باشند اما فاجعه وقتی رخ می دهد که در ابتدایی ترین و اصلی ترین وظیفه مورد ادعای خود هم لنگ می زنند و کوچک ترین کاری از پیش نمی برند: تفریح و سرگرمی! واقعیت این است که این فیلم های باسمه ای و بی مزه اصلا مفرح و سرگرم کننده نیستند و معلوم نیست برای چه ساخته می شوند و برای که؟!
خلاصه اینکه اوضاع قمر درعقرب و وحشتناکی – و البته تا حدی هم مضحک و ترحم برانگیز – بر بازار محصولات تولیدی برای شبکه نمایش خانگی حاکم است.
خدا عاقبت همه ما را ختم به خیر کند! کد ۴۳۹ محمدقمی – کیهان ۹ خرداد
جالب اینجاست که اینگونه فیلم فارسی ها وارد شبکه می شوند اما فیلم های اجتماعی و بدرد بخور با اتیکت ملتهب مواجه شده و پروانه نمایش دریافت نمی کنند!