همزمانی این همه اتفاق تصادفی است؟

هنوز تعطیلات نوروزی شروع نشده بود که زمزمه اعتراضات علیه دو فیلم سینمایی اکران شده به هوا برخاست و البته فرکانس زمزمه بعداً کمی تغییر کرد و به اعتراض مجفلی بدل گشت. کج دار و مریز اکران فیلم ها ادامه یافت تا اینکه پس از اتمام اکران یکی از فیلم ها پرونده فیلم دوم نیز هفته آینده در ۵ سالن باقیمانده بسته خواهد شد. اما این تمام ماجرا نبود خانم بازیگری که مدتهاست کسی از او فیلمی ندیده و رد و نشانی از هنرهایش در قاب سینما و تلویزیون مشاهده نکرده است، از فساد در سینما سخن گفت و پشت بند او موجی به تایید ادعایش برخاست . در این بین بازیگر کهنسال و سالخورده و البته بسیار شریفی که خاطره خوشی از بازی او در فیلم ها و سریال ها – در سالهای بازیگریش – به یاد داریم از گوشه بیمارستان و در بستر بیماری فرمود؛ به دلیل روابط غیر اخلاقی دیگر در سینما بازی نمی کند.!

تنها روزنامه سینمایی کشور هم بیکار ننشست و سوژه تازه ای را پیشنهاد داد. بررسی لمپنیزم در سینمای ایران! بیش از نیمی از هفته شمائل گنده لات ها بر صفحات اول و داخلی روزنامه جاخوش کردند و صاحب نظران از آفات این بلیه خانمانسوز چه حرف ها که نگفتند.

رسانه ملی هم فرصت را غنیمت شمرد و پرونده تازه ای را گشود. اگر بیست و سی چهارشنبه شب را دیده باشید پی خواهید برد که رسانه رقیق القلب و حساس ما سراغ یک بازیگر زن سینما و تلویزیون رفته بود. خانم بازیگر در حالیکه واکری در دست داشت، غمگسارانه از بی مهری مدیران و مسئولان گلایه کرد و تلویحاً حواله آنها را به کرام الکاتبین داد.

جنجال ها به همین جا ختم نشد. مدیر ارشد یک دستگاه معظم فرهنگی که از قضا بهره برداری از دهها سینمای کشور را در اختیار دارد، تهدید کرد که ۱۵ فیلم سینمایی ایرانی را در ناوگان سینمایی اش به دلیل مغایرت با ارزش ها نشان نخواهد داد. این اظهارات کافی بود که موجی از نگرانی دامن تهیه کنندگان و سرمایه گذاران را در بر گیرد و فروردین ۹۱ را به ماهی استثنایی بدل سازد.

جای این پرسش است که آیا حوادث تازه ای در راه هستند؟ نتیجه این مناقشات چه خواهد بود؟ همزمانی حوادثی این چنین که به تریبون نماز جمعه و صحن کمیسیون های مجلس کشیده شد، فقط از سر اتفاق و تصادف است؟