سعید رجبی فروتنیک زن و مرد نام آشنای سینماگر قرار گذاشتند هر یک تهیه کننده کار دیگری بشود تا هر کدام بتوانند بی دغدغه بر صندلی کارگردانی بنشینند. برای زن این موضوع اهمیت داشت که نخستین تجربه کارگردانی همسرش در بهترین شرایط ممکن رقم بخورد. این زوج سینمایی که هر دو دانش آموخته سینما و تلویزیون از دانشگاه های آمریکا هستند، طی ۲۵ سال گذشته تجاربی را در سینمای ایران کسب کردند. خانم «فریال بهزاد» شش فیلم را کارگردانی کرده بود و آقای «غلامرضا آزادی» مدیریت فیلمبرداری ۳۵ پروژه سینمایی را در کارنامه خود ثبت نموده بود. «غلامرضا» به جز فیلمبرداری توانسته بود در صنف تهیه کنندگان سینما نیز جایگاه خود را تثبیت کند و به جز شش فیلم همسرش، چهار فیلم دیگر را هم تهیه کند.
بر طبق برنامه خانم «فریال بهزاد» به عنوان تهیه کنندگی فیلم سینمایی «قبیله من» پروانه ساخت را گرفت تا همسرش اولین فیلمش را جلوی دوربین ببرد. فیلم ۵ سال پیش از آب و گل درآمد اما ساختارش به گونه ای شد که راست کار مخاطب عام نبود.
حالا نوبت «غلامرضا» بود تا به جبران زحمات همسرش، یکبار دیگر در کسوت تهیه کنندگی فیلم تازه او «حریر» را تولید کند. «حریر» با برنامه ریزی خوب «آزادی» در سال ۹۳ طی چند جلسه تصویربرداری شد و پس از انجام مراحل فنی آماده نمایش شد. هر دو فیلم در سالجاری راهی سالن های سینما شدند تا در برابر رای مردم محک بخورند. تکلیف «قبیله من» از ابتدا روشن بود. به همین خاطر«آزادی» فیلم را به گروه هنر و تجربه معرفی کرد تا پاییز امسال نمایش محدودی در سالن های هنر و تجربه داشته باشد. فیلم خانم «فریال بهزاد» با اینکه در سینماهای آزاد اکران شد، سرنوشتی شبیه فیلم همسرش پیدا کرد. در کمال شگفتی، تقدیر اینگونه بود که مجموع فروش هر دو فیلم به ده میلیون تومان هم نرسد.! دربین ۱۰ فیلمی که «بهزاد» ساخته است، کماکان دو فیلم «دره شاپرک ها» و «کاکلی» هر دو در ژانر کودک، در اوج قرار دارند و هیچیک از فیلم های بعدی او نتوانستند، موفقیت این دو فیلم را تکرار کنند.
حالا زوجی که هفتمین دهه عمر را پشت سرمی گذارند، در این اندیشه هستند که آیا دوباره باد موافقی خواهد وزید تا بهترین فیلم شان را بسازند.؟
اضافه کردن نظر