اخمتو باز کن شبکه!

فیلم های کمدی در سینماها رکورد از پی رکورد می شکنند و آمار تماشاگران سینماها را هر روز جابجا می کنند. با اینکه دراکولا ساخته رضا عطاران و رسوایی ۲ کار مسعود ده نمکی حال و هوای فیلم های بفروش آن دو را ندارند، با این حال هر دو به گیشه سه میلیارد تومانی لبخند زده اند. بسیار بعید است من سالوادور… و 50 کیلو آلبالو تا پایان سال لحظه ای جایگاه خود را به فیلم های دیگری واگذار کنند. در حالی که بعضی ها را گمان بر این بود که نفس سینما به شمارش افتاده است، بارکد مصطفی کیایی روح تازه ای به سالن ها دمید و با سرعت تمام و بی واهمه از دراکولا و اژدها وارد می شود، عبور کرد تا نشان دهد نیاز تماشاگران به فیلم های کمدی جدی است و این گونه سینمایی قادر است مردم را از فضای تنگ آپارتمانها بیرون بکشد و راهی سینماهای خُنک و هوای نسبتاً مطبوع آنها کند.

حدود نیمی از فیلم های اکران سال جاری تا اینجای کار کمدی بوده اند و سهم این فیلم ها از گیشه ۷۵ میلیارد تومانی چهار ماهه امسال نزدیک به ۴۰ میلیارد تومان است. یعنی بیش از نیمی از درآمد سینماها به لطف و از صدقه سر فیلم های کمیک و مفرح است.! شبکه نمایش خانگی در سبد فیلم های باقی مانده از سال های ۹۳ و ۹۴ یکی دو فیلم کمدی ضعیف و متوسط بیشتر ندارد و مادام که نوبت به عرضه فیلم های اکران شده در سال ۹۵ نرسد، گره از ابروهای این شبکه باز نخواهد شد و سیمای متبسمی از آن نخواهیم دید. اگر در گذشته توزیع فیلم های کمدی ویدیویی ولو نازل و عامه پسند می توانست موازنه فیلم های جدی و تلخ را بهبود بخشد، در این سالها با کاهش فیلم هایی از این دست، فضا در قرق درام های اجتماعی است و تولیدات ویدیویی برای آنکه متهم به سبکسری و «شونه تخم مرغی  بودن»نشوند، همان راهی را می روند که پیش از این تله فیلم های تلویزیونی پیموده اند.

نگاهی به برنامه آینده شرکت های پخش شبکه نشان از آن دارد که به این زودی نمی توان به توزیع فیلم هایی که از آزمون اکران ۹۵ با سربلندی بیرون آمده اند، دل خوش داشت. شاید با کاهش تدریجی دمای هوای، تب فیلم های اخمو و عبوس نیز فروکش کند و نوبت به میدان داری فیلم های کمدی ۹۵ برسد.

کلام آخر: دائماً یکسان نباشد حال دوران غم مخور!