مکتوب هفته ۱۷-ویرایش دوم

سکوتی که شکسته شد

هشتم دیماه روز تعیین شده برای اکران عمومی فیلم خانه پدری در گروه هنر و تجربه بود؛ اما در تصمیمی سوال برانگیز نمایش فیلم چند روز زودتر آغاز شد و دستاورد آن این شد که با فضاسازی منفی صورت گرفته، شهرداری تهران و حوزه هنری برای نمایش فیلم جا خالی دادند و در تهران فقط پردیس سینمایی کوروش طی دو روز توانست پذیرای تماشاگران علاقمند باشد. روز شنبه سکوت سنگینی در باره چگونگی ادامه اکران فیلم در فضای رسانه ای به تبعت از سکوت دولتمردان حاکم بود و مشخص نبود که آیا سالن های دیگری جایگزین سالن های شهرداری و حوزه هنری می شوند یا نه؟ ضمن آنکه موج مخالفت نمایندگان شاخص کمیسیون فرهنگی مجلس در روز شنبه ادامه نیافت و تصور بر این بود که توافق آنها برای نمایش محدود فیلم جلب شده است.

سرانجام با اعلام رسمی دبیر گروه هنر و تجربه ابهامات بر طرف شد و تعویق اکران خانه پدری مسجل شد. در خبر منتشر شده گفته شده است؛ تا فراهم شدن شرایط لازم اکران فیلم خانه پدری به تعویق افتاده است. به این ترتیب رسماً تکلیف همه روشن شد و بار دیگر فیلمی با در دست داشتن پروانه مجال نمایش نیافت. البته بعد از اعلام این خبر یک مقام خیلی مسئول گفته است، ممکن است فیلم اکران محدود و خصوصی داشته باشد.!

ادامه سیاست تحریم

حوزه هنری طی هفته گذشته دوباره گزینه تحریم نمایش فیلم ها را روی میز گذاشت و سینماهایش را در سراسر کشور از نمایش دو فیلم فصل فراموشی فریبا و خانه پدری منع کرد.

فیلم اول در سینماهایی که متعلق به حوزه نیستند، اکرانش را به سردی آغاز کرده است و فیلم دوم هم اکرانش از اساس تا اطلاع ثانوی منتفی شد. شهرداری تهران در مورد فیلم اول با حوزه هنری همراهی نشان نداد ولی خانه پدری را تحریم کرد.

این سیاست اولین بار در سال های ۹۰ و ۹۱ از سوی این دو نهاد حاکمیتی در مخالفت با محتوای بعضی از فیلم های سینمایی به کار گرفته شد و اقدامات اخیر نشان داد، علیرغم تغییر دولت هنوز این اهرم کاربرد دارد و می توان مصوبات مرجع قانونی کشور را به دلخواه نادیده گرفت و تره هم برای آن خرد نکرد. این هم از لطایف روز گار است که دبیر گروه هنر و تجربه در گذشته و زمانی که در حوزه هنری اشتغال داشت، یکی از عناصر موثر در تحریم تعدادی از فیلم های سینمایی در سینماهای وابسته به حوزه هنری بود.!

در دوره گذشته شورای صنفی در برابر تحریم اعمال شده از سوی حوزه هنری و شهرداری، دست به اقدامی تلافی جویانه زد و سینماهای حوزه و شهرداری را از لیست اکران تعدادی از فیلم های پر مخاطب خارج کرد. در این دوره که یکی از مدیران حوزه هنری ریاست شورای صنفی نمایش را بر عهده دارد، چه کار باید کرد!؟

از آنجا که برخورد مهربانانه و مسالمت جویانه سازمان سینمایی در دوره اخیر به نتیجه دلخواه نرسیده است، به نظر می رسد وضع مقررات خاص در سازمان سینمایی برای برخورد با چنین مسائلی چاره کار باشد.

خاطر نشان می شود؛ حوزه هنری در سال ۹۰ و ۹۱ فیلم های خصوصی، گشت ارشاد، بی خود و بی جهت، نامزد آمریکایی من، پل چوبی، من همسرش هستم، من مادر هستم، پذیرایی ساده، برف روی کاج ها و پس کوچه های شمرون را تحریم کرده بود.

یک پایان خوب برای موسسه

با آغاز تغییرات در موسسات تابعه سازمان سینمایی و توقف خرید فیلم از سوی موسسه رسانه های تصویری، آخرین فیلم های موسسه مزبور در حال عرضه به بازار هستند، این هفته فیلم سینمایی با دیگران ساخته ناصر ضمیری که در نوروز ۹۳ به اکران عمومی درآمد و با شکست سنگینی روبرو شد، در شبکه توزیع می گردد. فیلمی که سوژه ای ملتهب و قابل اعتنا دارد. با دیگران شاید نخستین اثر جدی سینمای ایران در باره رحم های اجاره ای است. شیوه ای که با فتوای مراجع تقلید به عنوان یکی از راههای بچه دار شدن زوج های نابارور مورد تایید قرار گرفت. در با دیگران هنگامه قاضیانی داوطلب انجام چنیی کاری برای یک زوج جوان می شود.

از اینکه بگذریم پیش بینی می شود؛ فیلم سینمایی امروز ساخته رضا میر کریمی -فیلم ناکام مانده از رقابت های اسکار – آخرین فیلم موسسه رسانه های تصویری در مقام تامین و توزیع باشد. در این صورت موسسه رسانه های تصویری با یک پایان خوب عرصه را به موسسات خصوصی وامی نهد.