روایت شبی که میزبان از خجالت مهمان درآمد

 از شیخ ابوالحسن خرقانی پرسیدند که جوانمردی چیست؟ گفت آن سه چیز است اول سخاوت دوم شفقت بر خلق سوم بی نیازی از خلق و اوج این انسان دوستی شعاری است که گویند در خانقاه شیخ نوشته بود:

هر که در این سرا درآید نانش دهید و از ایمانش مپرسید چه آنکس که به درگاه باریتعالی به جان ارزد البته بر خوان بوالحسن به نان ارزد

شب گذشته به دعوت اتحادیه صنفی موسسات ویدیو رسانه ضیافتی با حضور جمعی از تهیه کنندگان سینما، مدیران موسسات و مدیران دولتی سازمان سینمایی، برگزار شد. در این مراسم قبل از دعوت میهمانان به صرف شام، میزبان برای آنکه رسم ادب میزبانی را به جا آورد، پشت تریبون قرار گرفت و پس از ذکر مقدمه ای گلایه ها و انتقاداتی را علیه تصمیمات خلق الساعه و سیاست های اشتباه و تخریبی مسئولان بخش نمایش خانگی سازمان سینمایی که اغلب آنها در مجلس حضور داشتند، به زبان آورد.

مواضع تشکل مزبور در یکسال گذشته بر کسی پوشیده نیست اما طرح دوباره آنها در ضیافتی که از جنس نور بود و می توانست رشته های الفت گسسته شده را ترمیم کند، چندان مناسب به نظر نمی رسید. با فرض اینکه به دلیل اتمام کار دولت دهم، زمان و مجالی نیز برای اصلاح رویه های دولتی در تعامل با صنف وجود ندارد و فعالان نمایش خانگی چشم امید به بهبود اوضاع در هفته های آینده دارند، پسندیده تر آن بود که با غمض عین همچون شیخ بسطام؛کمر همت به پذیرایی از مهمانان بسته می شد و تیغ انتقاد از نیام در نمی آمد.