خدا را شکر گوش شیطان کر این روزها بسیاری در باره نمایش خانگی حرف میزنند و نمی گذارند چیزی در خفا باقی بماند. به نظر می رسد آنقدر که نمایش خانگی تو دل برو و جذاب شده است و همه دوست دارند در باره آن اظهار نظر کنند، سینما چنین خاصیتی را از فعلاً دست داده است. به قول جوونها سینما برو جلو بوق بزن.!
اگر پیش از این نمایش خانگی دل مشغولی مسئولانی در این سطح بود (اینجا) و (اینجا)، حالا به دلیل عمومی شدن موضوع، دامنه سخن و اظهار نظر کارشناسی تا این سطح نیز کشیده شده است. (اینجا) و (اینجا) و حتی (اینجا)
با این ترتیب تک صدایی گذشته که فقط از حلقوم یک نفر در کسوت مدیر کل به گوش می رسید، امروز به تکثر صداها منجر شده است و اگر هم احیاناً شباهتی در پست و مقام ها وجود دارد، اتفاقی و تصادفی است.ا
از این مطایبه که بگذریم همکارانم باید بدانند؛ منطقی تر آن است که یک مقام مسئول در باره نمایش خانگی اظهار نظر کند تا افکار عمومی و جامعه منتقدین بدانند در مطالبات و انتقال دیدگاه ها و نظراتشان باب سخن را با چه کسی (شخصیت حقوقی) باز کنند.
کمترین عارضه ای که پراکنده گویی هایی از این دست به بار می آورد آن است که خواننده و مخاطب اینگونه نظرات، تصور می کند تمشیت و مدیریت موضوع مستقلی به نام سینمای خانگی بین چند مقام و اداره مختلف سرگردان است و هر کس به زعم خویش برای آن نسخه جداگانه ای می پیچد. اینطور که نیست؟
آقای فروتن با آرزوی قبولی طاعات و عباداتت شما آیا فیلم های گدایان تهران – هانیبال – بازی سازان پروانه گرفتند یا نه؟
ممنون