سعید رجبی فروتنمدت های مدیدی بود که "اکران دو" یا به اصطلاح سینمادارها " لایی" سالبه به انتفای موضوع شده بود. یعنی مجالی نبود که فیلمی دو بار رنگ پرده را به خود ببیند. اکران مجدد و کم سابقه فیلم "رسوایی" نشان داد که کفگیر شورای صنفی نمایش بد جوری به ته دیگ خورده است و چراغ سبز نشان دادن آن مرجع به صاحبان فیلم ها با پاسخی از جانب آنها روبرو نشده است. سالن های سینمای ایران در حالی طی یک ماه آینده فیلم تازه ای را به خود نخواهند دید که از اکران فیلم هایی مثل؛ "گذشته" و "چه خوب شد که برگشتی" با فروش های نزدیک به یک میلیارد و سایر فیلم های روی پرده چند هفته ای می گذرد و به عبارتی اغلب فیلم ها اوج فروش خود را پشت سر گذاشته و تمهیدی همچون بلیط نیم بها نیز برای سینما روهای حرفه ای انگیزه ای را ایجاد نخواهد کرد.
سکون و رخوت ۳۵۰ سالن سینما طی مدت ۴ هفته پیش روی تشدید مسائل و مشکلات مالی سینماها را به دنبال خواهد داشت و دل خوش بودن به اندک فیلم های نسبتاً پر مخاطب باقی مانده نظیر "هیس دخترها فریاد نمی زنند" و دیگر فیلم هایی که برای اکران عید فطر مشخص شده اند، مرهمی بر دردهای مزمن آنها نخواهد بود.
از سوی دیگر فقر مالی دولت امکان حمایت ویژه از فیلم های داوطلب اکران در ماه رمضان را تقریباً منتفی ساخته است و شرایط به گونه ای است حتی وعده ای هم به تهیه کنندگانی که فیلم هایی را در نوبت نمایش دارند، داده نشده است. به حال از دست رفتن فرصت یکماهه – آن هم در تعطیلات تابستانی – برای سینمایی که با کمبود فاحش سالن روبروست، ضایعه ای است که جبران آن به آسانی میسر نخواهد شد و مادام که چاره ای اساسی برای چنین مسائلی اندیشیده نشود، درآینده نیز رخ خواهند نمود.
اضافه کردن نظر