روزانه های سینمایی
شاهدی برای مجلس عقد

شاهدی برای مجلس عقد

عاقد شیخی است ترک زبان و حدوداً هفتاد ساله. خطبه را که به زبان فارسی و قدری با تکلف می خواند به اتفاق او و پسر سی ساله اش که حکم دستیار او را دارد، از سر سفره عقد به قسمتی که مخصوص پذیرایی از آقایان است، برمی گردیم.

تا چایی در استکان کمر باریک و نقش شاه عباسی اش خنک شود، به عنوان شاهد قسمت های مربوطه را امضا می کنم. پسر شیخ شغلم را که سوال می کند، با قدری درنگ می گویم:

-کارشناس

بقیه شهود امضاهایشان را می دهند و از میزی که دور آن نشسته ایم، فاصله می گیرند.

هنوز گلویم را با چایی خوش طعم تازه نکرده ام که پسر شیخ می پرسد:

-کارشناس دادگستری هستی؟

این بار بی معطلی می گویم:

– نه وزارت ارشاد

انگار که سوال را از قبل تو آستین آماده کرده باشد، می گوید:

-چطور می شود که با اعتراض چند نفر آدم مجوز یک فیلم باطل می شود و فیلمی پایین کشیده می شود.

از سوالش جا می خورم. وزارت ارشاد شش معاونت و چهار پنج سازمان وابسته دارد. در تشکیلاتی به این بزرگی و وسعت چرا فکر کرده من باید بتوانم جواب سوال او را در باره اوضاع سینما بدهم، برایم شگفت آور است. به هر حال تیر او به سنگ نخورده است و در بازی احتمالاتی که او بدان تن داده، با خوش شانسی گزینه درست را انتخاب کرده است.

هنوز در گیر و دار این هستم که جواب را باید با چه جمله ای و از کجا بدهم، بی امان پرونده خانه سینما را هم می گشاید و بی اعتنا به مجلس بزم و سرور و صدای کل کشیدن هایی که از قسمت زن ها به هوا بلند شده است؛ با سوال دومش مرا در موضع دفاعی قرار می دهد.

-به نظر شما این درست بود که در خانه سینما بسته شود؟ چرا بازش نمی کنند؟

به اجمال عقیده ام را می گویم و تاسفم را از وضع پیش آمده ابراز می کنم. خیلی نمی توانم و نمی خواهم وارد بحثی فنی و حقوقی بشوم. اکتفا به این جمله می کنم و می گویم:

-این مشکل می توانست با انعطاف طرفین در درون خانواده سینما حل بشود و کار به جاهای باریک کشیده نشود.

حالا دو نفرمان چایی را هورت بالا می کشیم.

غرض از طرح این خاطره آن بود که منبع خبر و اگاهی برای افکار عمومی همیشه کانال های رسمی نیستند و به مصداق این نظریه ارتباطی که جریان پیام از مخاطب شروع می شود و نه از فرستنده پیام، از یاد نبریم که مخاطبان همواره قضایا را آنطور که ما می بینیم ومی خواهیم، تحلیل نمی کنند.

افکار عمومی توجیه نیست که چرا فیلم های دارای پروانه باید دچار مشکل نمایش شوند و در "خانه سینما" به روی هزاران سینماگر عضو صنوف سی گانه آن بسته بماند!

 

سعید رجبی فروتن

در کنار روزمرگی های معمول، این جا خودم و افکارم را ثبت می کنم. از فرهنگ و هنر تا سینما و نمایش خانگی... می توانید نوشته های من را در «روزانه های سینمایی» دنبال نمایید.

اضافه کردن نظر

این سایت از اکیسمت برای کاهش هرزنامه استفاده می کند. بیاموزید که چگونه اطلاعات دیدگاه های شما پردازش می‌شوند.

مرا در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید