کی میگه بده عشق پاک زمینی

چپ پر "تصویر گستر…" با فیلم تازه ای نمایان شد. هنوز "قبرستان غیر انتفاعی" بر پیشخوان های فروش خودنمایی می کرد که فیلم "بی خداحافظی" هم کنار آن نشست.

اگر مرجع نظارتی سرعت عمل لازم را در صدور پروانه مد نظر قرار دهد، بعید نیست "تصویر گستر … " قبل از شلیک توپ تحویل سال، از چله توزیع، فیلم های دیگری را هم به بازار پرتاب کند.

حتی اگر غنچه فیلم هایی مثل؛ "یه عاشقانه ساده"، "پذیرایی ساده"، "بی خود و بی جهت"، "اختاپوس" و "بغض" و … در استانه بهار شکوفا نشوند، دست پر موسسه در تامین فیلم های روز سینمای ایران احساس خوبی را به مخاطب و بوپژه کسانی که روزی خوار سفره نمایش خانگی هستند، می دهد.

طرفداران رضا صادقی نابازیگری او را به پای قطعات و ترانه های دلنشین فیلم نادیده می گیرند. دیالوگ های به ظاهر شعاری رضا هم تو ذوق کسانی که او را می شناسند، نمی زند چون در صداقت او شکی نیست.

رضا نشان داده در زندگی هم اهل گذشت است و از پزشکی که سبب معلولیت وی شده است، گلایه ای ندارد. او هم می توانست مثل بعضی ها متظاهرانه بادی به غبغب بیاندازند و با سوء استفاده از این جمله تاریخی بگوید، "می بخشم اما فراموش نمی کنم."

از "بی خداحافظی" انتظار فیلمی با فیلمنامه ای دارای چفت و بست محکم نداشته باشید. احساسات رقیقه ای که اجراهای رضا صادقی هم به آن دامن می زند، فیلم را به اثری ملودرام بدل ساخته و البته در کارنامه سینمایی" احمد امینی " قدری غیر منتظره است.

شصت و هشتمین فیلم ایرانی شبکه با لوگوی تصویر گستر به خانه ها راه یافته است.