شاید برای کمتر کارگردانی پیش آمده باشد که در یکسال دو فیلم از او به اکران عمومی در آمده باشند و درست یکسال بعد همان فیلم ها در شبکه نمایش خانگی توزیع و عرضه شوند. این اتفاق برای کارگردان فیلم های سینمایی "خانواده ارنست" و " قبرستان غیر انتفاعی" رخ داده است.
محسن دامادی نویسنده و کارگردانی است که متاسفانه فیلم هایش شوق برانگیز نیستند و در خوشبینانه ترین حالت فیلمسازی متوسط الحال است. ناخواسته پس از تماشای فیلم های او ردی از خاطره خوش و درکی تازه از محیط پیرامون در ذهن باقی نمی ماند.
نگاه کنید به فیلم اخیر او "قبرستان غیر انتفاعی" که ایده خوبی را فقط در حد طرح نگه می دارد و همانند وزنه برداری که زیر وزنه سنگینی تاب تحمل را از دست می دهد، به قصه های فرعی و داستانک های بی ربط می پردازد و از بسط و گسترش ایده راه اندازی قبرستان عیر انتفاعی که در جای خود موضوع بکر و جذابی است در می ماند.
بر خلاف نام فیلم و جمله تبلیغاتی "مرده های خود را به ما بسپارید"، داستان در ایستگاه قبرستان توقف زیادی ندارد و در دفتر واگذاری و پیش فروش قبر، به چند جمله اس ام اس گونه اکتفا می شود.
محمد مطیع بازیگر خوش نام سینما و تلویزیون ایران کاش در سفرهایی که به ایران دارد فقط برای دخل و خرج سفرهایش به ایران و سوئد تن به هر کاری ندهد. دریغ است از او و بازی زیر پوستی اش، ۸۰ دقیقه فقط داد و فریاد بشنویم و گلوله های دشنام و ناسزا از زبان او و خمسه به یکدیگر شلیک شود.
تنها غافلگیری فیلم "قبرستان…" ارائه سیمایی متفاوت از ستاره اسکندری و بازی او در نقش زنی پا به سن گذاشته است.
شصت و هفنمین فیلم ایرانی سال را موسسه " تصویر گستر پاسارگاد" به بازار ویدیو روانه کرده است.
اقای فروتن دست به نقدتون هم توپه