کمتر به یاد می آورم سینماگران بعد از اعلام رای داوران جشنواره فجر چنین واکنش های غیر منتظره ای از خود نشان داده باشند. شرح این قصه پر غصه را بخوانید:
در روزهای برگزاری جشنواره دو عضو خوشنام سینما هر یک دیگری یا ستاد جشنواره را به تقلب در شمارش و محاسبه آرای مردمی متهم می کنند و به زعم خویش دلایل و بینه ای را هم روی دایره می ریزند. برای رفع هر گونه سوء تفاهم ستاد جشنواره نام هر دو فیلم را در آیین پایانی جشنواره به عنوان منتخبین مردمی اعلام می کند و دو سیمرغ به احترام رای مردم بدین امر اختصاص می دهد. در شب اختتامیه صاحب یکی از فیلم ها برخورد غیر محترمانه ای با داوران می کند و چنان از اصالت و حقانیت رای و نظر مردم سخن می گوید که گویی تشخیص هیات داوران پشیزی برای او ارزش ندارد. او با احساسات رقیقه خود و بغضی در گلو رو به مردمی که با کف زدن هایشان آتش به زیر دیگ احساسات او می ریختند، گفت، خوشحالم که شما چیزی را در فیلم من دیدید که داوران ندیدند. داوران چیزی را در فیلم من دیدند که شما آن را ندیدید.!
سازندگان فیلم دوم و عوامل آنها مراسم را تحریم کردند و زحمت حمل سیمرغ کریستال را به خود ندادند. آنها در نیمروز فردای مراسم با انتشار بیانیه ای دلایل عدم حضور خود در سالن مراسم را توضیح دادند و مدعی شدند در آخرین دقایق با عملی که عقل از بیان آن شرم دارد، تصمیم ستاد جشنواره تغییر کرده است.!
ساده انگاری است که تصور کنیم دلخوری شدید سازندگان هر دو فیلم به خاطر تصمیم و کیفیت اعلام نظر ستاد جشنواره در باره برندگان بهترین فیلم از دید تماشاگران باشد.
از شما پنهان نباشد عوامل اصلی هر دو فیلم در اصل از اینکه در داوری ها حق آنها داده نشده است و عامدانه داوران چشم بر درخشش فیلم های آن دو بسته اند، سخت معترض هستند. تعریض صریح و اشکار آنها چیزی غیر از این نمی گوید.
اینطور که پیداست دعواها و بد اخلاقی های فوتبال دامن سینما را هم گرفته است و حالا تهیه کنندگان و کارگردانان همانند مربیان تیم ها معتقدند داوران حق آنها را ضایع کرده اند.
متاسفم که این رسم و سنت بسیار بد در جشنواره سی و یک گذارده شد و مرتکبین این اعمال هنرمندانی بودند که تکیه گاهی برای نسل جوان هستند و پیشینه هنری و حرفه ای آنها اقتضای چنین رفتار قابل سرزنشی را نمی کرد. خدا کند تا دیر نشده است دوستان قدری به خود بیایند و به این رفتارهای دون شان خود خاتمه دهند. رسول صدر عاملی، داود میرباقری، شورجه، فخیم زاده، ضیاالدین دری، شایسته و افخمی اجل از آن هستند که عینکی جز حمیت و نگرش حرفه ای و علمی به چشم زنند.
اضافه کردن نظر