رقیبی تازه برای موسسات ویدیو رسانه

همزمان با برگزاری پنجمین نمایشگاه رسانه های دیجیتال که این روزها در مصلای تهران در حال برگزاری است، غرفه صدا و سیما طی آیینی خبر آغاز بکار شبکه شیما را اعلام کرد. این شبکه که در واقع همان –IPTV – یعنی پروتکل تلویزیون اینترنتی است، امکانی را فراهم می کند تا کاربر (تماشاگر) برنامه های زنده تلویزیونی را هر وقت تمایل داشت تماشا کند(برنامه را متوقف کند یا عقب و جلو ببرد) و علاوه بر آن با انتخاب فیلم، سریال و موسیقی مورد علاقه در بانک شبکه، درخواست خود را به شبکه ارسال کرده و لحظه ای بعد به تماشای برنامه مورد علاقه خود مشغول شود.( VOD ) دربروشور منتشره از سوی شبکه شیما به ارائه سرویس های متنوع دیگری در همین زمینه اشاره شده است و برای مثال انجام بازی رایانه ای، خرید و آموزش غیر حضوری و خدمات متفرقه دیگر از جمله مزایای اشتراک تلویزیون تعاملی است. نکته جالب توجه در فرم نظر خواهی شبکه که بطور وسیع در نمایشگاه توزیع گردیده است، دسترسی کاربران به محتوای شبکه ویدیو رسانه کشور است. این ادعا در شرایطی مطرح شده است که در یکسال گذشته متقاضیان خصوصی و شخصیت های حقوقی نسبتا" توانایی با مراجعه به اداره کل همکاری های سمعی و بصری، متقاضی دریافت مجوز در همین خصوص بوده اند که با صلاحدید مقامات مسئول مقرر شده است، فعلا" موسسه رسانه های تصویری بسترهای حقوقی و اجرایی چنین پلاتفورمی را مهیا کند تا در آینده با تایید صلاحیت متقاضیان نسبت به صدور مجوز اقدام شود. از آنجا که مشتریان برای بهره مندی از سرویس های این شبکه نیازمند بکارگیری یک مودم اینترنت پر سرعت و رسیور مخصوص هستند، ترجیحا" شرکت های توانمند و معدودی باید به این عرصه وارد شوند تا با گسترش خدماتشان مخاطب را از خرید مودم و رسیور سایر شرکت ها بی نیاز سازند. ضمن آنکه اشتراک همزمان مشتریان با چندین شرکت، اصولا" منطقی به نظر نمی رسد. اگر پخش برنامه های زنده را که اصطلاحا" BROADCASTING  نامیده می شوند، استثنا کنیم – به موجب قانون در انحصار صدا و سیماست – ورود سایر شخصیت های حقوقی به این رسانه نباید محل اشکال یا بحث باشد. در بروشور منتشره شبکه شیما نیز این عبارت مورد تصریح قرار گرفته است که اولین ارائه کننده خدمات تعاملی است و علی القاعده راه برای حضور شرکت های دوم و سوم باید باز باشد. همچنین اگر ضوابط پخش مورد نظر سیمای حمهوری اسلامی بر این شبکه جدید جاری و ساری باشد ، ناگقته پیداست که حجم انبوهی از تولیدات سالانه سینمای ایران مشمول توجه و عنایت مدیران شبکه قرار نخواهند شد و از این نمد کلاهی برای تهیه کنندگان سینما دوخته نخواهد شد. آنچه که برای مدیران موسسات ویدیو زسانه در این بین حائز اهمیت است، توجه به این نکته است که در هنگام خرید رایت ویدیویی آثار سینمایی، تهیه کننده را از فروش رایت نمایش  اینترنتی- IPTV – در زمان پیش بینی شده برای توزیع محصول در بازار منع کنند. طرح ده پرسش از مردم در قالب فرم نظر سنجی گویای آن است که تلویزیون هنوز در حال بررسی های نهایی برای عملیاتی کردن پروژه است و تا آغاز بکار رسمی شبکه باید کمی منتظر ماند. به عنوان مثال از مردم سوال شده است، چنانچه در منزل اینترنت پر سرعت دارند؛ با کدام شرکت ارائه دهنده- pap – قرار دارند. پاسخ مخاطبان به این سوال کمک زیادی به تلویزیون می کند تا دریابد بیشترین مودم را کدام شرکت در خانه ها نشانده است تا احتمالا" با آن شرکت وارد مذاکره شود و امکان ارتقای همان مودم را برای مشترکان فراهم سازند و هزینه کمتری به مشتری تحمیل کند. در جای دیگری از مصاحبه شوندگان خواسته شده است که توانایی مالی خود را برای پذیرش هزینه های خدمات شبکه با علامت زدن در برابر قیمت هایی که در فرم مشخص شده اند، اعلام کند.

یادآور می شود، به دلیل ممنوعیت استفاده از ماهواره در ایران و نیز فقدان سیستم تلویزیون کابلی، بهره گیری از شبکه دیتا و شبکه IP مناسب ترین گزینه برای انجام طرح هایی نظیر IPTV در کشور است.

در همین رابطه: روزنامه شرق   خبرآنلاین

برای کسب اطلاعات بیشتر  از فن آوری IPTV به کتاب سینمای نوین با گرد آوری نگارنده – انتشارات بنیاد فارابی- مراجعه نمایید.