سعید رجبی فروتنآهنگ کلام و ادبیات خاص او بی شک یکی از وجوه ممتاز شخصیتی است که به مدت چهار سال به تعبیر خودش سکان کشتی سینمای ایران را در دریای مواج و طوفان زده هدایت کرد و تلاش نمود با همه اندوخته ها و تجارب گران سنگ اش پیش برنده آن به سوی ساحل مقصود باشد .
تجربه استثنایی بیش از ربع قرن حضور در رسانه ملی و مدیریت اصولی شبکه های حساس و فراگیر رادیویی و تلویزیونی که در جای خود نشانگر اعتماد و اطمینان بالای نظام به ظرفیت ها و توانایی های علمی و عملی اوست، از چنان قدر و قیمتی برخوردار است که قطعاً عبور از آن آسان نخواهد بود .
این که از ذخیره ارزشمندی چون محمد رضا جعفری جلوه و دغدغه مندی جدی او به مواریث فرهنگی و تمدنی ایران اسلامی از این پس در کجا و چگونه استفاده به عمل خواهد آمد ، موضوعی است که به انتخاب و تمایل شخص او نیز بستگی دارد ؛ اما به عنوان کسی که طی این مدت همدم و مشاور او در بسیاری از ساعات و لحظات حساس بوده ام ، باید شهادت دهم نقطه عطف کارنامه او نه افزایش و بازسازی سینماها ، یا احیای فیلم کوتاه و مستند و نظایر آن ، بلکه مجاهدت او برای تحکیم مناسبات و روابط اخلاقی در بین خانواده بزرگ سینمای ایران است .
اگر یک بار دیگر متن سخنان او را در مراسم تودیع اش مرور کنید . کلید واژه هایی چون ؛ فرهنگ و هویت پهلوانی ، کیمیای سعادت اخلاق ، جوانمردی ، اخلاص و … به خوبی جلوه گری می کنند و این همه در قاموس او نه بازی با کلمات ، بلکه میدان دادن به جوهر کلامی بود که در کردار و رفتار او نیز متجلی بود .
جان کلام ، او نیک می دانست سینمای خوب ، محتاج سینماگران خوب است و از این روی از هر تلاشی برای حفظ تشخص و منزلت سینماگران و تشویق و ترغیب آنها در جلوت و انذار و هشدارشان در خلوت فرو گذار نکرد .
وی کوشید در رویش جوانه های اخلاق و فتوت چون باغبانی دلسوز آستین همت بالا زند و هر آنچه را که آفت شادابی و سرسبزی باغ اندیشه فیلمسازان است ، با سرانگشت تدبیر ، بزداید و محوسازد .
آری او چون سنگ زیرین آسیاب و به رسم جوانمردان ، تلخی ها ، فشارها و ناملایماتی راکه معمولاً عجین شده با چنین مناصب و مسئولیت هایی درجامعه فرهنگی ماست به جان خرید تا لبخند بر لبان اهالی خانه شکوفا بماند .
خدایش مأجور بدارد و نام نیکش در سراچه دلها و دفتر ایام ماندگار بماند .
انشاءالله
اضافه کردن نظر