حکایت مرغ عروسی و عزا

قبل از ظهر سکانس اول روز داخلی
تا ظهر سه نامه با مضمونی مشابه از سه نقطه مختلف کشور به دستم رسید. گلایه و شکایت نویسندگان نامه ها این است که موسسه یا موسسات به گرانفروشی روی آورده اند و دولت باید خاطیان را سر جای شان بنشاند. ماجرا از این قرار است که به ضمیمه آخرین قسمت سریال در حال انتشار شبکه، لوح فشرده دیگری که حاوی پشت صحنه سریال است، در یک پاکت و با قیمتی کمتر از دو برابر به بازار عرضه شده است.  به یاد می آورم که موسسه دیگری هم پیشتر با ضمیمه کردن یک انیمیشن، قیمت کالایش را افزایش داده بود و آن کار نیز اعتراضاتی را بدنبال آورده بود. از شما پنهان نیست موسسه ای هم …

وقتی فیلم های ایرانی اش را بر فرمت DVD عرضه کرد، بهای بیشتری را بر روی آن گذاشت. پاسخی که در این باره می توان داد این است که :
 در تحلیل افزایش قیمت یک کالا نباید با غفلت از مولفه های موثر بر افزایش هزینه های تولید، صرفا" عنصر آزمندی و سوداگری تولید کننده را بزرگ نمایی کرد. در سه سال گذشته علیرغم آنکه هزینه های جاری موسسات ویدیو رسانه، تکثیر صنعتی محصول، چاپ، بسته بندی و تبلیغات محیطی و پخش افزایش محسوسی داشته اند، بسیاری از موسسات از سر اجبار و برای مقابله با کپی کارها راضی به افزایش قیمت فیلم نشدند و حاضر شدند از جیب بخورند اما محصول شان به انبار بازگشت نخورد.
از سال ۸۷ موسسات در حرکتی بر خلاف موج طبیعی افزایش قیمت ها- متاثر از تورم سالانه- با کاهش پنجاه درصدی قیمت فیلم ها ی خود دست به ریسکی بزرگ زدند و برای جلب مخاطب و مشتری بیشتر توسعه بازار و افزایش تیراژ را در دستور کار خویش قرار دادند. سکوت و بی تفاوتی داعیه داران حمایت از حقوق مصرف کننده در برابر اقدام ارزشمند شبکه در سال های گذشته همان قدر قابل سرزنش است که الان در موضعگیری کاملا" اشتباه بر طبل انتقاد از موسسات به بهانه گرانفروشی می کوبند. در واقع به این دوستان که در بین آنها از مدیران بازرگانی و ارشاد گرفته تا نمایندگان پخش و اتحادیه های صنفی و فروشگاه دار یافت می شود، باید گفت:

                 اگر نوشم نه ای نیشم چرایی   نمک پاش دلم ریشم چرایی؟

با اجرای طرح هدفمند سازی یارانه ها از سوی دولت و جهش قیمت ها در اغلب زمینه ها، موسسات با همان ترس و هول و ولای همیشگی و برای اینکه بهانه ای به دست کپی کاران ندهند، برای جبران بخشی از هزینه های کمر شکن موجود، به تدابیری نظیر آنچه بدان اشاره شد، روی آوردند و متاسفانه این دست اقدامات از سوی کسانی که همواره موضع طلبکارانه ای از شبکه دارند با واکنش منفی مواجه شد و به موسسات پیغام دادند کاری نکنید تا دوباره با کپی کاری نفس تان را بگیریم.!
از سوی دیگر با اصرار دولت برای انتشار آثار ایرانی اعم از سینمایی و ویدیویی بر روی فرمت DVD به ناچار هزینه های تولید و آماده سازی موسسات در سال آتی بالا خواهد رفت و مشتریان ناگزیرند برای تماشای کیفی تر فیلم و کلا" دریافت خدمات بهتر مثل بسیاری از موارد مشابه، هزینه بیشتری بپردازند. البته اگر حاصل تمام این تمهیدات کفه را به نفع کپی کارها و غلام تکثیرها سنگین کند، توقع می رود دامنه اقدامات ضربتی ستاد مبارزه با فیلم های غیر مجاز به همان نسبت شدت یابد که قطعا" هم چنین خواهد شد.
بعد از ظهر سکانس دوم روز خارجی
هنوز از اداره خارج نشده ام که از طریق موبایل در ارتباط مستقیم تلفنی با رادیو فرهنگ  قرار می گیرم. می پرسند چرا قیمت ویدیو در ایران بر خلاف بسیاری از کشورها اینقدر ارزونه و مردم به این خاطر ترجیح می دهند نه در سینما بلکه در خانه فیلم ببینند؟ مجری رادیو برای اینکه تیر خلاص را زده باشد ادامه می دهد؛ اغلب سینماداران معترضند که شما با این کار دارید سینما را نابود می کنید. میشه جواب بدید لطفا"؟!